Als kind tekende ze al de kledij na van de mensen die aan haar huis passeerden. Mode heeft Saïda Hajaji altijd geboeid en ze wist van jongs af dat ze ooit haar eigen couturehuis zou hebben. Met Créations in de Manestraat zorgt Saïda voor piekfijn uitgedoste klanten.
Jij bent op jonge leeftijd in Roeselare aangekomen?
Saïda Hajaji: “Ik ben op zevenjarige leeftijd met mijn mama en drie zussen in Roeselare aangekomen. Papa was hier al en werkte bij Louis De Poortere. En hier is ook onze tien jaar jongere broer Jamel geboren. Veel Roeselarenaars kennen hem nog van de tijd dat hij bij Club Roeselare voetbalde. Mijn zus Saida (met één puntje op de i, red.) en ik gingen vaak supporteren voor hem als hij in de eerste ploeg speelde. Veel mensen dachten trouwens dat Saida en ik tweelingen waren maar zij is twee jaar ouder.”
Mode zat er van zeer jong in bij jullie?
“De eerste twee jaar in Roeselare woonden we in de Molenstraat vooraleer naar het Biezenhof te verhuizen. We hadden een salon met een groot venster dat op de straat uitgaf en mijn zus Saida en ik tekenden tussen onze zeven en negen jaar voortdurend de kledij na van de mensen die passeerden. Ofwel een opvallende blouse van een dame of het bloemenmotief op haar mantel. Ik herinner me dat nog als de dag van gisteren: mijn zus en ik naast elkaar en maar tekenen.”
Privé
Geboren in Bedoui (Tunesië) op 02 mei 1971. Kwam op zevenjarige leeftijd met haar mama en drie zussen naar Roeselare. Papa werkte bij Louis De Poortere in Roeselare. Saïda woont nu in Oostnieuwkerke.
Opleiding
Lager onderwijs BS Ring Groenestraat, middelbaar KTA (snit en naad). Nadien dertien jaar bijkomende mode-opleidingen in avondonderwijs. Werkte voor een pelsfabrikant tot ze in 2007 zelfstandig werd en begon met Créations.
Vrije tijd
Wandelen, op reis met neefje, quality time met de zussen.
Het lag dus voor de hand dat je een moderichting zou volgen?
“Uiteraard. Ik koos voor de richting snit en naad in het KTA en had het daar ongelooflijk naar mijn zin. De hele dag bezig zijn met hetgeen je graag doet! Zalig toch? In het derde jaar ontwierp en maakte ik al mijn eigen kledij en op een dag kreeg ik een complimentje van de leerkracht over mijn rokje dat ik aanhad. En of ze mijn patroon eens mocht hebben (lacht).”
“Mijn zus Saida en ik waren gek op mode maar mijn andere twee zussen hadden het voor de play back-optredens. Wel, wij ontwierpen en maakten hun showkostuums (lacht).”
Je viel zelfs al in de modeprijzen in het middelbaar?
“Toen ik in het laatste jaar zat, mocht ik deelnemen aan een wedstrijd van een prestigieus Brussels stoffenhuis. We moesten zelf een patroon tekenen van een avondkleed en het ook zelf maken. Er namen 300 jonge ontwerpers deel en ik werd tweede.”
Ook in je belangrijkste werkervaring kon je je creatieve geest kwijt?
“Ik werkte voor een pelsfabrikant en mocht er de ontwerpen en patronen van bontmantels ontwerpen. In die tijd heb ik ook ex-Miss België Ilse De Meulemeester leren kennen en we hebben nog steeds een uitstekend contact.”
En je bleef maar opleidingen volgen?
“Ik heb in totaal dertien jaar bijkomende opleidingen gevolgd. Ik heb ‘patroontekenen’ en ‘kragen en mouwen tekenen en maken’ gevolgd bij mijneer Roose. Die man naaide onder meer voor de hofdame van de koningin. Bij zijn echtgenote heb ik leren haute couture maken zoals de Chanelvestjes. En daarna heb ik nog cursussen mode-ontwerp en kleur- en stijladvies gevolgd.”
In 2007 durfde je de stap zetten naar een eigen zaak?
“Ja, ik ben dan gestart met Créations. Dat was enkel op afspraak en in 2015 ben ik pas begonnen met de winkel in de Manestraat.”
Het moet niet eenvoudig zijn om feestkledij op maat te maken?
“Ik vertrek altijd van de lichaamsbouw van de klant en probeer me in te beelden waarmee de dame in kwestie echt goed zou staan. Wanneer ik overtuigd ben dat het kleed dat de klant voor ogen heeft, afbreuk zou doen aan haar model, zal ik dat idee zeker proberen uit haar hoofd te praten. Het zou zonde zijn om heel veel tijd en geld in een kleed te stoppen dat de dame niet flatteert.”
En die aanpak loont?
“Ik heb ondertussen klanten die al vijftien jaar hun garderobe bij mij bestellen en ik ben echt tevreden over mijn klantenbestand. Ik heb dames die uit Brussel, Antwerpen, Ieper, Knokke en Maldegem naar mij komen.”
Maar ontwerpen voor beroemde mensen heeft nooit erg hoog op je lijst gestaan?
“Niet per se, neen. Ik wil vooral draagbare kledij maken voor iedere dame. En als dat toevallig een bekend persoon is, is dat leuk maar dat moet niet.”
Hoe komt het dat je zus Saida niet mee in de zaak is gestapt?
“Omdat ze in Tunesië haar man leren kennen heeft en daar woont. Maar zij heeft daar ook een zelfstandige modezaak opgestart. Je ziet, we zijn allebei onze hobby trouw gebleven. Maar het zou inderdaad speciaal zijn als we hier allebei samen in de zaak zouden zitten. Bij ‘Saida en Saïda’, stel je voor (lacht).”
Heb je nog een droom?
Eigenlijk wel. Ik heb je verteld dat ik niet per se voor bekende personen moet ontwerpen maar er is toch een uitzondering. Ik zou enorm graag een kleed maken voor onze koningin. Ik moet misschien toch eens de moed hebben om een brief naar het koninklijk paleis te schrijven. Wie weet, krijg ik een positief antwoord.”
(PS)
Rodenbachgesprek
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
