Mini-zoo van Meense Sharon Oplinus in Hongarije in crisis door corona: “Nog geld om één maand eten te kopen”

Drie jaar geleden ruilde Sharon Oplinus haar comfortabele rijhuisje in Menen in voor haar grote droom: verwaarloosde en zieke dieren opvangen in Hongarije. Ondertussen heeft ze er in haar mini-zoo een 150tal onder haar vleugels, maar Sharon vreest dat de crisis haar op het randje van een faillissement zal brengen. “Er is nog geld om een maand eten te kopen voor de dieren. Wat ik daarna ga doen, weet ik niet”, klinkt het.

Sharon Oplinus mag het pittoreske dorpje Erdösmecske (met 400 inwoners) in het zuiden van Hongarije al drie jaar haar thuis noemen. Ze verliet ons land om haar passie na te kunnen jagen: zorgen voor verwaarloosde dieren. Ondertussen heeft ze met Repzootic een erkenning als officiële dierentuin en ontvangt ze elke dag bezoekers, stagiaires en vrijwilligers van over de hele wereld. Daarnaast gaat ze ook langs in Hongaarse klasjes en organiseert ze nog verschillende beurzen in België. Met het inkomen dat ze daaruit haalt, vangt ze 150 dieren permanent op, een honderdtal anderen worden in de zoo verzorgd en daarna weer vrijgelaten. “Sommige beestjes worden in beslag genomen door de overheid en tot bij ons gebracht, andere worden gewoon afgezet aan de deur en nog andere pikken we zelf op in het bos of bij de eigenaars”, vertelt Sharon. “En dat gaat werkelijk over alle mogelijke dieren. Reptielen, moeraskatten, servals, neusberen, roofvogels, vossen, marters,… Maar ook gewone honden en katten komen hier terecht. En nee, die vertrekken niet allemaal terug (lacht). Een keer kreeg ik zelfs een aanvraag voor een koppel leeuwen. Maar dat kunnen we als beginnende zoo nog niet aan.”

Enorm veel voedsel

Op een gewone maand eten al die dieren zich een weg door ongeveer 500 kilo vlees, 200 kilo groenten en 100 kilo droogvoer. Samen goed voor ongeveer 2.000 euro aan kosten. “Daar komen ook nog eens dierenartskosten, nieuwe verblijven, vergunningsgelden en heel wat andere kleine zaken bij. Gemakkelijk is het als starter nooit geweest, maar gewoonlijk krijgen we het wel rond. “Mede dankzij de vele hulp van vrijwilligers en stagiaires. Op elk moment van het jaar zijn er zo’n vijftal aanwezig. We zouden deze zomer zelfs ons eerste kamp voor kindjes organiseren. De toekomst zag er echt goed uit.”

Maar dat was buiten de coronacrisis gerekend. Sinds deze week gelden in Hongarije gelijkaardige maatregelen als in ons land. Alle stagiaires en vrijwilligers keerden huiswaarts nu het nog kon. De dierentuin moest op bevel van de Hongaarse overheid dicht en ook alle geplande beurzen en workshops zijn afgelast. “In een klap zijn we dus ons complete inkomen kwijt”, verzucht Sharon. “En dat terwijl alle kosten gewoon doorlopen. De dieren moeten toch kunnen eten? Ik kan in principe geen nieuwe dieren meer aanvaarden, dat kan ik financieel niet aan. Maar wat moet ik doen als iemand voor de zoveelste keer een kartonnen doos aan de deur zet? Dat gewoon negeren? Dat kan ik niet. Bovendien verwachten we een piek in afgestane dieren. Exoten kosten veel geld en in deze moeilijke financiële tijden zullen er sowieso meer mensen zijn die van hun dieren af willen. Ik heb er al veel slapeloze nachten aan overgehouden. De winter is sowieso een kalme periode voor ons. We gingen pas eind februari weer open na onze winterstop en rekenden op de eerste dagen met mooi weer om ons spaarpotje weer wat aan te vullen.”

Vooral de onzekerheid over hoe lang de crisis zal duren, baart Sharon zorgen. “Officieel gelden de maatregelen hier tot 5 april. Dat halen we misschien net. Maar wie zegt dat ze dat niet zullen verlengen?” Ook over eventuele steunmaatregelen van de overheid is er in Hongarije nog geen duidelijkheid. “Bovendien moet ik nu alle dieren alleen verzorgen, daar kruipt zoveel tijd in dat ik amper een minuut over heb om mijn mogelijkheden te overwegen. Maar we zullen er toch iets moeten op vinden. Op dit moment kunnen de dieren nog een maand eten. Wat we daarna gaan doen… (stilte) dat weet ik niet. We hoorden van een andere mini-zoo even verderop dat die al failliet ging.” Maar Sharon is vastbesloten om het zover niet te laten komen. “We gaan hier alles uit de kast halen!”, klinkt het overtuigd. (AN)