KW.be maakt de hele zomer een reis rond de wereld langs 80 West-Vlamingen. Vandaag zijn we te gast bij Mike Petillion in Quebec, Canada.
Wat deed jou in Canada belanden, Mike? Het werk, de zin voor avontuur of – toch nog altijd de mooiste reden – de liefde?
“Het laatste! Van 2001 tot 2005 heb ik in Louvain-la-Neuve gestudeerd en in 2004 heb ik er een Canadees meisje leren kennen. We hebben er een jaar samen het studentenleven geleefd en na mijn studies in 2005 besloot ik mee naar Canada te trekken en daar een job te zoeken. Alleen was dat niet zo simpel: je werkgever moet aan de Canadese overheid kunnen bewijzen dat jij als buitenlander werk doet dat geen enkele andere echte Canadees kan uitvoeren. En zoals ik er dan wel maar één, maar blijkbaar ben ik toch niet speciaal genoeg (lacht). Daarom ben ik dus maar andersom tewerk gegaan: ik heb mijn werkvisum aangevraagd, een procedure van anderhalf jaar. Met dat papier kon ik zonder probleem vijf jaar lang overal in Canada werken.”
Het begin van een mooi liefdesverhaal.
“Nou neen, niet helemaal, want na zes maanden was de liefde over. Maar intussen had ik wel een niéuwe liefde, in de vorm van Canada! Ik besloot bijgevolg al snel om toch in het land te blijven wonen. En uiteindelijk is het toch een mooi liefdesverhaal geworden, want na enkele ‘testen’ (grijnst) heb ik mijn Canadese vrouw Anouk leren kennen. Ik heb nu drie kinderen met haar: mijn stiefdochter Andrea (14) en mijn twee jongens Jake (5) en Tyler (1,5). Volgend jaar, op 9 juli 2016, zal ik hier al tien jaar wonen.”
Was het hard aanpassen?
“Grote aanpassingproblemen heb ik hier niet gehad. Het moeilijkste was het Franse accent, maar nu het is gemakkelijk: ik spreek Frans met een Canadees accent… Het gevolg van dat verhuizen is wel dat je je nooit meer echt thuis kunt noemen: in België ben ik nu al ‘de Canadees’ en hier ben ik de Belg. Maar in Quebec, waar ik woon, kan je het tegelijk goed vergelijken met ons land. Net als Brussel is Québec tweetalig. Frans domineert in de stad, terwijl dat in Canada zelf het Engels is.”
Wat mis je uit België, wat niet?
“Wat ik het meeste mis, is mijn familie in Rekkem en omstreken, mijn vrienden en… americain preparé (knipoogt). Maar met de technologie van 2015 is het gemakkelijk om met hen te praten, al doet het nog zo veel deugd om ze eens echt in mijn armen te kunnen nemen. Ik probeer minstens eens per week toch met mijn ouders te bellen via Facetime en ook met mijn vrienden houd ik contact via Facebook. Maar aan terugkeren denk ik niet. Ik heb mijn leven hier nu opgebouwd en wil het ook hier eindigen. Maar familie en vrienden die naar hier willen verhuizen, die zijn meer dan welkom! Ik weet dat zij vooral mijn geluk willen: ze hebben altijd achter mijn beslissing gestaan, maar toch steeds met een beetje pijn in het hart, vermoed ik. Niet onlogisch als iemand 7000 km van je huis verhuist.”
“Ik werk voor ‘la Cage aux Sports’, een keten van sportbars en -restaurants. In de provincie Quebec hebben ze zo 53 restaurants. Ik ben verantwoordelijk voor vier stadions, goed voor in totaal 200 bediendes onder mijn hoede. Mijn verantwoordelijkheid omvat alles wat er in die stadions verkocht wordt, zoals bier en voedsel. Een job die me bevalt, in elk geval.”
Heb je naast die dagtaak nog veel vrije tijd over om het grote land dat Canada toch is te verkennen?
“Weinig. De Niagara Falls heb ik uiteraard al bezocht, net als enkele andere grootsteden, maar als ik ergens heen trek is het meestal voor het werk. Zo bezocht ik al Ottawa en Montreal. Maar ga ik dan eens echt op reis, dan is het om naar België te komen. Dat maakt me atypisch aan de echte Canadezen, want die kiezen meestal voor Cuba, Mexico of de Dominicaanse Republiek.”
“Wie naar Canada op reis gaat, moet eerst al beslissen waar precies, want dit is een groot land. Zo waren er hier eens vrienden uit België op bezoek. Ze wilden Québec zien, maar ook Toronto en Vancouver. Alles samengeteld is dat ook alweer een tripje van tienduizend kilometer! Ik heb hen dus aangeraden dat ze best twee maanden vakantie opnamen (lacht). Maar waar je ook gaat, het is allemaal de moeite. Canada is ‘a land to discover’. Maar wie hoopt hier nog native indianen te zien in een tipi en met pluimen in hun haar, die zal eraan zijn voor de moeite. Er leven wel degelijk nakomelingen, maar die leven net als ons in het jaar 2015.”
(Frederik Jaques – Foto’s Mike Petillion)
Reis rond de wereld - 2015
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier