Mieke Spanhove overwon haar spierziekte door hypnose: “Twee jaar geleden had ik geen toekomst meer”

Mieke Spanhove: "Mijn ziekte is vandaag niet weg. Ik moet nog altijd de zelfhypnoses toepassen om de symptomen te onderdrukken." (foto GLO)
Gillian Lowyck

Het leven van Mieke Spanhove was elf jaar lang een hel. Een zeldzame spierziekte zorgde ervoor dat ze amper nog kon eten, wandelen, ademen… Tot ze hypnose ontdekte. Dankzij zelfhypnose hoeft ze geen medicijnen meer te nemen en zijn haar symptomen grotendeels onderdrukt. “Plots voelde ik alles weer. In tien jaar tijd had ik dat niet meer meegemaakt.”

Afgelopen week stelde Mieke Spanhove (40) haar kunstwerken tentoon in galerie Expo 18 in Oostende. Een speciaal moment, want: “Twee jaar geleden stond ik hier ook al met mijn werken. Maar toen was het een bucket list afwerken: iets wat ik nog absoluut wilde doen voor ik zou sterven. Het moest snel gebeuren”, vertelt Mieke, die uit Oostende afkomstig is en vandaag in Beveren woont.

Elf jaar geleden werd Mieke ziek. Ze toont het bandje dat altijd rond haar pols zit, voor het geval er iets met haar zou gebeuren: myasthenia gravis, staat erin gegraveerd. Een zeldzame ziekte waarbij er spierverlammingen optreden. Toch duurde het nog jaren vooraleer ze de diagnose kreeg. “Ik was drie maanden zwanger van mijn jongste zoon toen plots al mijn spieren gewoon wegvielen”, zegt Mieke. “Ik kon amper nog iets eten, kon bijna niet meer ademen. Dat was het begin van een intense periode waarin ik het ziekenhuis in en uit ging.”

Heel nipt

Wat een fijne zwangerschap moest worden, werd voor Mieke uiteindelijk de hel. “Na een arbeid van 21 uur werd beslist om mijn zoon met een keizersnede ter wereld te brengen. Hij werd geboren en plots viel ik weg. Het licht ging letterlijk uit. Al mijn pijn was verdwenen, ik kon weer ademen. Mijn lichaam was een pluim, ik zweefde. Ik herinner me nog dat ik ze hoorde zeggen: ‘we verliezen ze’. Ze hebben er mijn vrouw bijgehaald en toen ik haar stem hoorde, herkende ik haar. Gelukkig. Het is toen héél nipt geweest.”

Mieke vocht niet alleen voor haar leven, maar ook om haar zoontje te zien te krijgen. “Ik was enorm veel bloed verloren. Er zijn foto’s van die periode en ik heb die nog maar één keer bekeken. Ik was lijkbleek, bijna transparant. Maar ik heb er alles aan gedaan om er te zijn voor mijn zoon.”

Eens terug thuis, begon de lijdensweg. “Ik had nog maar twintig, dertig procent ademcapaciteit. Ik kon niet normaal eten, enkel soep of yoghurt.” Uiteindelijk duurde het drie jaar vooraleer Mieke de diagnose myasthenia gravis kreeg. “Doordat ik cortisone moest gebruiken, was de ziekte erg moeilijk te detecteren. Mijn partner is beginnen te zoeken en kwam terecht op een forum. Alle symptomen kwamen overeen met mijn ziekte.”

Rolstoel

Myasthenia gravis veroorzaakt aanvallen waarbij Mieke helemaal verlamd raakt. “Mijn grootste angst was om te moeten beademd worden. Dat heb ik één keer meegemaakt, nooit meer. Mijn jongste zoon heeft mij nooit gezond geweten. Ik zat in een rolstoel, kon niet zelfstandig eten… Dat was heel heftig.”

Op een bepaald moment ging het slechter en slechter met Mieke. “Ik heb op het punt gestaan dat men me zei dat het enkel nog uitstellen en uitrekken was. Ik nam zodanig zware medicatie, dat ik ook heel erge bijwerkingen had. Dat was puur vergif. (even stil) Ik heb zelfs mijn familie bijeengeroepen, was de optie euthanasie aan het overwegen. Op pure wilskracht bleef ik verder doen. Ik begon mijn dromen te realiseren: maakte kunst, knipte mijn haar af, trok een weekend alleen naar zee…”

Of hypnose iedereen helpt? Je moet er 100 procent achter staan. Als je het zélf niet wil, dan zal het je niet helpen

Het was tijdens een familieweekend dat hypnose voor het eerste ter sprake kwam. “Ik dacht, oké, waarom niet. Ik schreef me in voor een cursus. Ik zat daar tussen een heleboel dokters, dacht eerst nog: ‘wat zit ik hier in godsnaam te doen…'” Op die eerste dag zag Mieke hoe de leraar iemand aan zijn stoel deed plakken, zijn naam deed vergeten… Ze was meteen onder de indruk.

Zelfhypnose

Zelfhypnose is een bewustzijnstoestand die gedefinieerd kan worden als een verhoogde staat van concentratie. “Iets wat ik onbewust al langer deed door de ademhalingstechnieken die ik noodgedwongen moet toepassen”, gaat Mieke verder. “De eerste keer dat ik een zelfhypnose deed was mijn doel op een veilige manier door het leven gaan zonder medicatie. Ik weet nog goed dat ik naar een feestje moest bij mijn papa. Hij zag meteen dat er iets anders was. ‘Het is dag drie zonder mijn medicatie’, verklapte ik hem. Ik was zeker nog niet in orde. Maar wat een verschil! Met twaalf zelfhypnoses per dag kon ik mijn symptomen wat onderdrukken.”

Mieke Spanhove overwon haar spierziekte door hypnose:

Mieke volgde verschillende cursussen: “Op de laatste dag van de cursus werd ik door de leerkracht uitgepikt. Men ging een hypnose uitvoeren waarbij er meteen resultaat zou zijn. Ik wist niet wat er gebeurde. Ik kon weer ademen! Het was vreemd om mijn borstkas weer te zien bewegen (lacht). En plots voelde ik alles weer. Mijn benen tintelden, mijn handen beefden. In tien jaar tijd had ik dat niet meer meegemaakt. Ik heb tranen van geluk geweend. Ik voelde weer pijn, voelde weer aangename sensaties.”

Mensen helpen

Hypnose heeft het leven van Mieke helemaal veranderd. Ook haar zus, die leed aan pancreaskanker en haar vader, die een hartoperatie moest ondergaan, hebben enorme stappen gezet dankzij hypnose. “Daarom starten we nu samen een hypnosecentrum in Waardamme”, vertelt ze trots. Ook bij haar huisarts in Oost-Vlaanderen krijgt Mieke een praktijkruimte om hypnotherapie te geven. Ze geeft ook tal van lezingen. “Mijn droom nu is vooral om mensen te helpen. Of hypnose iedereen helpt? Je moet er echt wel voor honderd procent achter staan. Als je het zélf niet wil, dan zal het je niet helpen.”

“Twee jaar geleden had ik het allemaal afgeschreven. Ik had al een uitvaartverzekering genomen. Mijn ziekte is vandaag niet weg. Myasthenia gravis is niet te genezen. Ik moet nog altijd de zelfhypnoses toepassen om de symptomen te onderdrukken. Zeker bij stress voel ik het weer opkomen. Maar ben ik vandaag gelukkig? Volmondig ja. Ik kan weer eten, ik kan weer wandelen, ik kan genieten van mijn gezin. Dat ik hier nu kan zitten, mijn kunstwerken kan tentoonstellen in Oostende, dat is een wereld van verschil. Twee jaar geleden had ik geen toekomst. En nu? Nu droom ik stiekem nog van een terugkeer naar Oostende. Mijn hart ligt hier nog altijd…”

Hypnosecentrum Trill’s, Sijslostraat 157, 8020 Waardamme, 0474 71 43 88 of trills.be.