Mieke moet nog jaartje wachten om Kapelse deken te worden

Mieke De Jaegher. (foto WME) © Wouter Meeus
Redactie KW

Twee weekends terug had hét feest voor Mieke De Jaegher moeten worden, die al een jaartje extra geduld moest oefenen om de dekenfakkel voor Schuiferskapelle doorgeschoven te krijgen. Noodgedwongen komt daar nu nóg een jaartje bij. “Voor mij mag een deken echt een aanspreekpunt voor het dorp worden.”

Mieke De Jaegher (60) zei twee jaar geleden volmondig ja toen haar gevraagd werd om de nieuwe deken voor Schuiferskapelle te worden. Mieke woont samen met Patrick ‘Patje’ D’hont, hun nieuw samengesteld gezin telt zes kinderen. Mieke en Patje zijn de gezichten van ’t Een en ’t Ander op het dorpsplein.

Mieke was vroeger journaliste, haar partner architect. “Die jobs hebben we opgegeven toen we vol voor ’t Een en ’t Ander zijn gegaan”, vertelt Mieke. “We zijn nog altijd heel blij met die keuze.”

Uitstel

Mieke wilde ook met veel zin een jaartje deken worden van het dorp. “Een vrouw, ja”, lacht ze. “Dat maakt toch niet meer zoveel uit? In Schuiferskapelle is die aloude traditie, waarbij enkel mannen welkom waren op het feest, opengetrokken. Dat vind ik geen slechte evolutie, het is nu meer een volks samenzijn voor iedereen die wil meevieren.”

Nadat het feest vorig jaar al geschrapt moest worden, had Mieke deze zomer wél alle voorbereidingen weer opgestart. “Het leek ook de goede richting uit te gaan met de besmettingscijfers, maar op de allerlaatste knip moest alles toch nog afgezegd worden. Ofwel feest je immers met iedereen die op het feest wil zijn, ofwel feest je niet. Met alle extra maatregelen zet je toch een rem op het hele gebeuren. Dan maar weer een jaartje uitstellen.”

Aanspreekpunt

Toch blijft Mieke er opvallend positief onder. “Dat jaartje extra kan ons misschien de kans geven om de hele traditie eens te overdenken. Momenteel wordt van de Kapelse deken na het feest eigenlijk niet meer zoveel verwacht. Ik zou het wel fijn vinden als een deken een onofficieel aanspreekpunt voor het dorp zou kunnen worden. We hebben immers geen eigen dorpsburgemeester meer. Op die manier zou de functie wat meer hedendaags ingevuld worden, een logische volgende stap in het zinvol voortzetten van deze mooie traditie. Het is ook telkens een tijdelijke functie, dus niet zo belastend. Maar het is natuurlijk iets wat moet groeien. Ik sta er in elk geval helemaal voor open”, besluit Mieke. (LDW)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier