Michel Verschoore (89) is een van de dodelijke slachtoffers van het coronavirus in onze streek. Zijn familie kan nog geen afscheid nemen, maar Michel had voor elk van hen al een plantje klaargezet. “Ze krijgen een mooie plek in onze eigen tuintjes.”
Michel had chronische leukemie, maar overleed in de nacht van 27 maart aan de gevolgen van covid-19 in het Jan Yperman Ziekenhuis in Ieper. “Ondanks zijn mooie leeftijd, gevulde leven en iets zwakkere gezondheid, zijn we ervan overtuigd dat pépé nog niet aan het eind van zijn Latijn was”, klinkt het bij zijn kleinkinderen. “Hij was nog te goed om nu al te gaan. Op 8 augustus zou hij de kaap van de 90 gehaald hebben. Het heeft helaas niet mogen zijn.”
Michel werkte na zijn studies in het Ieperse VTI onder meer in de fabriek van Philips in Roeselare. Hij woonde sinds het overlijden van zijn echtgenote, met wie hij nog een diamanten huwelijksverjaardag vierde, alleen in Moorslede. “Pépé ging nog dagelijks wandelen en boodschappen doen, kookte zelfstandig en kon goed overweg met computer en smartphone. Hij had zelfs een eigen Facebookprofiel en nam recent een TikTokfilmpje op met zijn oudste achterkleindochter Tess. Daarnaast had hij groene vingers: zijn tuin was zijn leven. Kort na het overlijden bezochten we met de nodige beschermingsmaatregelen zijn veranda. Daar had hij voor elk familielid een plantje klaargezet, alsof hij wist dat hij afscheid moest nemen en voor ons nog iets wou achterlaten. Deze plantjes krijgen een mooie plek in onze eigen tuintjes. We zullen ze met veel liefde verzorgen om hem te eren.”
“Voor elk familielid stond een plantje klaar, alsof hij wist dat hij afscheid moest nemen”
Michel laat een groot nageslacht achter: dochters Myriam en Chris, kleinkinderen Gwen, Debby, Kevin en Emmelie en achterkleinkinderen Tess, Aaron, Faye, Xander, Casper, Otis, Hanna en Noémie.
“Hij was de liefste pépé die we ons konden wensen”, aldus zijn kleinkinderen. “Hij hield ervan om ons te filmen en maakte dvd’s met onze fratsen – getiteld ‘Mijmeringen’. Hij was een zorgzame man, bij wie we ons altijd welkom voelden.”
De familie kan nog niet definitief afscheid nemen. “Elkaar knuffelen en troosten, dat is dat nét nu niet mogelijk. Het is heel moeilijk om het overlijden een plaats te geven. Hij lag alleen in het ziekenhuis en mocht geen bezoek krijgen. Dat is hard. Het afscheid was heel steriel: op twee meter van elkaar huilen met een schort, mondmasker en handschoenen. Geen laatste hand, geen afscheidskus.”
Oudste dochter Myriam en haar echtgenoot liggen zelf in het ziekenhuis met het coronavirus. Een uitvaart is nog niet aan de orde. “Zelfs niet in intieme kring, zolang er nog familieleden in quarantaine zitten. Zijn urne mag niet bij hem thuis staan wegens besmettingsgevaar en wordt bij de begrafenisondernemer bewaard tot de uitvaart mogelijk is. Dit voelt als uitgesteld rouwen, waardoor het heel moeilijk is om aan het verwerkingsproces te beginnen. Het enige wat we nu kunnen doen is elkaar troosten via de telefoon.”
(TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier