Elke avond om 20 uur speelt Michel Bol een deuntje op zijn saxofoon of accordeon op de rotonde in het centrum van Zonnebeke. Dit uit respect en dankbaarheid voor al de medewerkers in de zorg.
Elke avond stipt om 20 uur speelt Michel Bol bij Keerpunt, zo heet het monument op de rotonde in het centrum, een deuntje voor alle hulpverleners die zich dagdagelijks inzetten voor de slachtoffers van corona. Een soort Zonnebeekse Last Post, maar dan voor heldhaftige hulpverleners. “Wat die mensen presteren, verdient onze lof en dankbaarheid. En wat hen nog meer siert, is dat ze nooit klagen, maar alles met hart en ziel doen”, zegt Michel, die in De Weegbrug in Zonnebeke woont. “Ik stond elke avond om 20 uur buiten te applaudisseren, zoals in de media gevraagd werd. In De Weegbrug wonen veel oudere mensen en komen er dus ook veel hulpverleners. Jammer genoeg stond ik daar meestal alleen, later volgde ook mijn buur. Om mijn dank nog meer te benadrukken plantte ik ook een grote witte vlag. Stilletjes aan rijpte het idee om muzikaal iets te doen.”
Kippenvelmoment
Michel heeft immers op muzikaal gebied zijn strepen verdiend. Hij is al van zijn zeven jaar met muziek bezig, speelde in diverse orkesten, is lid van de fanfare en zorgt soms nog voor ambiance op diverse evenementen. “Ik nam contact op met het woonzorgcentrum met de vraag of ik mocht spelen voor de bewoners die nu al een hele tijd geen bezoek meer mogen ontvangen”, aldus Michel. “Een verpleegster vergezelde me en al spelend op mijn accordeon en al zingend trok ik rond het gebouw. Het was een moment om nooit meer te vergeten. Sommige bewoners zongen mee, anderen dansten, bij anderen ging de duim omhoog en nog anderen weenden. Het was voor mij een echt kippenvelmoment. Zoveel dankbaarheid, terwijl ik het deed om het personeel van het zorgcentrum te bedanken. Zo kwam ook de gedachte om eens ‘s avonds te spelen en sindsdien sta ik elke avond met mijn saxofoon of accordeon op de rotonde en speel ik een deuntje. Vele mensen komen buiten en geven een applaus, maar het is niet de bedoeling dat ik applaus krijg. Het is voor al onze helden van de zorgverlening.”
Een filmpje van de spelende Michel kwam ook op Facebook. “De reacties die ik kreeg, waren enorm. In een mum van tijd kreeg ik 400 likes en nog elke dag komen er bij, ook het aantal vriendschapsverzoeken. Maar ik wil niet in de belangstelling staan, ik doe het voor de mensen. Nu heb ik heel duidelijk ondervonden dat muziek een universele taal is om de mensen te verbinden, blij te maken en te bedanken.”
Tot het hopelijk vlugge einde van de coronacrisis zal Michel elke avond om 20 uur spelen. “Ik voel er me goed bij en wil onze hulpverleners blijven steunen in hun moeilijke en gevaarlijke opdracht die ze zonder morren vervullen. Maar weet je wat me nog bovenal plezier deed? Mijn kleindochter Eline Craeymeersch is verpleegster en ze zei: pepe, tof dat je dat doet. Die woorden hebben me geraakt.” (NVZ)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier