Meulebekenaar Frederick Delaere publiceert na 30 jaar eindrapport over ufogolf van 1989

Frederick Delaere met zijn eindrapport 'Het Belgisch UFO-enigma 1989'. © Luc
Redactie KW

Staat 1989 in het collectief geheugen gegrift als het jaar van de val van de Berlijnse Muur, de overwinning van LeMond in de Tour de France of het overlijden van Salvador Dali, dan is 1989 eveneens het jaar waarin België als ufoland op de wereldkaart werd gezet. Aanleiding was de ware golf van ufowaarnemingen die op 29 november 1989 startte in de Oostkantons en meer dan een jaar aanhield.

Frederick Delaere heeft de honderden rapporten aandachtig doorgenomen en afgewogen. Zijn conclusies staan nu op het internet in een ‘finale kijk op de ufogolf, dertig jaar geleden’.

Meulebekenaar Frederick Delaere startte in 2007 samen met Wim van Utrecht met het Belgische UFO-meldpunt. Bedoeling was een contactpunt te creëren om vreemde luchtverschijnselen te melden en ze daarna te onderzoeken op hun waarheidsgetrouwheid. Het was meteen ook een reactie op het tot toen enige, Franstalige, onderzoekscentrum in ons land Sobeps (Société Belge d’Etudes des Phénomènes Spatiaux).

In 2014 verscheen zijn boek UFO’s in België en Nederland, de waarheid achter de waarneming (verschenen bij Lannoo).

Het land in rep en roer

“Jaarlijks krijgen we tal van oproepen van bezorgde burgers die iets ‘vreemds’ in het luchtruim hebben waargenomen”, vertelt Frederick Delaere. “Ze staven dit met goede beschrijvingen, foto’s of zelfs filmpjes. Het is dan onze taak om die mysteries op te lossen. Het betreft in heel veel gevallen het spotten van vliegtuigen, planeten, satellieten, ballonnen of zelfs nu en dan een vervalsing om onze knowhow eens te testen.”

“Wat de golf aan waarnemingen die eind 1989 het hele land in rep en roer zette zo uitzonderlijk maakte, waren vooral de nauwkeurige rapporten, uit eerder onverwachte hoek, van hoog gekwalificeerde getuigen waaronder rijkswachters, hogere officieren van het leger, meteorologen, wetenschappers…”

Meulebekenaar Frederick Delaere publiceert na 30 jaar eindrapport over ufogolf van 1989

Alles startte de avond van 29 november 1989. “De eerste waarnemingen gebeurden in Jalhay om 16 uur en in Charneux om 16.40 uur door twee Duitstalige rijkswachters die op patrouille waren. Daarna werden in Eupen en boven het stuwmeer van de Gileppe dezelfde verschijnselen waargenomen. Een bijzonder kenmerk aan de golf van ufowaarnemingen was dat het hier niet ging om de traditionele typische ‘vliegende schotel’, het waren voornamelijk waarnemingen van driehoekige objecten die het overgrote deel van de observaties uitmaakten. Een donkere driehoek met in iedere hoek een helder wit licht en, in het midden, een kleiner rood knipperlicht.”

Dat er ook ‘oneerlijke’ meldingen waren, getuigt de getrukeerde foto van Patrick Maréchal uit 1990

“In de daaropvolgende periode, tot en met 31 december 1991, werden er door Sobeps maar liefst 1.114 meldingen verzameld. De ufogolf bereikte een hoogtepunt in de nacht van 30 op 31 maart 1990. Nadat de eerste waarnemingen werden bevestigd door onder meer de rijkswacht van Waver zijn die nacht F-16-vliegtuigen opgestegen vanaf de luchtmachtbasis van Beauvechain. Er werd daarvan een rapport opgesteld door dhr. Lambrechts, majoor bij de Belgische luchtmacht. De openheid naar publiek en pers was op dat moment een ‘uitzonderlijk’ feit. Het document had het over ‘onverklaarbare’ verschijnselen. Wim van Utrecht, van de studiegroep Caelestia trok het rapport in twijfel en had het over atmosferische condities die zowel radar als de apparatuur aan boord van de F-16-toestellen parten speelden.”

Toeristenstroom

“Ondertussen kwam er een ware toeristenstroom op gang, die vooral de oevers van het stuwmeer van de Gileppe tot doel had. Sceptici beweren dat de verschijnselen veroorzaakt werden door vliegtuigen of door de planeet Venus of zoals ook nog bleek van een sky tracer (lichtspot) die opgesteld stond nabij een dancing in Balen.”

“Dat er ook ‘oneerlijke’ meldingen waren, getuigt de fameuze foto van Patrick Maréchal uit het najaar 1990. Patrick, een 20-jarige metaalarbeider uit Verviers, slaagde er in om een duidelijke kleurendia te schieten van een driehoekig vlak, zoals door honderden getuigen de vorige maanden beschreven werd. De foto belandde bij een journalist van het persagentschap Belga die hem verder verspreidde en zo de Petit Rechain-foto wereldwijd een cultfactor bezorgde in kringen van ufoliefhebbers. De foto werd door heel wat ‘specialisten’ als authentiek bestempeld. Wim van Utrecht bleef sceptisch en bewees aan de hand van een eigengemaakte montage ook in staat te zijn een dergelijk beeld te schieten. Het was pas op 26 juli 2011 dat Maréchal in een interview op RTL toegaf dat hij de foto getrukeerd had.”

Uit de biecht klappen

“In 2017 werd ik dan gecontacteerd door een ‘operations officer’, werkzaam in het militair radarcentrum van Glons, dit naar aanleiding van het jaarverslag 2016 van het Belgisch UFO-meldpunt dat verscheen in de Engelstalige krant Flanders Today. Hij wilde uit de biecht klappen op voorwaarde dat zijn naam niet vermeld werd. Uittreksels van het gesprek en van toenmalig opgestelde rapporten staan in mijn dossier.”

“Ufo’s verklaren en begrijpen blijft een uiterst moeilijke evenwichtsoefening. Tot op de dag van vandaag kan de ufogolf anno 1989 geen sluitende verklaring krijgen”, besluit Frederick Delaere.

Het rapport ‘Het Belgisch UFO-enigma 1989’ kan je lezen op www.ufomeldpunt.be onder ‘publicaties’.

(Luc Bouckhuyt)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier