Meulebeke vangt Oekraïense vluchtelingen op in Ter Deeve: “Iedereen is zo bezorgd: ik herbeleef mijn kindertijd”

Schepen van Sociale Zaken Rik Priem en Viktoria Boikova. (foto Luc)
Luc Bouckhuyt
Luc Bouckhuyt Medewerker KW

Sinds 21 maart was Meulebeke logistiek klaar voor de opvang van 45 Oekraïense vluchtelingen. Dankzij de hulp van heel wat vrijwilligers werden de opvangplaatsen gerealiseerd in ter Deeve.

“Het is hartverwarmend te zien dat we op zoveel hulp konden rekenen”, vertelt schepen Rik Priem. “Momenteel genieten er 13 volwassenen en 5 kinderen van onze opvangvoorzieningen. We werden verder nog niet gecontacteerd door Fedasil om de resterende plaatsen in te vullen, maar als de situatie in Oekraïne zo blijft, dan vermoed ik dat binnen korte tijd de resterende opvangplaatsen ingevuld worden.”

Levensbedreigend

“Bij hun aankomst verwelkomen we de mensen en begeleiden we hen naar hun persoonlijke kamer. We bieden hen een rondleiding aan in onze opvanglocatie. Dagelijks gaat een medewerker van onz taskforceteam bij hen langs om te zien of er mensen hulp nodig hebben of als ze nog met vragen zitten. Ze zijn ons enorm dankbaar voor alle hulp die wij hen aanbieden. De eerste dagen na hun aankomst maken we werk van heel wat administratieve taken die vervuld moeten worden, inschrijving in de gemeente, aanvraag van een A-kaart, woonstcontrole, opstart sociaal dossier, ziekteverzekering, …”

Hulp hier in schril contrast met dood en vernieling tijdens vlucht

Viktoria Boikova is een 37-jarige ongehuwde dame uit het oosten van Oekraïne. “Ik voelde me in mijn woonplaats niet meer veilig, zo dicht bij de Russische grens. Ik nam dan het besluit om me naar het centrum van Oekraïne te begeven, maar ook daar werd de situatie van dag tot dag meer levensbedreigend. Mijn besluit stond toen vast, ik zou kost wat kost Polen bereiken. Daar werd ik opgevangen en mocht ik verder reizen naar Duitsland. Onderweg vertelden ze me dat de situatie in Belgische opvangtehuizen beter was dan in Duitsland en op die manier belandde ik via Brussel in Meulebeke.”

“Eerlijk gezegd: ik beleef hier mijn kindertijd opnieuw. Iedereen is zo bekommerd en bezorgd om ons, iedereen wil helpen, dat is zo fijn. Zoiets staat in schril contrast met alle leed, de vernielingen en de dood die ik tijdens mijn vluchtroute gezien heb. Ik hoop dat ik hier heel snel aan de slag kan want ik beschik over een technische bagage en steek graag de handen uit de mouwen.”