Met Ann Catteeuw heeft Ter Berken een nieuwe directeur

Ter Berken heeft een nieuwe directeur. Ann Catteeuw lost Marian Claeys af die zich nu volledig focust op De Waterdam. Motena geeft daarmee het signaal dat ze blijft inzetten op kwaliteitsvolle zorg. Ook al sluit Ter Berken binnen enkele jaren de deuren.

Marian Claeys combineerde tot nu het directeurschap van woonzorgcentrum Ter Berken met het directeurschap van woonzorgcentrum De Waterdam. Doordat het verhuizingstraject van Ter Berken langer zal aanslepen dan oorspronkelijk gepland, bleek dit voor Marian niet langer haalbaar. Daarom besliste Motena om een nieuwe directeur voor Ter Berken aan te stellen. Ann Catteeuw, directeur bewonerszorg in woonzorgcentrum De Zilverberg, wordt op 1 november de nieuwe directeur van Ter Berken.

Bruce Springsteen

Ann Catteeuw werd op 23 januari 1972 in Roeselare geboren maar woont met haar man Johan Swaenepoel en dochters Sarah (23) en Louise (21) in Hooglede. In haar vrije tijd houdt Ann van joggen met vrienden en van reizen. “Met ons gezin maken we graag verre reizen om met nieuwe culturen kennis te maken. Ik vind het belangrijk om veel indrukken op te doen van overal en om iedereen met een open geest te ontmoeten. Ook voor onze kinderen vinden wij dat een must. En daarnaast combineren mijn man en ik graag een citytrip of reis met een muziekoptreden. Zo hebben we Bruce Springsteen gezien in Berlijn en The Eagles in Vancouver. Maar dat reizen kan nu even niet meer, hé.”

“Zorg dragen voor mensen zit eigenlijk in mijn genen. Van in de lagere school was ik al heel zorgzaam naar andere kinderen en ik wist in het middelbaar heel snel dat ik verpleegkunde wilde studeren. Van 1990 tot 1993 deed ik dat in Vives in Roeselare en mijn eerste werkplek was in het Stedelijk Ziekenhuis in Roeselare. Ik werkte vijf jaar op de afdeling A3 waar post-operatieve zorg werd gegeven en daarna negen jaar in de ontwakingskamer, de plaats waar patiënten opgevolgd worden na een operatie voor ze terug naar hun kamer worden gebracht.”

Tranen in de ogen

“Maar ik voelde dat ik meer leiding wilde nemen in mijn ‘zorgende loopbaan’ en in 2007 werd ik hoofdverpleegkundige in Ten Hove. Drie jaar later werd woonzorgcentrum De Zilverberg opgestart en werd ik daar directeur bewonerszorg. Ik ben dat tien jaar geweest en word nu vanaf 1 november directeur van Ter Berken.”

“Ik heb daar moeten over nadenken, ja. De Zilverberg is toch ook een beetje mijn kindje. We hebben daar alles opgebouwd en alles voelt daar ook zeer vertrouwd aan. Alle medewerkers van dat woonzorgcentrum kennen elkaar, alle bewoners kennen ons… Toen ik mijn collega’s vertelde dat ik zou vertrekken kon ik het dan ook niet droog houden en ook sommige collega’s hadden tranen in de ogen. Maar dat is normaal als je zo lang met elkaar dezelfde weg bewandelt.”

“Door in Ter Berken een nieuwe directeur aan te stellen geeft Motena een zeer duidelijk signaal dat men er wil blijven investeren, zowel op het vlak van medewerkers als op het vlak van personeel. Het Ter Berken-verhaal mag dan wel eindig zijn, het zal toch een vijftal jaar duren vooraleer de deur hier wordt dichtgetrokken. En tot op het laatste ogenblik willen wij onze bewoners een volwaardige en kwaliteitsvolle service bieden.”

Vreemd gegeven

“Ik mag dan nog niet officieel gestart zijn in Ter Berken, ik heb toch al enkele vergaderingen meegemaakt. Ik wil in de eerste plaats focussen op het goed verder zetten van de zorg voor onze bewoners én voor onze meer dan 80 medewerkers. Het is zeer belangrijk dat wij een zeer enthousiast team blijven met een ongelooflijke drive.”

“Wij willen onze bewoners een volwaardige zorg blijven geven met heel veel kwaliteit”

“Maar ik zal ook luisteren naar de behoeftes en wensen van onze medewerkers. In Ter Berken zit heel veel expertise en het komt er op aan om de juiste man of vrouw op de juiste plaats te hebben wanneer Ter Berken sluit. Ja, het is natuurlijk een vreemd gegeven dat er een ogenblik komt dat wij afscheid zullen nemen van dit gebouw en van een deel van de collega’s en bewoners. Het zal nog vreemder zijn voor diegenen die hier het grootste deel van hun carrière hebben gewerkt. We moeten zeker zorgen dat het een warm afscheid wordt want hier is uiteindelijk heel veel warme zorg verleend. De Waterdam en Sint-Henricus zullen de bewoners van Ter Berken opnemen in een mooie setting met hedendaagse kamers. We moeten dan ook verzekeren dat deze mensen ook omringd worden door vertrouwde gezichten.”

Broos evenwicht

“De coronapandemie is zeker nog niet voorbij en natuurlijk denken we daar dagelijks aan. Onze mensen zijn zeker kwetsbaar en met dementerende bewoners is het nog beter opletten. Gelukkig hebben de meeste medewerkers veel ervaring en kunnen zij onze bewoners zeer goed motiveren en begeleiden.”

“Ik geloof wel dat we nu beter voorbereid zullen zijn dan tijdens de eerste golf. De protocollen zijn klaar en duidelijk uitgeschreven en ik hoop uit de grond van mijn hart dat we het virus buiten onze woonzorgcentra kunnen houden. Als we toch moeten schakelen dan moeten we zeker het broos evenwicht bewaren tussen medisch en psychisch welzijn van onze bewoners. Ik geloof dat we situatie per situatie moeten bekijken en zeker gedifferentieerd werken. Wanneer er een uitbraak is in Hasselt, denk ik niet dat alle woonzorgcentra in onze regio op slot moeten.”