Menenaar Kevin Deleu brengt leven in de brouwerij op de stoep voor WZC Adante

Kevin gaf het beste van zichzelf voor de bewoners.© CL
Kevin gaf het beste van zichzelf voor de bewoners.© CL
Christophe Lefebvre
Christophe Lefebvre Medewerker KW

Ook voor de bewoners van de woonzorgcentra wordt nieuwjaar een sombere bedoening. Geen feest noch bezoek. In een poging het coronavirus buiten te houden besloot Menenaar Kevin Deleu (37) daarom om gisteren (woensdag) een nieuwjaarsspektakel te organiseren, op de stoep voor WZC Adante.

Zingen, het zit de Menenaar in het bloed. “Mijn oma speelde vroeger piano en ik kon er uren naar luisteren” klinkt het. “Op een dag besloot ik om mee te zingen terwijl ze opnieuw aan de toetsen zat en zo is de zangmicrobe gegroeid.” Kevin, die in het dagelijkse leven aan de slag is als magazijnier, bleef doorzingen en besloot zijn talent in te schakelen tijdens deze pandemie.

Levensvreugde

“Zingen is en blijft nog steeds een hobby” gaat hij verder. “Toen ik zag hoe de bewoners van woonzorgcentra meer en meer geïsoleerd raakten tijdens de coronacrisis, twijfelde ik niet. Mijn andere oma woont zelf in het WZC Adante en zo werd ik van dichtbij geconfronteerd met het isolement van die mensen. Het is erg belangrijk ze gezond en veilig te houden maar tegelijk worden heel wat dingen onmogelijk. Een kerst of nieuwjaar met de familie bijvoorbeeld zit er dit jaar niet in. Ik wilde mijn oma en ook de andere bewoners 2020 laten afsluiten met wat levensvreugde!”

De zanger contacteerde de directie van Adante en kreeg nagenoeg meteen reactie. “In geen tijd hebben we een heus zangspektakel op poten gezet” lacht hij. “Ik stelde een muzieklijst samen met allemaal tijdloze klassiekers zoals ‘Sweet Caroline’ en ‘Klein café aan de haven’, nummers die de oma’s en opa’s allemaal kennen. Vergezeld van mijn fotograaf Geert Noppe en een complete muziekinstallatie gaven we eerst een optreden aan de voorkant van het WZC, waarop we alles nogmaals hebben herhaald aan de achterkant.”

Voor herhaling vatbaar

“Het was koud, er was heel wat wind en echt droog was het ook niet maar de fonkel in de ogen van de bewoners was van onschatbare waarde. Je zag ze, van achter het glas, luidkeels meezingen en zwaaien en ik zag ook mijn oma heropleven. Dit is uiteindelijk waar het met zingen allemaal om draait: licht brengen in het leven van de mensen.”

Op de vraag of dit voor herhaling vatbaar is, moet Kevin geen seconde aarzelen. “Rusthuizen mogen me gerust contacteren, ik zeg meteen ja!” sluit hij af. “Dit gaf me zoveel voldoening, ik kreeg zoveel warmte van de mensen dat ik op geen enkel moment zou twijfelen, mocht ik dit nogmaals kunnen doen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier