Menenaar bouwt realistische miniaturen: “Sommige mensen vragen zelfs naar de autopapieren”

Bij Nicolas Minne vindt men bij hem thuis gemakkelijk een tiental auto’s terug. Miniatuurwagentjes weliswaar, uitgestald in de living als echte museumstukken. “Men noemt ze ook wel diorama’s, wat zoveel betekent als miniatuurauto’s in een zelfgemaakt decor of kijkkast”, legt Nicolas gedreven uit.

De dertigjarige kunstenaar maakt niet alleen de bijpassende decors maar ook de autootjes zelf. “Het is te zeggen, ik transformeer de autootjes tot het gewenste resultaat. Ik maak ze zoals ik ze het liefste zie, namelijk geblust, gehavend, kapot, gedeukt… kortom, omgetoverd tot een ‘wrakachtige’ bolide met karakter“, vertelt Nicolas.

Autofan

Beroepshalve werkt Nicolas als onderhoudsman. Al altijd heeft hij een fascinatie voor het verbouwen van, op het eerste gezicht, mooi ogende auto’s gehad. “Al van kleins af transformeerde ik van alles. Ik herbouwde met veel plezier mooie stukken tot gehavende exemplaren met meer pit en cachet. Toen ik mijn eerste brommer kreeg, begon ik de dag zelf al aan het verbeteren ervan, zeg maar ‘verlelijken’. Ik werd daar soms wel raar voor aangekeken”, lacht Nicolas.

“Voor mijn eindwerk in het zesde jaar carrosserie in Roeselare mochten we een eigen wagen meebrengen. Via een kennis kocht ik een Renault 19, voor 130 euro. De wagen zelf is niet zo mooi, maar ik had toen al een project in mijn hoofd. Ik wou er een BMW-neus op zetten. Mijn leraar verklaarde mij destijds zot en steunde mij niet echt. Maar op het einde van het schooljaar kwam hij mij wel vertellen dat hij mijn creatie echt supergeslaagd was. Als je de auto vooraan zag, was het echt een BMW en de achteraan een Renault”, vertelt Nicolas.

Rommelmarkt

Zijn leven lang is Nicolas een grote autofan en het is dus geen verrassing dat hij ook zijn knutselhobby op auto’s heeft gefocust. “Het zijn altijd autootjes die ik tot diorama’s omtover. Ik vind ze op de rommelmarkten en op het internet. Het grote voordeel is uiteraard dat ze niet meer in goede staat moeten zijn. Integendeel, soms krijg ik nog wat korting omdat er een bluts in zit of een raampje gebarsten is. Weet de verkoper veel dat dit net is wat ik zoek“, lacht Nicolas.

“Ik maak ze zoals ik ze het liefste zie, namelijk geblust, gehavend, kapot, gedeukt…”

“Ik had zo’n diorama eens op het net zien passeren, en ik wou dat kopen, maar het was heel moeilijk om daar aan te geraken en nog redelijk duur ook nog. Na verdere opzoekingen bleek het gewoon iemand te zijn die ze zelf had gemaakt. Toen dacht ik meteen; dit is iets voor mij. Je moet wel de feeling hebben om zoveel mogelijk details zo echt mogelijk na te maken. Misschien dat mijn achtergrond van carrossier wel een rol heeft gespeeld. Het is niet altijd gemakkelijk om een bepaald effect te creëren, bijvoorbeeld een straat nabootsen en daarop bandensporen op namaken. Of een roesteffect creëren is ook niet simpel”, aldus Nicolas.

De kostprijs van zo’n diorama is moeilijk te bepalen. “Omdat ik dus veel met gerecupereerd materiaal werk, bijvoorbeeld zaken die in de natuur te vinden zijn, heb ik altijd wel wat voorhanden om mee te beginnen. Al het materiaal is ook voor 95% echt, zoals modder, hout, steen, metaal, enzovoort.”

Reële roestplekken

De eerste stap die Nicolas bij de start van een nieuw ‘verbouwingsproject’ zet, is het mat zetten van de verf. “Daarna bewerk ik het autootje met de verf die ik wil. Ik besteed ook veel tijd om details zoals bijvoorbeeld roestplekken zo reëel mogelijk te creëren. Daarna maak ik eigenhandig een bijpassend decor waarin de auto het beste tot zijn recht zou kunnen komen”, aldus Nicolas.

Een speciale opleiding heeft Nicolas daarvoor niet gevolgd, waarschijnlijk omdat dit niet of nog niet te volgen is. “Ik zag ooit eens diorama’s op het internet en toen ik ontdekte dat die nergens te koop waren, besloot ik het maar zelf te proberen. Ik wou voor mezelf wel eens willen weten of ik dat ook zou kunnen. Mijn tuinhuis is mijn atelier waar ik geregeld met mijn projecten te vinden ben”, weet Nicolas.

Positieve respons

De unieke kunstwerkjes van Nicolas kunnen in ieder geval op heel veel bijval rekenen. “Ik zet geregeld foto’s van mijn diorama’s op een Facebookpagina en krijg daar nogal wat positieve reacties op. Doordat mijn autootjes zo gedetailleerd en realistisch zijn, krijg ik soms de vraag of de papieren nog aanwezig zijn, en of de motor nog in goede staat is“, lacht Nicolas.

Om het hele huis niet met diorama’s vol te stouwen en om de goede orde in het huishouden te behouden, verkoopt Nicolas dan ook wel eens diorama’s aan geïnteresseerde liefhebbers. “Het is soms met pijn in het hart om een de autootjes te laten gaan maar ik kan ze onmogelijk allemaal hier in huis houden. Rijk zal ik er in ieder geval niet van worden want ik vraag soms maar een paar euro’s meer dan hetgeen ik ervoor betaald heb en dan hebben we het nog niet eens over de werkuren, die ik erin heb gestopt”, zegt Nicolas.

“Ik vind het heel leuk om te doen en ik word er rustig van. Het is steeds een uitdaging om bij ieder thema het gepaste gerief, of de details te vinden. Soms ben ik drie maanden met een diorama bezig omdat ik bepaalde dingen niet heb kunnen vinden. Soms doe ik twee diorama’s tegelijkertijd. Ik leef er helemaal in op”, weet Nicolas.

Caravan

De passie voor verbouwen gaat voor Nicolas verder dan de wereld van de miniatuurautootjes. “Ik ben nu ook bezig met onze caravan te transformeren, weeral in de lijn van: liever een mooi origineel wrak dan een banaal onaangepast alledaags voertuig. Ik kan niet wachten om er daarna mee op reis te gaan”, besluit Nicolas.

In de toekomst zou Nicolas het wel leuk vinden om zijn autootjes tentoongesteld te zetten en niet alleen online. “Ik zou het tof vinden om een klein winkeltje te hebben met al mijn werkjes uitgestald, en waarom niet, in het midden mijn werkbankje waar ik de diorama’s maak”, lacht Nicolas.