Melkboer Hendrik Vandecasteele gaat na 43 jaar met pensioen

Melkboer Hendrik Vandecasteele gaat op 1 juni met pensioen: "Mijn trouwe klanten heb ik altijd behouden." © foto JS
Redactie KW

Hendrik Vandecasteele is een BW, een Bekende Winkelnaar. Jarenlang was hij met zijn witte bestelwagen een vertrouwd beeld in de straten van Sint-Eloois-Winkel en omgeving. Na 43 jaar gaat de melkboer op 1 juni met pensioen. We konden hem net vóór zijn ereronde deze antwoorden op onze vragen ontfutselen.

“In 1977 ben ik in de zaak van mijn vader gestapt en toen hij in 1991 stopte, heb ik het bedrijf overgenomen”, zo begint Hendrik zijn relaas. “Toen ik startte, namen we naast Sint-Eloois-Winkel ook Gullegem voor onze rekening. In 1984 nam ik er een melkronde bij in Rumbeke en Oekene. Het was de ronde van Rafaël Delarue van het voormalige café De Groene Dreef. Door de jaren heen bestond mijn klantenbestand uit trouwe afnemers en vooral in de straten waar ik al klanten had, werd ik vaak aangesproken om er ook te leveren of ik ging zelf wel eens vragen of ze geïnteresseerd waren.”

Hendrik verkocht niet alleen zuivelproducten. Je kon bij hem ook terecht voor confiserie, snoepgoed en soms ook seizoensgebonden producten zoals aardbeien. “De laatste 10 à 15 jaar merkte ik een stijgende vraag naar dessertproducten op basis van melk. Ik paste mijn aanbod dan ook graag aan. Inspelen op de behoeften van mijn klanten en mijn zaak aanpassen aan de evoluerende trends was een noodzaak. Mijn trouwe klanten heb ik altijd behouden. Ze waren blij dat er iemand aan huis leverde.”

Vaste route

Bij de huidige generaties gaan beide partners uit huis werken. Ze trekken dan uiteraard vaker naar de supermarkt om er hun boodschappen te doen, omdat ze tijdens de dag uithuizig zijn. Toch bleven sommige klanten trouw, omdat ik een vaste route heb en een vast tijdstip waarop ik in hun straat leverde. Ook in hun planning kwam dat goed uit.”

Natuurlijk vroegen we Hendrik naar een leuke anekdote uit zijn 43-jarige loopbaan. “In mijn jonge jaren, toen ik nog op ronde ging met mijn vader, was er nog geen sprake van plastic verpakking of brik, zelfs niet van glazen flessen. De melk werd nog bedeeld door middel van een grote kan. De jonge generatie kan zich dat nog nauwelijks voorstellen. We hadden een vast adres op zaterdagvoormiddag en daar stond steeds een schaal klaar voor de verse melk. Op een dag stond die bewuste schaal er niet. Ik merkte wel een andere, propere kom op die daar in de onmiddellijke omgeving stond. Ik besloot dan ook om de verse melk daarin te gieten. So far, so good! De week daarna stond de dame des huizes ons op te wachten om ons mee te delen dat ik de melk in de piespot had gedaan. Die was gelukkig wél proper gewassen… die keer!”

We vroegen vanzelfsprekend ook naar Hendriks toekomstplannen. “Ik ga graag eens een eindje fietsen“, verklapt hij, ” en misschien zit de liefde voor de natuur er eveneens voor iets tussen dat ik ook graag tuinier. Onze kinderen en kleinkinderen weten dat ze tevens op ons beroep kunnen doen om een helpende hand te reiken waar nodig. En als de omstandigheden het toelaten, zeker in deze tijden, pikken we ook graag een reisje mee.”

Vrijwilligerswerk

“Al die jaren had ik veel sociaal en menselijk contact. Ik overweeg dan ook om eens te informeren bij verenigingen en organisaties om als vrijwilliger aan de slag te gaan. Dat sociale contact, als mens onder de mensen, wil ik niet kwijt!” (EDH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier