Het tijdperk van rusthuizen die deden denken aan vergeetputten ligt gelukkig al lang achter ons. Dankzij Melissa Bertolino (37) kunnen de oudjes nu genieten van hippe muurschilderijen, voorzien van een snuifje nostalgie.
We vinden de vurige Meense kunstenares terug in de gangen van het nieuwe rusthuis WZC Groenhof. Ze is er net gestart met het schetsen van twee nieuwe figuren op de muur, twee figuren die niet geheel onbekend zijn. “Vorige week werkte ik in een andere gang mijn schilderij van Charlie Chaplin af“, vertelt ze zonder haar ogen van het kunstwerk te halen. “Het was hartverwarmend te zien hoe verschillende oudjes voorbij kwamen en meteen een praatje maakten. Ze kenden zijn films, wisten wie hij was en ik hoorde ook al enkele sappige quotes. Het is een figuur die ze kennen uit hun jonge en onstuimige jaren en dat werkt inspirerend.”
Op de muur voor ons komen de twee figuren steeds meer tot leven. “Hier ga ik Laurel en Hardy schilderen”, gaat Melissa verder. “Een komisch duo dat eveneens uit een vorig tijdperk komt. Zo zullen er in het rusthuis nog enkele personages verschijnen, een werk dat hier op veel waardering kan rekenen. In rusthuizen mogen omwille van de veiligheidsvoorschriften geen kaders meer hangen. Dankzij muurschilderijen kunnen de bewoners toch genieten van decoratie.”
Schilderij in Parijs
Hoewel Melissa steeds een voorliefde had voor het kunstzinnige in het leven, kwam ze eigenlijk toevallig in de branche terecht. “Ik tekende vroeger veel op school, ook als we geen tekenles hadden”, lacht ze. “Ik kreeg dan ook regelmatig ferm onder mijn voeten als ik weer eens niet aan het opletten was. Uiteindelijk kwam ik terecht in de regentaatsopleiding kunst in Brugge maar ik had al snel door dat lesgeven niet mijn ding was. Ik ging uiteindelijk aan de slag als hostess op beurzen en events. Tijdens een beurs in Parijs kwam mijn toenmalige vriend mij bezoeken en zag hij een schilderij dat hij leuk vond. Het was echter enorm duur en ik stelde voor om het zelf te schilderen. Zo is de bal aan het rollen gegaan. Vrienden kwamen bij mij terecht voor schilderijen en hun vrienden op die manier ook.”
Van doek naar muur, het lijken twee verschillende werelden, maar voor Melissa was de stap snel gemaakt. “Een vriendin startte een nagelsalon in Roeselare en wilde graag een grote boeddha op de muur geschilderd zien. Ze wist dat ik goed kon tekenen en schilderen en vroeg het aan mij. Het was mijn eerste schilderij rechtstreeks op een muur en ik ben nooit meer gestopt.”
Hoewel haar klanten uit zowat alle sectoren komen, zijn het vooral de rusthuizen die Melissa weten te vinden. “Ik haal daar bovendien nog een extra vorm van tevredenheid uit. Ik sta altijd alleen te schilderen en hier zijn de mensen sneller geneigd om te komen praten. Ik ken ondertussen bijna iedereen hier, een zalig gevoel!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier