Meisje van 18 laat benen verlengen nadat ze gepest werd om haar gestalte

Na de operatie moet Danica niet minder dan een jaar in een rolstoel zitten. (Foto KB)
Redactie KW

Door een botaandoening werd Danica Six (18) uit Proven niet groter dan 1 meter 46,5. Omdat ze vanwege haar lengte werd gepest en om zich beter te voelen, onderging ze in februari een beenverlenging, waardoor ze 7 centimeter is ‘gegroeid’.

In Krant van West-Vlaanderen, editie Het Wekelijks Nieuws West, van vandaag vrijdag, doet ze openhartig haar verhaal. Danica lijdt aan het Léri-Weillsyndroom, een botaandoening die het groeien doet vertragen en soms zelfs doet stoppen. Al in de kleuterklas was ze een stuk kleiner dan haar klasgenootjes, maar een oplossing kwam er nooit, ook niet vanuit het CLB.

“Mijn lagere school was niet gemakkelijk, nee: ik werd vaak gepest”, vertelt ze. En ook toen Danica naar het middelbaar ging, bleef haar lengte een struikelblok. “Nooit heb ik het kunnen aanvaarden en ik wist dat groeihormonen niet hielpen. Ik zocht veel op het internet en heb jaren gepraat met mensen met hetzelfde probleem die ik op blogs had leren kennen, zij begrepen hoe ik me voelde. Daarbuiten praatte ik er niet meer zoveel over omdat ik vond dat niemand me begreep.”

Keuze tussen 5 tot 12 centimeter extra

Uiteindelijk tipte iemand haar de mogelijkheid van een beenverlenging met ilizarovfixator – een ringvormig kader dat rondom het lidmaat en door middel van pinnen in het bot wordt vastgemaakt. Na lang overwegen hakten zij en haar ouders de knoop door en besloten ze tot een operatie over te gaan. Die kwam er op 26 februari in het UZ van Gent. Voor de beenverlenging kon Danica een extra lengte kiezen tussen 5 en 12 cm. “Misschien kon ik tot aan 12 cm geraken maar dat hield te veel risico’s in. Na 7 cm voelde ik dat het genoeg was. Je moet weten dat de spieren, pezen, zenuwen en huid allemaal mee moeten rekken.”

Intussen zit Danica letterlijk al drie maanden thuis met frames. “Het pijnlijkste is voorbij”, zegt ze. “Nu is het vooral wachten tot mijn bot weer sterk genoeg is om er opnieuw op te steunen. Mijn frames mogen normaal pas rond oktober af en dan zijn we er nog lang niet. Tijdens de operatie om het frame af te halen zullen ze mijn been in het gips plaatsen om mijn voeten in de juiste positie te kunnen zetten zonder dat ik er iets van zal voelen.”

“Ik ben door een hel gegaan”

“Ik weet ook al wat de reacties achteraf zullen zijn van velen. Heel veel mensen zullen zeggen dat ze het de moeite niet vinden, maar daar zal ik me over zetten”, klinkt ze strijdvaardig. “Ik weet dat ik door een hel ben gegaan om niet langer gepest te worden en om me beter te voelen.”

(KB)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier