Martine Dumeez organiseert workshops in wolatelier: “Het is jammer dat wol een wegwerpproduct is geworden”

Nancy Dury, Martine Dumeez, Ann Soutaert, Inzi Goudezeune, Tony Goudezeune en Tessa Busschaert. © MD
Andres Hollebeke
Andres Hollebeke Medewerker KW

Martine Dumeez (54) uit Poperinge is al haar hele leven bezig met het bewerken van wol, en die kennis wil ze nu doorgeven via workshops. “In mijn wolatelier ‘Belle Laine’ kan je ook leren spinnen met het spinnenwiel en handtassen of sjaals leren vilten.”

“Mijn vader was kleermaker in Lo, en bij ons thuis werd alle textiel zelf genaaid, gebreid, gehaakt en geborduurd”, zegt Martine. “Mijn hoofdberoep is eigenlijk kapster. Ik heb mijn kapsalon in de Casselstraat. Maar tijdens corona moest ‘Belle Histoire’ noodgedwongen gesloten blijven. Ik keek uit naar een hobby om de vrijgekomen tijd in te vullen, en kwam terecht in een spingroep nabij De Palingbeek. Maandelijks kwamen we samen om met spinnenwielen wol te spinnen van schapen en alpaca’s. Met die wol breide ik onder meer truien”, vertelt Martine.

Weckpotten

“Ondertussen heb ik thuis zes schapen lopen, en Luc bouwde voor mij een wolatelier. Daar beschik ik nu al over acht houten spinnenwielen, en ik geef er workshops aan iedereen die geïnteresseerd is. Ik geef ook individuele lessen, maar het liefst aan groepjes na afspraak. We leren er wol wassen, kleuren en kammen. Alles gebeurt zo ambachtelijk en ecologisch mogelijk, zonder gebruik van elektriciteit. De wol kleuren we bijvoorbeeld met gebruik van zonne-energie. En hoe meer wol we gebruiken, hoe dikker de draad. Door die manier van spinnen, kunnen we het beste laken weven, waarvoor onze streek in de middeleeuwen wereldfaam had”, aldus nog Martine Dumeez.

“Met een ander houten toestel maken we kaardvliezen, om uit te spinnen of te vilten. Het resultaat zijn vachten met kaardvlies op. Daarmee kunnen we allerlei voorwerpen vilten: decoratiestukken, tapijtjes, voetmatjes, pantoffels, handtassen, sjaals, enz. Het ziet er uit als een schaapvel, maar dan zonder het vel. Want ik slacht nooit mijn schapen. Van schaap naar trui, of van rug naar rug: korter kan de keten niet zijn.”

Slowcooking met wolly

“Nu volg ik lessen om hoeden te leren maken. Iets dat weer zeer ‘in’ is, is slowcooking. Men plaatst een stoofpot in een omhulsel van wol met stoffen doek rond. De aardappelen of stoofpot worden eerst enkele minuutjes op de klassieke manier gekookt, en daarna gaat het geheel in de ‘wolly’, een omhulsel van schapenwol, waarin het geheel langzaam verder gaart. Op die manier kan men 85 procent energie uitsparen”, legt Martine uit. “Vroeger was het de gewoonte dat men de schapen in juni kwam scheren in ruil voor de wol. Maar tegenwoordig is de wol blijkbaar niets meer waard, en moet je betalen aan de scheerder. Wol is een wegwerpproduct geworden. Ik vind het erg jammer dat er niets meer gedaan wordt met zo’n mooie en nuttige grondstof. “Binnenkort zal ik mij nog een weefgetouw aanschaffen, om linnen te weven van vlas. Ik wil mijn ambachtelijke kennis met zoveel mogelijk mensen delen. Ik geef er ook spreekbeurten over”, besluit Martine.

Contact: Martine Dumeez, Vijfgemeetenstraat 6 in Poperinge, 0478 44 58 57, Facebook: Martine Dumeez, Instagram: Belle Laine Wolatelier.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier