Mario Panesi is telg uit Italiaanse familie met verleden in Oostende: “Trots op mijn Italiaanse roots”

De naam Panesi doet al een belletje rinkelen dat er buitenlandse roots mee gemoeid zijn. “Zeker, wij stammen af van de streek ten zuiden van Genua aan de Italiaanse Bloemenriviera”, vertelt Mario Panesi, die opgroeide in Oostende, maar met zijn gezin in Oudenburg woont. “Daar is zelfs het dorp vanwaar onze voorvader afkomstig is naar onze familienaam genoemd. En ja, ik ben eigenlijk wel trots op mijn afkomst, hoewel ik nog nooit in het geboortedorp van de familie ben geweest.”

In het begin van de 19de eeuw kwam Andreas Panesi naar Oostende om er scheepsbouwer te worden. Hij verliet hiervoor zijn familie en roots in Carasco. “De familie Panesi de Carasco, de oorspronkelijke naam, behoorde tot de edelen van Genua en was er grootgrondbezitter met boomkwekerijen in de bergen rond de stad”, weten Mario en zijn vader Armand.

Stamvader

Stamvader Andreas trouwde in 1833 met de Oostendse Joanna Maria Boudengen, die uit een familie van visverkopers stamde. Het koppel kreeg acht kinderen: Joanna Maria, Andreas Josephus, Anne Maria Therese, Josephus Augustinus, Rosalia, Isabella Clara, Barbara Johanna en Sophia Francisca. Vier van de meisjes stierven als kind op jonge leeftijd. De oudste zoon Andreas, genoemd naar zijn vader, kreeg twee zonen. “Joseph kreeg negen kinderen en richtte een tweede scheepswerf op in Oostende en Henri – bij hem ging onze tak van de Panesi’s verder – vestigde zich in Blankenberge. Ik ben intussen al de zevende generatie van de familie”, vertelt Mario.

Ik ben al de zevende generatie van de familie – Mario Panesi

Henri Panesi richtte in Blankenberge ook een scheepswerf op. De man kwam op 31-jarige leeftijd tragisch om het leven tijdens een proefvaart met een schip. Zoon Henri junior nam in Oostende de scheepswerf van zijn oom Joseph over en verhuisde de zaak eind 19de eeuw naar Sas-Slijkens in Oostende. Henri’s zoon Richard zette later de zaak verder en zijn kleinzoon Richard junior vervolmaakte het scheepsbouwergeslacht in Oostende. Na de Tweede Wereldoorlog verhuisde de werf naar het nieuwe visserijdok ten oosten van de havengeul. “Richard junior was de laatste scheepsbouwer van de Panesi’s”, vult Mario’s vader Armand aan. “Op zijn werf werd nog de Amandine gebouwd, het laatste metalen schip.”

“Wie nog meer over ons scheepbouwergeslacht te weten wil komen, kan dat vinden in het Visserijmuseum in Oostduinkerke. Daar bevindt zich het hele archief”, geeft Mario mee. “En ja, ik ben toch wel trots op mijn afkomst.”

“Mijn overgrootvader Louis, zoon van Henri , en grootvader Pierre gooiden het over een heel andere boeg. Zij waren allebei taxichauffeur in Oostende. Papa Armand was hoofdinspecteur bij de politie in Oostende en is met pensioen”, vertelt Mario over zijn familie.

Liefhebber van Italië

Mario heeft met Bianca nog een zus. De naam Panesi kan via Mario’s tak alleen nog worden verdergezet door zijn zesjarig zoontje Luca. Zijn dochters zijn Yana en Noa. “Het staat zeker nog op ons verlanglijstje om het dorp van onze voorouders te bezoeken”, aldus Mario die aangeeft heel graag naar Italië op reis te gaan. “Italiaanse trekken heb ik niet echt. In tegenstelling tot mijn vader, die zoals Italianen graag iets uitlegt met veel gebaren en ook een grote babbelaar is”, lacht Mario.

Beroepshalve is Mario Panesi PR-verantwoordelijke bij de militaire politie. Daarnaast is hij heel geëngageerd in het verenigingsleven. “Ik help al 20 jaar mee met de organisatie van de Paulusfeesten, ben voorzitter van vzw Victors die evenementen op poten zet, sta altijd paraat om jeugdbeweging Rode Valken te helpen en werk als lid van CD&V Oudenburg veel achter de schermen mee.”