Mario en Stefaan uit Deerlijk kijken uit naar vinkenwijding nu zondag: “Samen 100 jaar vinkenier”

Stefaan Vanwynsberghe en Mario Laevens: "Onze hobby is niet duur, maar heeft het wel moeilijk." © MVD
Redactie KW

Zondag 14 april wordt voor de 61ste maal een wijding van de vinken -en vinkeniers – georganiseerd. Pastoor Marc Messiaen wandelt in de Tulpenlaan en zegent alle kooitjes. Een groep bestuursleden, sympathisanten en vaandrigs uit de regio zijn elk jaar present. Stefaan Vanwynsberghe (66) en Mario Laevens (48) zorgen mee voor de organisatie.

7Vroeger was de zondag van de vinkenwijding de officiële start van het seizoen. Nu start men al vroeger met zettingen. De traditie van de wijding, telkens op de zondag die het dichtst bij 15 april ligt, wordt in ere gehouden door het gemeentelijk feestbestuur en de vinkeniersmaatschappij De Koninklijke Bosvink. Wijlen ere-schepen Leon Defraeye riep die plechtigheid in het leven en ter gelegenheid van de wijding werd op zondag ook een zetting georganiseerd.

De rij vinkeniers is door de jaren heen wel korter geworden

“Het is niet meer zoals vroeger. De rij vinkeniers is korter geworden en de hobby lijkt al een tijdje over zijn hoogtepunt heen. De vinkenwijding houden wij wel in ere en zondag verwachten wij zo’n 40 vinkeniers”, begint Stefaan Vanwynsberghe.

twee generaties aan het woord

De volksvriend (en wijkburgemeester) van de Belgiek vertelt dat hij samen met zijn vader op zondagochtend naar de zettingen ging. “Ik was nog maar net de kleuterklas ontgroeid toen ik voor het eerst mee mocht. Mijn vader Alfons was in 1932 één van de medestichters van De Bosvink en mijn meter baatte het lokaal Den Bonten Os in de Vichtestraat uit. Ik mocht op zaterdagavond soms blijven slapen bij mijn meter en dan kon ik op zondag vroeg helpen om alles klaar te zetten. Ik werd zo vertrouwd met de vinkeniers en de liefhebberij.” Stefaan kende nog de tijd van de zettingen in de Vichtestraat. “Er was toen geen probleem met het verkeer want er kwamen slechts een paar auto’s in een uur voorbij. Later gingen de zettingen door in de Bontstierstraat, tot in 1969 het café de deuren dichtdeed. Wij verhuisden met de maatschappij naar Het Lindenhof, tot dit gesloopt werd. Daarom hebben we nu onze vaste stek in Het Gavergoed (Gaversstraat) en wij organiseren de zettingen in de Oude Heerweg.”

Mario Laevens behoort met zijn 48 lentes tot de groep ‘jonge’ vinkeniers. “Ik was, net als Stefaan, van jongs af vertrouwd met de vinken en ook met de vogels in het algemeen. Vader Frans had veel kooien, kweekte allerhande vogels, kende de natuur en nam deel aan tentoonstellingen en wedstrijden. Die liefhebberij kreeg ik met de paplepel binnen en ik hielp als kind al mee bij het reinigen van de kooien en het onderhouden van de vogels. Als 7-jarige mocht ik mee naar de vinkenzettingen aan het Lindenhof. Dit was voor mij een feest en ik ben bij dat blijven vieren (lacht). Ik heb thuis in de Groenstraat vinken, maar de meeste zitten nog bij vader in de Olekenbosstraat.”

Nog één maatschappij

Sinds een paar jaar is De Koninklijke Bosvink de enige vinkeniersmaatschappij van de gemeente. Tot dan was er ook een groep aan ‘t Schuurke (Pontstraat) en in Sint-Lodewijk. Gebrek aan accommodatie en opvolgers in het bestuur maakten het moeilijk om te overleven. Stefaan: “Wij hebben nog zo’n 40 leden. Er zijn weinig jonge mensen, maar ook weinig mensen die afhaken. De liefhebberij is niet duur, maar heeft het door diverse redenen moeilijk.”

Door het algemeen verbod op bevoorrading met vogels uit de natuur, ligt alle hoop bij het zelf kweken. “Dit lukt nu al beter dan vroeger, maar elke vinkenier weet dat die ‘inteelt’ minder sterkte vogels oplevert”, verduidelijkt Mario. “Een leven in de natuur maakt de vogels sterker, onder meer door de nog meer gevarieerde voeding. Eén van de kweekproblemen is de ring die de kleintjes moeten dragen. Wij moeten dit in het nest doen en de ouders zien dit niet graag. Soms willen zij de kleintjes dan niet verder eten geven”, zucht Mario.

Doordat er bijna elke dag ergens in de regio een zetting is, is het gevolg ook een spreiding van de vinkeniers. “Toch blijven wij van die hobby houden. Als ik goed reken, zijn we samen al goed voor zo’n honderd jaar. Wij gaan er enthousiast mee door en zijn zondag present”, klinkt het in koor. (MVD)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier