“Marilou weende niet toen ze mij terugzag. Dat was een geruststelling”

© belga
Tim Declercq
Tim Declercq Wielrenner

Tijdens de Tour was Tim “El Tractor” Declercq onze wekelijkse columnist. De meid van alle werk bij Deceuninck-Quick-Step moest drie weken lang kopmannen Sam Bennett en Julian Alaphilippe aan ritwinst helpen. Hier geeft hij wekelijks een impressie van zijn Tour. Vandaag: slot

Zo de Tour zit erop. Met groen voor Sam Bennett. Jammer dat we het niet echt hebben kunnen vieren. Heel Parijs kleurde rood. Het zou niet verstandig geweest zijn om daar op restaurant te gaan. En de koks van de ploeg waren al huiswaarts. We hebben aan de bus met zijn allen samen wel nog iets gedronken, maar we konden het niet vieren zoals we hadden gewild. Dit is 2020. Daar moeten we mee leven.

Sowieso zou ik niet te veel gevierd hebben, want dinsdag was er al het BK. Zondagavond ben ik huiswaarts gekeerd. Verzorger Frederick Pollentier heeft me in Houthulst afgezet. Een mooie geste van hem. Om één uur ‘s nachts was ik thuis. Tracey was wakker gebleven, wat ik erg apprecieerde. Marilou was aan het slapen, maar het deed veel deugd om hen terug te zien.

“Nu heb ik er eerst nood aan om wat tijd met mijn gezin door te brengen”

Van quality time was maandag en dinsdag nog geen sprake. Maandag heb ik eerst lang geslapen, waarna ik heb losgereden en naar het hotel van de ploeg ben vertrokken. Dinsdag was er het BK. Ik had er zowaar een goed gevoel. Ik denk dat ik er goed aan gedaan heb door zoveel mogelijk te slapen. Dat heeft qua recuperatie een groot verschil gemaakt. Ik verwacht wel nog een kleine terugslag. Woensdag laste ik een rustdag in. Noodzakelijk, maar daardoor geef je het lichaam ook de kans om een soort van achterstallige vermoeidheid in te halen. Vreemd, maar zo werkt het.

Maar nu heb ik er eerst nood aan om wat tijd met mijn gezin door te brengen. Het weer is plots veel slechter geworden, maar Tracey en ik slagen er wel in om het gezellig te maken. We laten het op ons afkomen. Sowieso zijn we geen mensen om binnen te zitten, maar echte plannen hebben we vooraf niet gemaakt. Marilou is de voorbije vier weken alleszins enorm gegroeid. Ze kan soms zelfs niet meer in haar kleertjes. Ik ben haar tijdens de Tour wel altijd via Facetime blijven zien. De shock was dus niet zo groot. En vooral: ze heeft niet geweend toen ze mij terugzag. Dat was toch wel een geruststelling.

Reageer? tim@kw.be