Bewoners en medewerkers van Home Vrijzicht in Elverdinge zijn in de wolken met hun vernieuwd woonzorgcentrum. Ook ouderdomsdeken Messi, die al tien jaar zijn baasje vergezelt bij mensen met dementie. Het hondje, dat ooit gered werd uit de Leie, doet de bewoners terugdenken aan hun huisdier van weleer. “Mensen met dementie blijven een hond herkennen.”
De jarenlange bouwwerken in Home Vrijzicht in Elverdinge zijn eindelijk ten einde. Mensen met dementie en ouderen met zware zorgnood kunnen tijdens de dag terecht in De Regenboog. “We zijn er trots op”, zegt directeur Stefan Devlieger. “We kozen bewust niet voor een gesloten afdeling, maar voor een open huis. Dankzij moderne technologie bewaken we tegelijk de veiligheid. Steeds meer mensen krijgen te maken met dementie.”
Het multidisciplinair team moet de mensen het gevoel geven van een “nieuwe thuis” en “het gewone dagdagelijkse zo veel mogelijk behouden”. De online brochure raadt bezoekers aan om huisdieren mee te brengen, want “het stimuleert bewoners tot gesprek en warme zorg”.
Herinneringen ophalen
En anders is er Messi, de hond die al tien jaar op handen gedragen wordt in het woonzorgcentrum en mee zorgt voor een huiselijke herkenbare omgeving, die aanzet tot het ophalen van herinneringen.
Zijn baasje Marianne Verbrugghe (48) werkt in De Regenboog en haalde de hond op in het asiel van Waregem. “Hij werd in de Leie gesmeten vanuit de koffer van een wagen”, vertelt Marianne. “Mensen zagen het gebeuren, belden de politie en redden hem van de verdrinkingsdood. Zo kwam hij in het asiel terecht. Mijn zoon, toen tien jaar en voetballer, gaf hem de naam Messi.”
Sindsdien vergezelt hij Marianne op haar werk in Home Vrijzicht. “Messi was bang en had verlatingsangst, maar is helemaal open gebloeid bij onze bewoners, die hem graag vertroetelen”, vervolgt Marianne. “Jack, Sjappie… ze geven hem verschillende namen. Meestal gaat het om hun voormalige huisdieren. Mensen met dementie blijven een hond herkennen en zo’n dier is tastbaar. Hij wordt vaak geaaid en bewoners bewaren soms een koekje, tot ze hem zien om het te geven.”
Schoon hondje
Zoals Monique Debergh. Ze beleeft haar negentigste levensjaar en geniet met volle teugen van Messi. “Hij is een schoon hondje en komt hier niets te kort. Ik zie hem graag en aai hem over de rug. Hij maakt hier geen kermesse hoor.”
Messi is een rustige hond en wandelt graag in de cafetaria en tuin. “Hij gaat ook mee op de kamer, zelfs bij mensen in palliatieve situaties”, aldus Marianne. “Wanneer ik alleen loop in de wandelgangen, roepen bewoners: ‘ah, is Messi niet mee?’. Mijn hondje bereikte intussen de gezegende leeftijd van veertien jaar. Rijp voor het rusthuis? Hij gaat nog mee naar huis, maar misschien moet hij op termijn hier blijven wonen.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
