Op dinsdag 23 juni worden mantelzorgers in de bloemetjes gezet op de Dag van de Mantelzorg. “Ik doe het niet voor het schouderklopje”, zegt Marleen Vanwynsberghe (57) uit Sint-Eloois-Vijve. “Ik zorg voor mijn ouders omdat me dat een goed gevoel geeft. Uiteindelijk heb ik maar één paar ouders en voor hen wil ik graag goed zorgen.”
Marleen is een van die mensen die altijd klaar staan om een ander te helpen, ook als daar geen financiële vergoeding tegenover staat. Ze is niet alleen mantelzorger maar biedt ook hulp als vrijwilliger. Zo werkt ze vrijwillig mee bij enkele woonzorgcentra in Harelbeke en ging ze op vraag van het Welzijnshuis in Waregem aan de slag als contactpersoon voor alleenstaande 85-plussers.
Je zorgt als mantelzorger voor je ouders. Wat houdt dat precies in?
“Dat is van alles. Zo doe ik vaak boodschappen voor hen, help ik mee bij administratieve taken en neem ik hen al eens mee op stap voor een ritje met de auto. Ik maak vaak soep voor mijn ouders of kook een potje mee. Soms is het iets meer. Zo wilde mijn mama onlangs graag nog eens op restaurant gaan, wat door de lockdown niet kon. Ik heb haar dan voorgesteld om zelf chef-kok te spelen en bij mij thuis een feestmenu klaar te maken. Alles vond plaats in de tuin. Mijn ouders vonden het geweldig. In deze vreemde tijden moet je creatief uit de hoek komen. Daarnaast probeer ik mijn ouders ook emotioneel te ondersteunen. Vooral mijn mama, die net als mijn papa 81 jaar is, heeft last van het ouder worden.”
Wat valt er jou het zwaarst?
“Ik zie er zelf ook van af dat mijn mama zoveel last heeft van het ouder worden. Eigenlijk heeft ze alle reden om gelukkig te zijn. Mijn ouders wonen nog in hun huis in Harelbeke en mijn mama is erg mobiel. Nu, voor mij is het makkelijk praten natuurlijk. Ik heb het er ook moeilijk mee om mijn vader te zien verouderen. Vroeger was hij een boom van een vent, nu is hij bewijzen van spreken een klein takje geworden.”
Heb je veel beperkingen ervaren in jouw engagement door de coronamaatregelen?
“Een tijdlang kon ik niet meer binnengaan bij mijn ouders. Moederdag verliep ook heel anders dan gewoonlijk. Normaal is het dan echt feest, nu hebben we met de drie kinderen samen een ontbijt besteld en laten afleveren door de bakker. Ik heb de voorbije periode wel van de gelegenheid gebruik gemaakt om mijn ouders te leren hoe ze een videogesprek kunnen voeren via Facebook Messenger. Zo bleven we toch contact houden.”
BIO
Privé
Marleen Vanwynsberghe (57) woont met Nic Tanghe (58) in Sint-Eloois-Vijve. Ze vormen een samengesteld gezin. Hun kinderen zijn Lowie (34), Barbara (32), Shanna (32) en Janne (27). Remi is hun kleinzoon.
Loopbaan
Marleen is kok van opleiding en volgde die studies aan hotel- en toerismeschool Spermalie in Brugge. Ze heeft onder meer bij traiteur en restauranthouder Willy Dewaele gewerkt in Harelbeke en in Hotel Broel in Kortrijk. Ze was ook keukenmedewerker in wzc Ter Halle in Harelbeke en werkte jaren als commercieel baanmedewerker bij Axa Verzekeringen.
Vrije tijd
Ze houdt van wandelen en fietsen.
Enig idee hoeveel tijd je aan mantelzorg besteedt?
“Dat is moeilijk te zeggen. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat ik beschikbaar ben voor hen. Als ze bellen, sta ik klaar. Wellicht zal ik de komende jaren nog meer tijd moeten vrijmaken voor hen als ze ouder worden en meer op zorg zullen aangewezen zijn. Binnenkort moet mijn mama een operatie ondergaan en zal ze een nacht in het ziekenhuis moeten blijven. Daarom ben ik van plan om dan in het ouderlijke huis te blijven slapen, want mijn vader is nog meer aangewezen op hulp.”
Je bent daarnaast ook actief als vrijwilliger. Wat doe je precies?
“Ik help mee in woonzorgcentra De Vlinder en De Ceder in Harelbeke. Dat houdt in dat ik vaak een praatje sla met bewoners die weinig bezoek ontvangen. Verder verzorg ik mee de begeleiding bij de uitstappen die de woonzorgcentra doen. Zo ben ik al eens mee gaan zwemmen met de bewoners, ging ik op pad bij een bezoek aan de zoo in Rijsel en aan De Warmste Week in Kortrijk.”
Als mijn ouders bellen, dan sta ik voor hen klaar
Kon je de voorbije maanden nog je vrijwilligerswerk verderzetten?
“Neen, toen heb ik een tijdlang bezoeken gedaan aan het venster. Eén bewoonster, die ik ook aan het raam zag, wilde me in haar bubbel toen het bezoek toegelaten werd. De dochter van die vrouw kon onmogelijk in het woonzorgcentrum geraken omdat ze met haar been in het gips zat. Dus heb ik die taak op mij genomen. Die vrouw was bijzonder blij dat ze toch niet helemaal afgesloten bleef van de wereld. In Waregem was ik in die periode een van de vrijwilligers die in opdracht van Het Welzijnshuis 85-plussers opbelde die zelf weinig contacten hebben. Acht van hen bel ik nog altijd om de twee weken eens op voor een gesprekje.”
Wat betekenen mantelzorg en vrijwilligerswerk voor jou?
“Ze maken dat ik me veel beter in mijn vel voel. Ik worstel al een tijdje met een burn-out en dankzij die engagementen gaat het hoe langer hoe beter met mij. Daarom sta ik ook altijd klaar om te helpen waar nodig. Zo vroeg mijn buurvrouw, een onderwijzeres, me onlangs of ik de dag nadien kon meehelpen bij de opvang van de kleuters toen ze vorige week opnieuw naar school mochten. Ik heb geen seconde getwijfeld. Het is een passie. Ik durf de mantelzorg en het vrijwilligerswerk dan ook aan iedereen aan te bevelen.”
(Freddy Vermoere)
Waregemse Wolven
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier