Maarten Mortier in Azerbeidzjan: “Soms snak ik wel eens naar een Belgische regenbui”

KW.be maakt de hele zomer een reis rond de wereld langs 80 West-Vlamingen. Vandaag zijn we te gast bij Maarten Mortier in het voor ons weinig bekende Azerbeidzjan.

Maarten Mortier (25) is afkomstig uit Ruiselede. Nadat hij zijn masteropleiding in de EU-studies aan UGent had afgewerkt, trok hij als stagiair naar de Belgische ambassade in Bakoe. Daarna kreeg hij er een contract als attaché.

Vanwaar de keuze voor Azerbeidzjan?

“Tijdens mijn studies heb ik me gefocust op de buitenlandse betrekkingen tussen de Europese Unie en het post-Sovjetgebied, waartoe ook Azerbeidzjan behoort. Vandaar had ik al affiniteit met het land en wilde ik mijn academische kennis in de praktijk omzetten. De Zuidelijke Kaukasus is een ingewikkeld lappendeken van etniciteiten, religies en stroeve politieke verhoudingen en heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. Voor een recent afgestudeerd politiek wetenschapper is dit de ideale leerbasis. Ik woon hier nu intussen al anderhalf jaar.”

Had je aanpassingsproblemen?

“Nee. Ik heb van jongs af aan veel gereisd en die ervaringen hebben me geleerd om me snel aan een nieuwe omgeving aan te passen. Azerbeidzjan kent bovendien een gematigde islam en Bakoe is een moderne en veilige stad. Het is dus helemaal niet zo moeilijk om je als Europeaan aan deze stad aan te passen. Ook al zijn er natuurlijk verschillen in cultuur en gewoontes, waar men zich van bewust moet zijn. Ik had het geluk om snel een vriendenkring te kunnen opbouwen. De expatgemeenschap is een relatief kleine maar hechte gemeenschap en er valt altijd van alles te beleven.”

Welke verschillen zijn er met België?

“In Azerbeidzjan zorgen restanten van de notoire Sovjetbureaucratie ervoor dat je geduldig moet zijn om iets gedaan te kunnen krijgen. In België is alles min of meer goed geregeld en gestructureerd, ook al klagen ook wij nog altijd graag over de administratieve rompslomp in ons land. Maar Azerbeidzjan is nog een redelijk relatief jong land in volle ontwikkeling. Het heeft het voorbije decennium een echte metamorfose ondergaan als gevolg van de olieboom.”

“Het weer is natuurlijk ook zeer verschillend. Bakoe kent een droog steppeklimaat en in de zomer is het verschroeiend heet. De temperaturen gaan vaak boven de 40 graden. Dan snak ik wel eens naar een Belgische regenbui.”

Wat mis je uit België en wat niet?

“Een goeie pint natuurlijk. Hier is wel Stella en Hoegaarden te vinden en wat obscuur Belgisch exportbier, maar er gaat toch niets boven een goeie Brugse tripel. Maar een frisse Jupiler uit het flesje mis ik evenzeer. Ook frietjes met stoofvlees mis ik, en de lasagne van mijn moeder. Maar ik heb niet te klagen, het eten is hier zeer lekker.”

Wat vinden je ouders van je verhuizing? En zie je jezelf nogterugkeren naar België?

“Mijn ouders hebben me nooit iets in de weg gelegd. Het is ook nooit mijn bedoeling geweest om mij hier permanent te vestigen. Ik zie het als een hoofdstuk in mijn leven en ik zie wel waar ik verder uitkom.”

Verdient Azerbeidzjan meer belicht te worden in de westerse media?

“Azerbeidzjan doet haar uiterste best om zich op de internationale kaart te zetten, onder andere door de organisatie van grote evenementen. Dit jaar waren er de Eerste Europese Spelen in Bakoe en volgend jaar staat de Formule 1 GP van Baku op het programma, een stratenrace zoals in Monaco, iets waar ik als autofanaat enorm naar uitkijk. Maar Azerbeidzjan en de hele Zuid-Kaukasus wordt in Europa naar mijn gevoel toch als een uithoek gezien, omdat het op de Europese kaart altijd in de marges staat. Vanuit een groter perspectief ligt Azerbeidzjan echter in het hart van Eurazië. Deze strategische locatie op de grens tussen oost en west heeft het land doorheen de eeuwen cultureel rijk gemaakt, onder meer als onderdeel van de historische Chinese zijderoute. Journalist Stefan Blommaert heeft recent een mooie reportage gemaakt over de zijderoute, waarbij hij met de wagen vanuit China naar Europa is gereden en ook Azerbeidzjan aan bod komt.”

In welke stad verblijf je het liefst? Of trek je liever naar het platteland?

“Bakoe is de enige grote stad in Azerbeidzjan. Tijdens het weekend trek ik vaak naar het platteland om te ontsnappen aan de drukte. Het land is niet zo groot – iets groter dan Oostenrijk – en ik heb ondertussen heel wat regio’s gezien. Azerbeidzjan kent 9 van de 11 bestaande klimaatzones en heeft dus een grote diversiteit, die me blijft verrassen.”

Ga je op reis in Azerbeidzjan zelf of trek je dan naar België?

“Ik ben ondertussen twee keer afgereisd naar België. Met een lege koffer. En dan keer ik terug met een koffer vol streekbier. Hier wil ik dan enkele maanden van genieten, maar als ik een bierproefavond houd voor mijn vrienden schiet er meestal niets meer over van mijn voorraad (lacht). Ik laat hen ook alle bieren beoordelen. De laatste keer kwam Tripel Karmeliet als winnaar uit de bus.”

“Net als in Azerbeidzjan reis ik ook graag door buurland Georgië, eveneens een prachtig land. Als iemand die van Azië houdt probeer ik daarnaast ook te profiteren van de goedkope vliegtickets naar het oosten in vergelijking met deze vanuit Europa. Zo ben ik het afgelopen jaar naar Thailand en Sri Lanka gereisd.”

Hoe zou je de bevolking van Azerbeidzjan omschrijven? Op welk vlak lijken ze op Belgen?

“Het is een aangenaam volk, ook al duurt het even voor je hun vertrouwen krijgt, zeker in de stad. Op het platteland staat de deur altijd open voor een kopje thee. Laatst was ik uitgenodigd op een traditioneel trouwfeest op het platteland. Ze werkten zich volledig uit de naad om mij als ‘buitenlandse eregast’ tevreden te stellen. Ik was zelf een beetje ‘gegeneerd’ door al die gastvrijheid. Het zijn net als ons echte Bourgondiërs. Een feest is niet volledig zonder een overvloed aan eten en er wordt van ‘s middags tot in de vroege uurtjes gegeten en gedronken.”

Ontmoet je vaak andere West-Vlamingen of Belgen?

“Er wonen hier niet zo heel veel Belgen, laat staan West-Vlamingen. Tijdens de Europese Spelen was er wel een grote instroom van Belgische atleten. Onder hen natuurlijk ook West-Vlamingen, onder wie de 16-jarige Kaat Dumarey uit Ichtegem, die samen met Julie van Gelder en Ineke Van Schoor driemaal goud won in het acrogym.”

“Binnenkort krijgen we op de ambassade wel een nieuwe collega die afkomstig is uit Izegem. Ik kijk er naar uit om mijn West-Vlaams van onder het stof te halen!”

Wat moet iemand zeker bezoeken als hij naar Azerbeidzjan komt in jouw buurt?

“De ommuurde oude stad in Bakoe is Unesco Werelderfgoed en zeker de moeite waard. Als je de Maagdentoren beklimt, heb je een prachtig uitzicht op de baai van Bakoe. Voor mij liggen de echte schatten echter buiten Bakoe. Het land heeft enkele curiositeiten op vlak van natuurfenomenen: moddervulkanen en ‘Yanar Dag’, een heuvelflank die sinds de oudheid in brand staat door de grote hoeveelheid aardgas in de grond en de poreuze bodem, waardoor het gas ontsnapt en het vuur blijft voeden. In het noorden van Azerbeidzjan zorgen de toppen van het Kaukasusgebergte voor spectaculaire uitzichten. Een uitstap naar de hooggelegen dorpjes Lahic en Xinaliq is een absolute aanrader. In het laaggebergte zijn er in de groene heuvels verschillende mooie dorpen te vinden zoals Sheki en Qabala, waar je kan genieten van de plaatselijke cultuur, ambachten en keuken.”

(FJA – Foto’s Maarten Mortier)