Luc Vanderper neemt afscheid als voorzitter van De Jongelingskring

Luc Vanderper stopt na 20 jaar als voorzitter van De Jongelingskring, de befaamde Torhoutse muziekvereniging.©Johan Sabbe
Luc Vanderper stopt na 20 jaar als voorzitter van De Jongelingskring, de befaamde Torhoutse muziekvereniging.©Johan Sabbe
Johan Sabbe

Eind februari, na precies 20 jaar, neemt Luc Vanderper (73) afscheid als voorzitter van De Jongelingskring, de Torhoutse muziekvereniging die drie orkesten groepeert: het Houtlands Harmonieorkest, het Houtlands Jeugdensemble en de Houtlandse Benjamins. Hij wordt in zijn leidinggevende functie opgevolgd door Dajo Huylebroeck (33), de huidige penningmeester en eveneens Torhoutenaar.

Het verschil tussen de afscheidnemende en de nieuwe voorzitter is niet alleen de leeftijd, maar ook de muzikale bagage. Waar Luc geen noot muziek kent, is Dajo een begenadigde muzikant, die bastuba speelt in het Houtlands Harmonieorkest. Zijn vader Jan Huylebroeck is trouwens een ervaren Vlaamse pianist, paukenist en componist. Maar… Luc heeft bewezen dat je een uitstekende voorzitter van een muziekvereniging kunt zijn, zonder zelf muziek te spelen. Zo’n beetje zoals de big boss van een voetbalclub ook niet per se moet kunnen sjotten.

Meneer Aimé was ruim 40 jaar voorzitter

Luc woont met zijn vrouw Mia Verhaeghe (73), die jarenlang als kleuterleidster heeft gewerkt, in de Jan Van Eycklaan. Vorig jaar vierden ze hun gouden huwelijksjubileum: 50 jaar getrouwd. Ze hebben drie zonen David (49), Vincent (44) en Thomas (41) en vier kleinkinderen: Emma (9), Jules (8), Briek (5) en Ward (3).

Luc bouwde een succesvolle carrière uit op de IT-afdelingen van de Generale Bank en Fortis. Op 1 maart 2008 ging hij met pensioen. Hij stond destijds mee aan de wieg van de lokale Marnixring Pater Callewaert en werd er eind 1994 de eerste voorzitter van.

Pas sinds 2017 wordt de naam Houtlands Harmonieorkest gebruikt voor de Torhoutse harmonie, die in 2019 met verve haar 150ste verjaardag heeft gevierd. Voorheen heette ze De Jongelingskring, nu enkel nog de naam van de overkoepelende vzw.

“Van 1955 tot aan zijn overlijden eind 1996 is de vroegere ereschepen en burgemeester Aimé Becelaere voorzitter van de vereniging geweest”, duikt Luc in de geschiedenis. “Meer dan 40 jaar, dat valt niet te onderschatten. Samen met dirigent Willy Verhelle loodste hij De Jongelingskring vanuit een diep dal naar een plaats in superieure afdeling. Toen meneer Aimé stierf, werd Michel Denolf voorzitter, maar die leidde ook de stedelijke cultuurraad en wou die combinatie niet blijven doen.”

Ingesloten op een parking om hem te overtuigen

“In die periode gebeurde het geregeld dat onze jongste zoon Thomas, die bij het harmonieorkest speelt, van een repetitie thuiskwam en zei dat ze me als voorzitter van De Jongelingskring wilden. Ik voelde de bui hangen en besloot me stil te houden (lacht) . Toen het harmonieorkest in mei 2000 deelnam aan het nationaal kampioenschap in Leuven en er ook de Belgische titel behaalde, vertrok de bus vanop de parking bij de kerk van Don Bosco. Ik bracht er Thomas heen en werd er letterlijk ingesloten door Michel Denolf en Willy Verhelle. Om me in hun netten te strikken.”

“Uiteindelijk aanvaardde ik om kandidaat-voorzitter te zijn en na een jaartje inloopperiode begon ik in april 2001 officieel de vereniging te leiden. Dat is nu 20 jaar geleden, wat vliegt de tijd.”

Dirigeerstokje van Willy Verhelle naar Nico Logghe

“Als niet-muzikant ging er een totaal nieuwe wereld voor me open. Ik beperkte me aanvankelijk tot de taak van centraal aanspreek- en coördinatiepunt en steunde voor het artistieke luik voor de volle 100 procent op de knowhow van de bestuursleden die wél muziek kenden en speelden.”

“Mijn eerste grote uitdaging was de vervanging van dirigent Willy Verhelle, die een stap terug wou zetten. Willy heeft veel voor De Jongelingskring betekend en mee voor een grote groei gezorgd. Zijn opvolger werd Nico Logghe, een kei in zijn vak. De wissel lukte wonderwel. Met de komst van Nico konden we al het opgebouwde bestendigen en blijven doorgroeien. Vanaf toen hebben we als het ware De Jongelingskring 2.0 gelanceerd. Er volgden tal van internationale wedstrijden, zoals Valencia 2005, Interlaken 2007, Kerkrade 2009 en 2013 en Luxemburg 2013. In 2017 volgde de prestigieuze wedstrijd Flicorno d’Oro in het Italiaanse Riva del Garda, waar we ons hoge niveau hebben bewezen. Dit jaar zouden we aan een tornooi in Praag deelgenomen hebben, maar corona heeft daar een stokje voor gestoken.”

Twee jeugdorkesten zijn een wissel op de toekomst

In 2005 werd de toekomst van het harmonieorkest veiliggesteld met de oprichting van het Houtlands Jeugdensemble. Nu is Tom Hondeghem als professioneel geschoolde musicus de dirigent. Er zijn muzikanten tot 26 jaar welkom, waarna ze naar de grote harmonie kunnen doorstromen.

“In 2013 hebben we ook De Houtlandse Benjamins opgericht, een instaporkest voor de muzikantjes vanaf zes maanden speelervaring”, aldus Luc. “Met Jasmien Vandewalle beschikt ook dat ensemble over een professioneel geschoolde musicus als dirigent.”

“Een bijkomend voordeel van onze twee jeugdorkesten is dat de inbreng van jonge bestuursleden in de koepel van De Jongelingskring daardoor verzekerd is.”

Hopen op degelijke en definitieve accommodatie

“Sinds mijn start in 2001 is het huidige repetitielokaal in zaal Centrum in de Beerstraat al het vierde in de rij. In 2004 werd de grote kapel van Ten Walle ingeruild voor het leegstaande Samsonite-gebouw en in 2007 volgde de verhuizing naar de loods Taillieu in de Ambachtstraat. Recenter werd het dan ’t Centrum, al bij al een voorlopige oplossing. Net als de sportclubs zijn ook de podiumkunsten van toneelkringen tot koren en muziekverenigingen al jaren op zoek naar degelijke infrastructuur, hun niveau waardig. Gelukkig is het stadsbestuur zich hiervan bewust.”

“Samen met de andere bestuursleden heb ik altijd geprobeerd om op elk artistiek voorstel vanuit de muzikanten en onze superdirigent Nico Logghe in te gaan. Voorts wou ik de mensen binnen en buiten het bestuur die ervoor wilden gaan, carte blanche geven om hun ding te doen, al wou ik wél feedback. Ik steek niet onder stoelen of banken dat ik trots ben om voorzitter te zijn geweest van zo’n mooie vereniging. Ik ben dankbaar dit te hebben mogen doen. En ik hoop op een prachtige toekomst voor onze orkesten.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier