Postbode Luc Decorte (59) was vorige week vrijdag toe aan zijn allerlaatste ronde op de fiets. Hij was maar liefst 25 jaar ‘facteur’ op wijk De Briekenhoek. Luc deed zaterdagmorgen met de postauto nog een ronde met dagbladen en ging dan met pensioen. Zijn collega’s hingen ballonnen aan zijn postfiets en onderweg werd het alvast een speciale dag. Hij was 39 jaar postbode.
“Naar aanleiding van mijn pensioen, stopte ik vooraf in de zowat 750 brievenbussen een kaartje”, zegt Luc Decorte. “In het postkantoor hadden mijn collega’s mijn werkplaats bevlagd en kreeg ik van hen ook een cadeau. Van onze teamleader Glenn Zoutard moest ik uitzonderlijk geen brieven bestellen. Alleen aangetekende brieven en postpakketten. Het was speciaal. Op veel plaatsen binnen mogen gaan. Van sommige mensen kreeg ik een attentie of stond er een fles aan de voordeur.”
Twee schilderijen
In de Westmolenstraat bij de gewezen huisschilder Guido Deput (85) en zijn echtgenote Noëlla Engelbert hingen aan de brievenbus twee schilderijen. “Eerst schilderde ik een ‘komieke’ facteur uit de goede oude tijd”, vertelt Guido. “Toen ik dat schilderij ophing aan de brievenbus was Luc op verlof en wist ik dat niet. Hij was zeer content toen hij dat schilderij zag. Ondertussen zorgde ik voor een tweede schilderij met daarop De Briekenhoek die weent dat hij vertrekt. We hebben Luc hier als postbode weten beginnen. Het was een goede postbode. Tijdens de zomer gebeurde het dat hij eens tijd maakte voor een babbel.”
“Toen ik die schilderijen van Guido zag, kreeg ik de krop in de keel”, zegt de afscheidnemende postbode. “Dat had ik niet verwacht. Mijn job ga ik ergens toch wel een beetje missen. Mijn echtgenote is eveneens postbode en moet precies nog een jaar werken. Nu wordt het tijd voor vakantie. Ik zal mijn vrije tijd wel goed kunnen invullen. Ik ben bestuurslid van de Stedelijke Oudheidkundige Commissie. Andere hobby’s zijn mountainbiken en de wandelschoenen aantrekken.” Ook uitbater Sebastien Bonnier van retroherberg In Den Grooten Moriaen, naast het Nationaal Tabaksmuseum in de Koestraat, spreekt vol lof over de postbode. “Hij was plichtsbewust”, aldus de cafébaas. “Stond er bijvoorbeeld een verkeerd adres op de omslag, dan zorgde Luc er toch voor dat de post terecht kwam, want hij kende de mensen. Was ik toevallig buiten, dan maakte hij tijd voor een babbel. Kwam ik hem in de auto tegen, dan zwaaiden we eens naar elkaar.”
Begonnen in Brussel
Luc groeide op in de Komenstraat in Wervik en woont in Komen-ten-Brielen. Zijn echtgenote Chantal Rigaut is afkomstig uit de buurt van Doornik. Er zijn twee kinderen Thomas en Christophe. “Thomas woont al een paar jaar in Taiwan en deed vroeger een interim als postbode”, aldus Luc Decorte. “Christophe is bouwvakker.”
Luc Decorte begon zijn lange loopbaan in het sorteercentrum in Brussel. Na zeven jaar verhuisde hij naar het postkantoor in Kortrijk. “Daar moest ik de baan op om uitreiking te doen en dat was voor mij een hele ommezwaai”, klinkt het. “Na tien maanden muteerde ik naar het postkantoor Wevelgem en bleef er anderhalf jaar. Tot ik in mei 1990 postbode in Wervik werd.”
In 2012 in het nieuwe jaarboek van de Stedelijke Oudheidkundige Commissie pende Luc Decorte de geschiedenis van de post in Wervik vanaf 1800 neer. Goed voor maar liefst 260 bladzijden, met unieke foto’s en documenten. Naar aanleiding van deze publicatie was er later een tentoonstelling in de Sint-Janskapel op de Steenakker.
In april 2008 kwam Luc Decorte ook al eens in deze krant. Hij deed toen een oproep om te weten waar in Wervik in oktober 1836 het eerste distributiekantoor werd opgericht. “De reacties daarop waren heel summier’, zegt Luc. ‘Ik kreeg toen een paar telefoons. Het werd iets duidelijker, maar het blijft nog altijd een gissing. Ik vermoed dat het kantoor toen ergens een lokaal in het stadhuis was. Ik ben het niet echt zeker.” Luc Decorte was ook vrijwilliger bij het Rode Kruis, afdeling Wervik. (EDB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier