Loes (28) blogt open en bloot over haar strijd tegen borstkanker

Het is een opvallende blog, die van Loes Govaert (28) uit Brugge. Ze getuigt er open en bloot over haar strijd tegen borstkanker. Ze deelt er alle details met de buitenwereld, tot zelfs de amputatie van haar borsten toe. “Met mijn blog hoop ik andere mensen te helpen”, zegt Loes, die straks een mooie cheque kan overhandigen aan Think Pink.

Het leven lachte Loes Govaert toe. De 28-jarige Brugse had een mooie job als hotelmanager bij Ibis in De Haan, was sinds september 2016 gelukkig getrouwd en had een prachtige vakantie in het tropische Curaçao achter de rug. Toch sloeg op 11 oktober 2018 het noodlot toe. Tijdens het douchen had Loes een knobbeltje gevoeld in haar borst.

Het verdict was keihard: borstkanker. “We hebben een gezwel gevonden en het is kwaadaardig, zei de dokter. Volgens mij stond de tijd toen heel even stil. Ik voelde de tranen één voor één uit mijn ogen dalen, zonder dat mijn ogen knipperden”, zegt Loes. Uit onderzoek bleek bovendien dat Loes vocht tegen het type borstkanker triple negatief, de meest agressieve vorm, die het vaakst voorkomt bij jonge vrouwen.

Confronterende foto’s

Het was het begin van een loodzware strijd. Loes besliste haar dappere gevecht te delen met de wereld en begon een blog. Daar deelt ze alle details: van de eerste chemo, over het afscheren van haar lange haren, tot de borstamputatie. Je ziet er ook confronterende foto’s.

(lees verder onder de foto)

“Ik ben vooral voor mezelf begonnen met die blog. Om alles goed te kunnen bijhouden. Ook wel voor mensen die vragen hadden over mijn ziekte. Ik had niet altijd zin of tijd om alles telkens opnieuw uit te leggen. Maar misschien wel de belangrijkste reden: ik wil er mensen mee informeren en sensibiliseren. Andere mensen helpen. Het is belangrijk om goed naar je lichaam te kijken, te voelen… Dat wil ik meegeven.”

Weer gaan werken

Ondertussen kan Loes weer met een relatief gerust gemoed vooruit kijken. De behandeling sloeg goed aan en door haar borstamputatie is de kans op herval heel klein geworden. Ze hoopt in november weer aan de slag te kunnen in het hotel in De Haan. “Mijn werkgever is altijd heel begripvol geweest en heeft me tijdens mijn afwezigheid goed vervangen, maar ik zou heel graag de draad weer opnemen”, zegt Loes.

(lees verder onder de foto)

Doorheen de hele beproeving kon Loes altijd rekenen op de onvoorwaardelijke steun van Tim, haar man. “Wij steunen elkaar en zien elkaar graag, overal en altijd”, zegt Tim Neels. “Loes is eigenlijk bijna heel die periode dezelfde opgewekte en lachende Loes gebleven, zoals ik haar altijd heb gekend. Ik heb veel bewondering voor haar moed en doorzettingsvermogen.”

“Ik heb eigenlijk maar twee keer gehuild tijdens die hele periode: toen ik de diagnose kreeg en toen mijn haar uitviel en ik het moest afscheren”, vult Loes aan. “Dat deed me veel pijn, want ik verloor een stukje van mijn vrouwelijkheid. Ik ben toen naar een speciaalzaak gegaan en schafte een pruik aan die heel goed op mijn echt haar lijkt.”

Erfelijke vorm

Later kreeg Loes een tweede zware aanslag op haar vrouwelijkheid te verwerken. “Ik ben blijkbaar drager van het BRCA1-gen, wat betekent dat ik een erfelijke vorm van borstkanker had. Ook mijn moeder en de meeste van mijn broers en zussen dragen het gen. De dokters raadden me dan ook aan om mijn borsten te laten amputeren. De kans dat de kanker zou terugkomen zou anders 80 procent bedragen…”

(lees verder onder de foto)

Afgelopen zomer vonden de borstamputatie en -correctie plaats. “Omdat beide ingrepen gelijktijdig plaatsvonden, ben ik gelukkig niet geconfronteerd geweest met een lichaam zonder borsten. Ik durfde eerst niet goed kijken, maar ben nu heel tevreden met het resultaat. Later worden de implantaten nog vervangen door lichaamseigen weefsel.”

“De dag voor de operatie heeft Tim, die fotograaf is in bijberoep, voor een allerlaatste keer mijn lichaam vastgelegd zoals dat er toen uitzag. Ook zonder mijn pruik, die ik ondertussen kon weggooien. En ook al is hij mijn man, het voelde toch wat onwennig om me helemaal bloot te geven voor de lens. Toen ik de foto’s bekeek, voelde ik een golf van emoties loskomen. Verwonderd van hoe goed hij dit had weten vast te leggen.”

(lees verder onder de foto)

Omdat Loes en Tim dromen van een gezin, won het koppel informatie in over het laten invriezen van eicellen. Een behandeling tegen borstkanker heeft immers een groot effect op het lichaam en dus ook de vruchtbaarheid. “Er werden bij mij 21 eicellen uitgehaald, waarvan er 15 bevrucht werden”, vertelt Loes. “We kregen al snel goed nieuws: de hele kuur, die ook een vruchtbaarheidsbehandeling bevatte, had vier goede embryo’s opgeleverd. Dat is niet veel, maar we zijn al blij dat er nu een plan B in de diepvries zit.”

Poppetjes

De Brugse zette zich ook in voor Think Pink. Tijdens het vele wachten bij de chemokuren maakte Loes samen met haar mama haakwerkjes, in de vorm van leuke poppetjes die als sleutelhanger kunnen dienst doen. Die bood ze via Facebook te koop aan. “In nauwelijks twee uur waren ze alle honderd verkocht”, zegt Loes. “Ik zal dus een mooie cheque kunnen afgeven tijdens De Warmste Week van Studio Brussel.”

Lees de blog van Loes op twentyeightblog.home.blog.