Lindsey Vanhauwaert groeide op in Moorsele. Een blessure aan haar heup deed haar naar Nederland verhuizen, de liefde bracht haar later naar Bali.
Je bent in 2007 verhuisd naar Nederland. Naar waar precies en waarom?
“In 2007 ben ik naar Rotterdam verhuisd. Ik had net een heupblessure opgelopen en wou herstellen met pilates en yoga. Ik ontmoette er een vrouw die een uitgeruste pilates-studio had en zo bleef ik daar plakken. Na een paar maanden begon ik te werken in de Gezondheidsdienst Rotterdam. Daar ben ik gebleven tot vorig jaar.”
Waar en wanneer precies komt je echtgenoot in je levensverhaal voor? Was de vonk er meteen?
“Sinds 2008 begon ik ook te reizen buiten Europa, om mijn leraren in de yoga te volgen. Ik begon een opleiding en kon daardoor verschillende mooie plekken bezoeken. In 2013 reisde ik naar Bali in Indonesië. Dat was een hele mooie reis. In 2014 keerde ik er terug om te herstellen én ontmoette er mijn man. Door de afstand was het natuurlijk niet makkelijk, maar we zijn in de liefde blijven geloven. In augustus 2015 zijn we er getrouwd.”
Waarom zijn jullie dan naar Bali verhuisd? Om er wat te doen?
“Mijn man woont al op Bali sinds 1999. Nadat de oorlog in Oost-Timor uitbrak is hij hierheen gekomen. Hij is een erg getalenteerde lichaams- en massagetherapeut. Ik besloot om het avontuur aan te gaan en we besloten om het te proberen op Bali. Ik had uitzicht op werk in een stichting voor holistische gezondheid. Daar heb ik een paar maanden vrijwilligerswerk gedaan.”
Waarom keren jullie na een jaartje alweer terug naar Nederland?
“Ik kijk naar een duurzame oplossing voor ons beiden. Ik mag als getrouwde vrouw niet automatisch in Indonesië werken. Het beleid rond werkvergunningen is sinds kort veranderd en heel strikt geworden. Als je voelt dat het niet ‘flowt’, dan is mijn motto ‘actie ondernemen’.”
Ah bon, dus toch niet omdat ze in Indonesië langs geen kanten wisten hoe ze ‘Vanhauwaert’ correct moesten uitspreken…
“Haha, dat was inderdaad niet zo simpel. Het kost de familie van Vincent wel wat moeite om die uit te spreken. Vandaar noemen ze me allemaal ‘mama Lins’.”
Je bent er getrouwd op ‘Timor’-wijze: wat houdt dat in?
“Timor is een Indonesisch eiland dat nog erg natuurlijk en puur is: weinig aangetast door de industriële revolutie. Het heeft heel wat katholieke invloeden. Koppels trouwen voor de kerk en komen na de viering samen met familie. Ik ben in traditionele klederdracht getrouwd in de kerk in Kuta.”
Op het einde van de huwelijksdag hebben julllie vervolgens blijkbaar ‘westers’ gevierd. Was er dan veel familie van je naar Bali afgereisd?
“‘s Middags hebben we een andere ‘tenue’ aangedaan en ‘s avonds was er een feest met walking diner. Mijn broer en schoonzus waren net trotse ouders geworden en voor mijn moeder en tante was de reis iets te ver. Máár de bruiloft gaan we opnieuw vieren in november, als we in België zijn. Twee keer feest is ook leuk.”
Je bent ook intensief bezig met yoga. Wat haal je eruit?
“De laatste 10 jaar is yoga een constante in mijn leven geweest. Ik deel graag mijn passie en het heeft me in het laatste jaar van ‘verplichte stilte’ enorm geholpen. Het leert me geluk in verdriet, houvast in de chaos en ruimte in de spanning te herkennen. Iedereen maakt in zijn leven soms uitdagende periodes mee en het is dan heel fijn om steeds bij jezelf terug te komen voor antwoorden.”
Kan je begrijpen dat niet iedereen het nut van yoga inziet? Is het al meer ingeburgerd in Nederland dan in België? In het Oosten is het wellicht nog veel meer in het dagdagelijkse leven te zien?
“Ik kan dat natuurlijk begrijpen, maar je hoort van heel veel overspannen mensen. Yoga en oosterse oefenmethodes kunnen daarbij helpen. In België begint het gelukkig ook meer ingeburgerd te raken. Hier in Bali zijn de mensen meer bezig met leven ‘in het moment’, er is niet zozeer een ver vooruit kijken naar de toekomst. Dat verandert meer bij de jonge generatie, nu die ook willen studeren en een goeie job willen hebben.”
Je hebt al 9 jaar Nederland achter de kiezen. Is je West-Vlaamse dialect nog te horen of spreek je al met die Hollandse ‘r’ en zo?
“In Nederland hoor je zeker dat ik Belg ben en wanneer ik West-Vlaanderen binnenrijd, dan is dat dialect er heel zeker nog.”
Nederlanders zijn vaak ‘erg aanwezig’, om het zo te zeggen. Was dat aanpassen toen je er ging wonen?
“Ja dat heeft me wel een tweetal jaar gekost. Nu krijg ik vaak te horen dat ik te direct ben hier…”
Zijn er zaken die je mist uit België?
“Soms droom ik van de sneeuw en natuurlijk stoofvlees met frietjes. ik blijf Belg, hé!”
Waar zie je jezelf oud worden? In Nederland, toch weer in Bali, of wie weet zelfs gewoon in België?
“Wie weet waar ik dat mag worden. Momenteel is de volgende stap terug Europa en wie weet waar dat is, Nederland of België. Daar waar ik terug mijn talenten mag laten zien (lacht).”
(Frederik Jaques)
Reis rond de wereld - 2016
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier