Zeventig jaar geleden stapten ze in het huwelijksbootje, maar ze zijn nog altijd even zot van elkaar. Dit vertrouwde het platina koppel Léon Knockaert (90) en Marie-Louise Ryckebosch (zij wordt 90 op maandag 9 september) ons toe.
“Toen ik haar voor het eerst op de werkvloer zag zei ik tegen mezelf: wat een “snelle mokke”. Ik had mijn oog op haar laten vallen en twee jaar later zijn we gehuwd”, aldus Léon. Zeldzaam zijn ze de platina huwelijken. In Wervik is het reeds enkele jaren geleden dat er nog een zeventigste huwelijksverjaardag werd gevierd. Léon en Marie-Louise, het echtpaar is kinderloos, nodigden familie en vrienden uit voor een feestmaaltijd in ‘t Kapittel waar uiteraard heel wat herinneringen werden opgehaald. Léon en Marie-Louise wonen in de Oude Beselarestraat, in het ouderlijk huis van Léon. Hij komt uit een kroostrijk gezin en telde vijf broers. Léon, geboren op 30 januari 1929, is nog de enige die in leven is. De twee broers van Marie-Louise, zij werd geboren op 9 september 1930, zijn eveneens overleden.
“Pastoor haalde ons uit het café”
Léon en Marie-Louise huwden tijdens de zomerkermis op 19 augustus 1949. “Dat was een heel uitzonderlijke dag, want in de Sint-Medarduskerk waren we met 13 koppels die elkaar eeuwige trouw beloofden,” vertelt Léon met pretoogjes. “En het bleef maar duren vooraleer het onze beurt was. Uiteindelijk trokken Marie-Louise en ik naar enkele café’s waar we ons huwelijk vierden met een accordeonist. In een café in de Nieuwstraat, ik ben de naam van het café kwijt, stapte plotseling de pastoor binnen en zei dat we direct met onze getuigen naar de kerk moesten. Blijkbaar was er een misverstand en waren we voor de pastoor nog niet gehuwd. Dus opnieuw richting Sint-Medarduskerk om er te huwen waarna het feest plaatsgreep in een café op de hoek van de Komenstraat, waar het huidig Café Bristol is gevestigd.”
“Telkens ze passeerde, sloeg mijn hart sneller!”
Op 14-jarige leeftijd ging Léon werken als grensarbeider bij de firma Dalle in het naburige Wervicq-Sud. Enige tijd later kwam Marie-Louise er eveneens werken. De vonk sloeg over op de werkvloer. “Ik heb toch niet direct op zijn avances ingegaan”, lacht Marie-Louise. “Hij moest wel eventjes geduld opbrengen. “Telkens ze naar het toilet ging in de firma en ze voorbij passeerde sloeg mijn hart wat sneller”, zegt Léon. ” Intussen zijn we reeds zeventig jaar lang een koppel en genieten we van onze oude dag.” Léon en Marie-Louise werkten zestien jaar lang als grensarbeider. Toen Dalle haar deuren sloot ging het echtpaar aan de slag in de Wervikse firma Kling. Léon en Marie-Louise werkten er tot hun pensioen.
Léon is nog altijd een verwoed duivenliefhebber. Hij was jarenlang lid van de Volksvrienden en stopte vorig jaar met zijn hobby. Wel blijft Léon nog lid van de duivenmaatschappij. Hij weet er trouwens nog een leuke anekdote bij te vertellen. “Nu kunnen we er wel om lachen, maar destijds was ik niet zo gelukkig”, weet Léon. “Op een dag moesten er duiven van drie vluchten “vallen”. Terwijl ik met de klok naar de eerste duif in Ieper op weg was, had ik gevraagd aan Marie-Louise om te zorgen voor de duiven van de twee andere vluchten. Ik had haar piekfijn uitgelegd wat ze moest doen. Had ze wel de ringen in de verkeerde klokken geplaatst waardoor alles fout liep. Sedertdien heeft mijn vrouwtje nog nooit een duif vastgenomen. Dat was één van de weinige keren in ons huwelijk dat er “ambras” was. “
Nog heel kwiek en mondig
Het platina echtpaar heeft alvast haar hart op de juiste plaats, want Léon en Marie-Louise waren jarenlang actief in het Rode Kruis. Bij de firma Kling waren ze verantwoordelijk voor de EHBO. Léon en Marie-Louise zijn lid van de Vlaamse Federatie voor Gehandicaptenzorg. Elke laatste woensdag van de maand legt Léon nog een kaartje. Marie-Louise is nog heel actief in het huishouden. Regelmatig gaat het koppel uit gaan eten. De laatste jaren voelt het koppel de ongemakken van het ouder worden. Eén ding kan niet ontkend worden: wij spraken een twintigtal minuutjes met het echtpaar en het viel ons op dat ze voor hun leeftijd nog heel kwiek en mondig zijn. Daarvoor willen “wij alvast tekenen” zoals de volksmond het zegt….
(LV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier