Leo Vulsteke (56) is benoemd tot voorzitter van de West-Vlaamse vrederechters en politierechters. Hij volgt Paul Rapsaet op en wil de komende vijf jaren van een betere dienstverlening en communicatie dé prioriteit maken: “86 procent van de burgers begrijpt ons juridisch vakjargon niet. De boodschap moet beter overkomen.”
Leo Vulsteke werd in Poperinge geboren en woont nu in Kortrijk. Na zijn studies rechten aan de KU Leuven werkte hij elf jaar in de verzekeringstak van KBC bank, alvorens in 1999 met succes deel te nemen aan het magistratenexamen. Hij was vijf jaar substituut-procureur in Kortrijk, waarna hij in 2004 benoemd werd tot politierechter in Brugge. Toen de politie- en vrederechters in 2014 een aparte juridische entiteit weren, los van de rechtbank van eerste aanleg, werd hij ondervoorzitter van de West-Vlaamse vrede- en politierechters.
Besparingen
Na een carrière van 15 jaar als Brugs politierechter, wordt hij vanaf 26 juni West-Vlaams voorzitter, met kantoor in het Brugs justitiepaleis. “Ik krijg de leiding over 190 personeelsleden, onder wie 11 politierechters en 17 vrederechters. In feite zou het om twaalf politierechters moeten gaan, maar uit besparingsoverwegingen vult onze justitieminister slechts 90 procent van het wettelijk kader in. Gelukkig heeft dit niet tot grote achterstand geleid, omdat telkens meer burgerlijke geschillen tussen particulieren na een ongeval onderling door de verzekeringsmaatschappijen geregeld worden”, zegt Leo Vulsteke.
Als politierechter is Leo Vulsteke wat minder flamboyant dan zijn Brugse college Peter Vandamme, die vaak op zijn zittingen fulmineert tegen automobilisten die dronken achter het stuur plaatsnamen en een ongeval veroorzaakten. “Maar ik til daar niet minder zwaar aan. Ik stel wel vast dat ons verkeersrecht zeer technisch geworden is, met tal van wetswijzigingen die voor de advocatuur niet zo makkelijk te volgen zijn. Bovendien is de beoordelingsvrijheid voor de rechters fiks verminderd. Wij zijn telkens meer gebonden door een strikte reglementering, ik betreur dat een beetje”, bekent Leo Vulsteke.
“Wij zijn bijvoorbeeld verplicht om elke recidivist vier herstelexamens op te leggen. En chauffeurs met 1,8 promille alcohol in hun bloed en recidivisten met meer dan 1,2 promille moeten een alcoholslot installeren in hun voertuig. Dat kost hen 2.500 à 3.000 euro, met daar bovenop een omkaderingsprogramma van meer dan 1.000 euro. Begrijp mij niet verkeerd: ik ben niet gekant tegen een alcoholslot. Maar is het niet beter om, zoals in Zweden, preventief een alcoholslot te laten monteren in vrachtwagens? In dat Scandinavisch land doet de fabrikant het, want het is verplicht.”
Mensenwerk
95 procent van de zaken die Leo Vulsteke de voorbije jaren als politierechter voorgeschoteld kreeg, waren verkeersinbreuken: “Daarnaast ging het om beroepen tegen stadionverboden en tegen de gasboetes die gemeenten uitschrijven. In feite zijn zowel politierechters als vrederechters nabijheidsrechters, die dossiers behandelen waarmee de gewone man dagelijks in het leven kan geconfronteerd worden.”
“Het doet mij pijn dat Justitie bij veel mensen een slechte weerklank heeft. Justitie is mensenwerk, uiteraard zijn wij niet volmaakt. Iedereen maakt wel eens een foute inschatting, maar fouten van magistraten worden uitvergroot. Vorig jaar hebben de West-Vlaamse vredegerechten 60.000 vonnissen geveld en 15.000 verzoeningen gerealiseerd. De politierechtbank West-Vlaanderen velde 20.000 vonnissen. Slechts een kleine fractie van de vonnissen voldeed niet aan de kwaliteitsnormen. Hoewel we streven naar nul procent, boeken we toch al een sterk resultaat”
“Waarin ik de kritiek van de burgers wel volg, is de ergernis over de manke strafuitvoering van onze vonnissen. Als wij onverbeterlijke recidivisten na een zoveelste ongeval met menselijk leed door dronken rijgedrag tot een gevangenisstraf veroordelen, wordt die celstraf vaak slechts beperkt uitgevoerd”, aldus onze gesprekspartner.
Beleidsplan
Leo Vulsteke heeft bij zijn benoeming tot West-Vlaams voorzitter een beleidsplan uitgeschreven voor de 11 politierechters en de 17 vrederechters in onze provincie: “Ik heb vier prioriteiten. Vooreerst een betere dienstverlening voor de rechtzoekende. We zullen de focus leggen op een betere communicatie naar de burgers toe.”
“Ten tweede komt ons autonoom financieel beheer eraan. Wij zullen in de toekomst – de streefdatum van 2020 zal wellicht niet meer gehaald worden – een portefeuille krijgen, zodat wij in onze provincie zelf accenten en prioriteiten kunnen leggen. De minister van Justitie liet al een bedrag van 520 miljoen euro vallen voor de 49 juridische entiteiten in ons land. We zullen erop moeten toezien dat onze West-Vlaamse vrede- en politierechters een correct aandeel krijgen.”
“Ten derde wordt het mijn taak om ervoor te zorgen dat ik een context creëer, waarin de West-Vlaamse rechters in alle onafhankelijkheid en neutraliteit hun werk kunnen doen. Dat is niet makkelijk, want zowel publiek als politiek zijn zeer wantrouwig. Politici roepen het luidst als een rechter in gebreke blijft… Ten vierde hoop ik tot een goede samenwerking te komen met de andere actoren: openbaar ministerie en advocatuur”, besluit Vulsteke.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier