Laurette Desmet (93) zag de overstap naar een woonzorgcentrum niet zitten. Samen met haar familie zocht ze naar oplossingen om thuis te kunnen blijven.
Lees alle artikels over dit onderwerp in ons Dossier rusthuizen
Soms moeten families naar oplossingen zoeken, omdat er geen plaats is in een woonzorgcentrum, maar soms is thuis blijven ook een bewuste keuze.
Laurette Desmet uit Kortrijk wil niet naar een woonzorgcentrum. Al jaren geniet ze van thuishulp. Haar zeven kinderen en verschillende kleinkinderen hielpen mee zoeken naar oplossingen, toen een verhoging van de zorg zich in oktober vorig jaar opdrong en ze bedlegerig werd.
Planning
“We zorgden voor een planning met broers en zussen en enkele van mama’s kleinkinderen, zodat we zoveel mogelijk kunnen afwisselen opdat mama nooit alleen zit”, vertelt Hilde Bonte (61), die we in de vroege ochtend bij haar mama aantroffen samen met haar zus Monique Bonte (66) en nicht Cindy Van Biervliet (40).
Elke voormiddag komt er een oppas, en de rest van de dag zorgt de familie voor permanentie. “‘s Morgens en ‘s avonds is er iemand van de familie die mémé komt eten geven”, vertelt Cindy, die ook deel uitmaakt van het beurtensysteem hiervoor. “Via de mutualiteit komt er vijf keer per dag een verpleegkundige aan huis.”
‘s Nachts maakt Laurette gebruik van de nachtverpleging van thuiszorg Integra. “Twee keer per nacht komen ze me verzorgen, verversen en kijken of ik iets nodig heb”, vertelt Laurette. Daarnaast komt er nog thuiszorg en poetshulp.
Memobord
“Het vergt een hele goede planning en afspraken moeten nagekomen worden. Via een memobord wordt er gecommuniceerd tussen de externe hulp en de familie. Het duurde een tijdje voor iedereen alles een beetje gewoon was, maar nu loopt alles goed.”
(EDB)
Dossier Rusthuizen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier