Laatste ‘Steentjes’ vertrekken uit Beukenhoeve: Afscheid van hun paradijs

De boer en de kunstenaar. Links Johan Steen, die als laatste boerde op deze boerderij, rechts Patrick Steen – alias kunstenaar Pat Stone, die hier zijn atelier had. “Het was een heerlijke tijd.” (foto ACK) © type="Seq" Annie Callewaert
Annie Callewaert
Annie Callewaert Medewerker KW

Na meer dan 170 jaar verdwijnt de familie Steen van de Beukenhoeve in Leke. Vier generaties ‘Steentjes’ hebben er gewoond en gewerkt. De huidige eigenaar Johan Steen verkoopt de hoeve, waardoor zijn broer Patrick – alias kunstenaar Pat Stone – op zoek moest naar een nieuw atelier. “Deze boerderij was het paradijs.”

Sinds 1850 woont en werkt de familie Steen op de Beukenhoeve in de Lappersfortstraat 31 in Leke.

“August Steen, geboren in 1848, woonde en werkte samen met zijn vrouw Mathilde Vandeké op de boerderij”, schetst Johan Steen de familiegeschiedenis. “August stierf in 1918. Arthur, geboren in 1889, nam over en boerde er samen met zijn vrouw Louise Stael. Hij overleed in 1963. De volgende bewoner was mijn vader Gerard, die trouwde met Jeannine Vandenberghe en de boerderij voortzette. Gerard werd geboren in 1923 en overleed in 1989.”

Gerard en Jeannine kregen vier kinderen: Hugo, Johan, Christine en Patrick.

“Ik nam de boerderij over van mijn ouders en Patrick vestigde hier zijn atelier”, vervolgt Johan. “Nu moet ik tot mijn grote spijt de boerderij waar ik 67 jaar geleden geboren werd verlaten. Een plek met heel wat mooie en ontroerende herinneringen, waar ook wel eens een traan gelaten werd. Voor mij was deze boerderij het paradijs.”

Veel kinderen kwamen hier spelen. Dat maakte mij gelukkig

Ook voor Patrick is het een stuk van zijn leven dat verdwijnt. Hier groeide hij op, maakte hij zijn kunstwerken en beleefde hij een hemelse jeugd. “De vier generaties die hier boerden, deden dat elk veertig jaar en ik heb hier nu ook al veertig jaar mijn atelier. Vader is hier geboren en getogen, een brave man die aan kanker overleed toen hij nog maar 66 jaar was. Net als mijn moeder is hij overleden in het huis.”

“Na de dood van mijn ouders bleef ik alleen over in het huis”, pikt Johan weer in. “Maar een mens moet proberen er het beste van te maken, en daarvoor zorgde mijn broer. Hij organiseerde barbecues, kunstroutes en feestjes, waarop iedereen welkom was. Onze deur stond altijd open. Veel kinderen kwamen hier graag spelen en hun hartje ophalen. Ik heb altijd graag mensen geholpen. Dat maakte mij gelukkig. Nu is het tijd om andere oorden op te zoeken. Het wordt allemaal nieuw voor mij: leven naast buren, zonder de ruimte van de hoeve, maar ik zal Leke altijd in mijn hart dragen en de mooie herinneringen koesteren.”

Zwemmen en ijshockey

Voor kunstenaar Pat Stone is het niet enkel afscheid nemen van zijn ouderlijke woning, maar ook van zijn atelier. “Veertig jaar lang heb ik hier mijn creativiteit en vindingrijkheid de vrije loop kunnen laten. We hebben hier een prachtige tijd gehad. Heel wat trouwreportages zijn op de boerderij gemaakt, er werden hier hoepelkoersen georganiseerd, er werd gezwommen in de vijver, en in de winter werd er ijshockey gespeeld. Een heerlijke tijd, die in het geheugen van veel Lekenaars geprent staat. Nu wordt de boerderij verkocht. Johan gaat met pensioen en heeft de gebouwen niet meer nodig, onze andere broer heeft geen interesse, en ik heb niet de centen om haar te kopen. Gelukkig heb ik al een nieuwe plek gevonden, in de vroegere hondendressuur, vlak bij de boerderij die we met heel veel pijn in het hart verlaten.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier