Het laatste benefietweekend van Carnavalisten met een Hart zit erop. De organisatoren sluiten hun café Westrozebeke en zo valt ook het doek voor de vereniging Carnavalisten met een Hart. Zes jaar lang hebben ze allerlei benefieten georganiseerd. “Het was ons kindje. We zijn zo dankbaar voor alle steun”, zegt voorzitster Maureen.
Opnieuw een drukte vanjewelste tijdens de benefiet van Carnavalisten met een Hart. Voorzitter Maureen Maenhout (58) blikt tevreden terug op het laatste benefietweekend met haar team. “Het begon allemaal in 2011”, blikt Maureen terug. “Jeffrey Roos (37) kwam naar mij met de vraag of ik een goede vriendin van hem wou helpen door, samen met hem, een benefiet op te zetten. Micha Duyck kreeg te horen dat ze een hersentumor had. Het gezin met vier kinderen leed zwaar onder de diagnose. Niet alleen mentaal, maar ook financieel. De kosten liepen hoog op. Ik sprong meteen op de kar en we richtten een heus benefietweekend in. Het werden drie dagen vol emoties, maar ook met een lach. Jammer genoeg overleed Micha enkele maanden na de benefiet. We besloten verder te doen, omdat we er ons goed bij voelden. Daarna volgden nog benefieten voor Letithia Decloedt, Jaan Peene, Ky-Mani Verplancke, VOC Rozenweelde en dit jaar vzw Nesteling.”
Zware taak
De laatste twee jaar volgde Maureen, Jeffrey op als voorzitter. “Twee jaar geleden nam Jeffrey ontslag als voorzitter”, gaat Maureen verder. “Ook ik dacht even aan opgeven, want ik wist dat het een zware taak was om alles in goed banen te leiden. Toch besloot ik, samen met de rest van het team, om verder te gaan en met succes. Hoeveel we nu precies voor vzw Nesteling hebben opgehaald, maken we binnenkort bekend. We hopen dat we die mensen op die manier kunnen helpen om aan hun toekomst te bouwen in het nieuwe huis in De Haan.”
Het afscheid van Carnavalisten met een Hart valt Maureen erg zwaar. “Dat is normaal, hé. Je hebt daar je hart en je ziel in gestopt. We noemden het altijd ons kindje. Toch kijk ik tevreden terug naar wat we de voorbije zes jaar hebben gepresteerd. In juli laten we ons café over na negen jaar. Ook dat doet pijn, maar het is genoeg geweest. We hebben hard gewerkt om te staan waar we nu staan.”
Hoger niveau
Met de overname van het café, stopt het ook voor Carnavalisten met een Hart. “Het wordt te moeilijk om dezelfde mensen te bereiken, als je die mensen niet meer elke dag ziet”, legt Maureen uit. “Ik ben erg dankbaar.”
“Dankbaar voor de mensen die ons elk jaar opnieuw hebben gesteund, dankbaar voor het team dat ons jaar na jaar naar een hoger niveau heeft getild. En dankbaar, omdat ik aan Carnavalisten met een Hart een dierbare herinnering heb. Een herinnering van vriendschap en liefde, maar ook van verdriet. Verdriet door te zien hoe moeilijk het soms is om als zieke het hoofd boven water te houden”, besluit de voorzitster. (JRO)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier