Kust overspoeld door toeristen: “Veel mensen weten nog niet dat je mondmasker moet dragen”

De kust bereidde zich voor dit weekend op een massale toeloop van mensen op zoek naar wat verkoeling bij de hoge temperaturen dit weekend. Zo probeert Oostende een en ander in goeie banen te leiden aan de hand van een reserveringssysteem voor haar centrumstranden en een doorgedreven begeleiding van bezoekers. De Knokse burgemeester Lippens liet dan weer vooraf goed verstaan dat hij een te veel aan dagjestoeristen onverbiddelijk terug landinwaarts zou laten sturen. Wie daar de boodschap om niét naar zee te komen niet horen wil, moet voelen.

Dat het zaterdag 8 augustus extreem druk zou worden aan zee stond vooraf al vast. Het KMI voorspelde vooraf code rood en gaf de raad om onder meer zo veel mogelijk binnen te blijven. Een advies dat veel inwoners uit het binnenland niettemin negeerden in de hoop op koelere omstandigheden aan zee. Een reden voor ons om zelf ook de temperatuur te gaan opnemen in Oostende en Knokke-Heist.

Reservering

Onderweg naar Oostende zie ik alleszins al de temperatuur in de auto oplopen. Goed tien uur, een genadeloze zon produceert nu al 31 graden. Aan het Kennedy rondpunt meldt een bord dat de stranden in het centrum volzet zijn. Wie er dit weekend een reepje strand wil bezetten, diende dat vooraf aan te vragen, aan de hand van een reserveringssysteem dat in Oostende al sinds half juli in voege is. Maar ik vind niettemin vlot een plekje in parking Kursaal, weliswaar pas op de vijfde verdieping. Rondom mij laden gezinnen strandstoelen, frigoboxen en zakken vol speelgoed uit hun wagens. Van op de druk bewandelde dijk stel ik vast dat het ook op het strand al wemelt van het volk.

“Veel klanten dragen hun masker niet, of komen in te grote groepen”

Opvallend veel mensen hebben zich zelfs al te water gelaten. Een politiecombi rijdt langzaam voorbij, een soort amfibiewagentje met politielogo hobbelt over het zand. Jo Dielman, coördinator van Zomerteam 2020, straalt vooralsnog een en al rust uit. Zijn team moet het plan dat Oostende heeft uitgewerkt, met als doel de drukte aan zee in coronatijd zo goed mogelijk te spreiden, in praktijk omzetten. Hij zelf fietst heen en weer tussen de verschillende toegangspunten van de drie centrumstranden waar de reserveringen gecontroleerd worden om te zien of alles goed verloopt. “Une réservation? Pour la pláge?!” De man kijkt de controleur verbijsterd aan. “Er zijn inderdaad nog altijd mensen niet op de hoogte van de reserveringsplicht“, zegt Jo. “Heel jammer voor de moeite die ze deden, maar we kunnen ze niet toelaten. We verwijzen die mensen dan wel door naar een van de ‘groeistranden’. En als ook dat vol loopt, naar de vrije zone verderop. Sommigen worden kwaad, maar de meesten hebben er begrip voor.” Hij heeft er vertrouwen in dat zijn team, “onze ogen en oren”, de situatie onder controle zal houden vandaag. “Als we vandaag overleven, kunnen we alles aan.”

Verder op de dijk valt me de drukte rond fietsverhuur Nico Boel op. Nico’s handen zitten onder zwart smeer, hij herstelt de ene fiets en go-cart na de andere. Toch vindt hij de drukte wel meevallen. “De voorbije dagen zijn overdag wel alle fietsen de deur uit, maar wat de verhuur van go-carts betreft is het overdag momenteel te warm. ‘s Avonds, vanaf zeven uur, kunnen we de go-carts dan wel niet snel genoeg aanslepen.”

Werken in deze temperaturen met een mondmasker is lastig, maar hij houdt zich aan de regels. “Maar veel klanten dragen hun masker niet, of komen in te grote groepen”, zucht hij. “Ik heb geen moeite met een gezin met kinderen, wél met grote groepen jongeren. Die laatste behoren gewoon niet tot één bubbel, dat zie je zo. Zij zorgen er voor dat deze crisis niet opgelost geraakt.” Politie genoeg in de buurt toch? “Het is ook voor hen dweilen met de kraan open. Misschien gaat de Knokse burgemeester Lippens wat te ver in zijn uitspraken, maar ik ben het als handelaar toch grotendeels met hem eens: die grote groepen die van de trein komen, sturen we beter gewoon terug.”

Ik wandel richting station, langs de Visserskaai waarlangs een trits mensen hun weg zoeken naar de stranden. Waaronder nogal wat verdacht grote bubbels. En waarin heel wat maskers onder de kin gedragen worden. Ik spreek vier druk onder elkaar kletsende jongens aan. Ze komen uit Brussel, ik mag ook Nederlands tegen hen praten, ze dragen netjes hun mondmasker en ja, ze hebben hun plekje gereserveerd. Waarom Oostende? Ze halen hun schouders op. Dat leek logisch.

Team Wauw

Aan het station zelf wachten Nathan Deplae en Leonie Gadeyne tot alweer een trein een nieuwe lading bezoekers uitspuwt. Ze zijn twee van de zes hosts van Team Wauw dat hier in opdracht van Stad Oostende treinreizigers een circulatieplan in handen stopt – “zo kan de massa enigszins gespreid worden via verschillende routes” -, mensen wijst op de mondmaskerplicht en hoe dat masker juist te dragen, en klaar staat voor alle mogelijke andere vragen.” Zijn er dan nog mensen die geen weet hebben van de mondmaskerplicht? “Best velen weten niet dat het masker aan zee verplicht is inderdaad. Of ze dragen die niet zoals het hoort. De meesten laten toe dat we hen corrigeren, maar van zodra ze de hoek om zijn doen ze weer hun zin natuurlijk. En er zijn er ook die botweg weigeren, of ons gewoon negeren.”

Te grote bubbels checken is onbegonnen werk voor hen. “Het is ook niet duidelijk wat nu precies een bubbel is“, geven ze toe. Dat navragen bij de federale politie die ook in de buurt patrouilleert heeft geen zin, zeggen ze. Die weten het ook niet goed. Ik keer terug via de winkelstraten, ook hier hebben heel wat gele hesjes post gevat om mensen te wijzen op de geldende maatregelen.

Knokke-Heist = vol

Ik verlaat Oostende, het is middag intussen, net zo vlot als ik erin geraakte en zet koers naar Knokke-Heist. Op de radio vertelt Brihang net over de badstad waar hij opgroeide, en graag opgroeide, al prijst hij zich gelukkig dat hij er uitbrak. Hij vond destijds dat hij er wat al te veel in het gareel moest lopen. Er zit wat in, denk ik als ik de Natiënlaan op rij. Daar flikkert me vanop een groot lichtbord tegemoet: ‘Knokke-Heist = vol. Gelieve om te keren!’. Ik schuif niettemin mee aan, stapvoets, de Lippenslaan en Kustlaan door… De betere kleding op het voetpad valt me op, Guess rugzakken en Tommy Jeans T-shirts, een duo parkeerwachters schrijft boetes uit. Nergens daarentegen bespeur ik gele hesjes of bots ik op zoiets als een circulatieplan. Evenmin valt er nog een parkeerplaatsje te bemachtigen, niet boven maar ook niet onder de grond. Knokke-Heist is inderdaad vol. Op de radio zingt Jan De Wilde, en ik verzin het niet: “Stomme idioot, genie van de Karpaten…” Boodschap ontvangen.