Kunstwerk voor afscheidnemende ‘Moeder van de VMS’ in Roeselare

Mieke Hoornaert op de speelplaats met ‘haar leerlingen’ rond haar. (Foto Stefaan Beel) © Stefaan Beel
Redactie KW

Op zondag 20 maart organiseert de oud-leerlingenbond van de Vrije Middelbare School een feestje. Op de jaarlijkse Ankerdag wordt een kunstwerk in de vorm van een anker uitgereikt aan drie verdienstelijke VMS’ers. Naast Steven Boudrez en Alexander Doom krijgt ook Mieke Hoornaert een anker.

Mieke Hoornaert uit Moorslede is onlosmakelijk verbonden met de VMS en wordt ook wel eens ‘de moeder van de VMS’ genoemd. Als leerlingbegeleider van de eerstejaars heeft ze die titel niet gestolen. Bovendien was Mieke ook een heel geëngageerd personeelslid en was ze betrokken bij heel veel school- en buitenschoolse activiteiten. Dit anker is meteen ook de waardering voor een goedgevulde carrière want op 1 mei gaat Mieke, die binnen twee weken 61 wordt, met pensioen.

“Ik ben van opleiding eigenlijk regentes huishoudkunde”, begint Mieke Hoornaert. “Ik ben in het onderwijs gestart op 1 september 1982 en heb de eerste zeven jaar maar liefst 28 uitzendopdrachten gedaan in de hele provincie. Ik was in Zeebrugge, Ieper, Roeselare, Brugge en Menen aan de slag en dat telkens voor enkele weken of maanden.”

“Ik rijd niet met de wagen dus trok ik overal naar mijn werkplaatsen met het openbaar vervoer. Op een bepaald ogenblik besloot ik te solliciteren voor de job van studiemeester-opvoeder omdat ik besefte dat ik op die manier meer kans maakte op een vaste betrekking.”

Moederfiguur

“En zo startte ik op 5 december 1989 mijn 29ste uitzendjob in de VMS als studiemeester-opvoeder. Dat was ter vervanging van Roger Arteel. Ik was zo blij toen directeur Willy Phlypo mij opbelde dat ik na zijn telefoontje nog eens moest terugbellen om te vragen waar die school precies was in Roeselare (lacht). De VMS was toen nog geen grote school.”

“De VMS bleek een schot in de roos want ik heb er 33 jaar gewerkt. Ik was leerlingbegeleider voor de eerstejaars en om dat te doen, moet je inderdaad een beetje een moederfiguur zijn. De jongens en meisjes komen vaak van een kleinere school, kennen niet veel andere jongens en meisjes en hebben behoefte aan een beetje geborgenheid, wat extra aandacht.”

Naar Spanje

“In de VMS was ik er ook altijd bij om feestjes in elkaar te steken en mee te helpen met VMS-organisaties. Dan denk ik aan ons kippenfestijn, het driedaagse kamp voor onze eerstejaars, het ontbijtbuffet of het schoolfeest. Het leuke in de VMS is dat je ‘carte blanche’ krijgt als je iets organiseert. Je moet geen honderd keer toestemming vragen om iets te doen. Doe het en zorg dat het goed is voor leerlingen, personeelsleden en de hele school. Teambuilding zonder dat zo te noemen of zonder dat steeds op papier te zetten, daar is de VMS altijd heel sterk in geweest.”

“Onze bar op vrijdagnamiddag is daar een goed voorbeeld van. We drinken iets met de collega’s, overlopen de week op school en lachen heel wat af. Er zijn zelfs personeelsleden die op vrijdagnamiddag geen les hebben maar speciaal naar de bar afzakken na de lessen.”

“Er waren in die 33 jaar ook enkele dieptepunten zoals het overlijden van leerlingen en personeelsleden maar ook de coronapandemie was een heel triestige periode voor iedereen. Ik ben dan ook blij dat we in code geel zijn aanbeland. Zo kan ik op 29 april op school een serieus afscheidsfeest geven voor mijn collega’s en vrienden. Ja, natuurlijk wordt het een feest met alles op en aan. Ik wil niet als een dief in de nacht verdwijnen van de werkplek waar ik 33 jaar gelukkig ben geweest.”

“Voor het fameuze ‘zwarte gat’ ben ik niet bang. We hebben een vakantiehuis in Spanje en mijn man en ik zullen nu nog vaker daar te vinden zijn. Maar ook in het vakantiehuis ‘Staedenbergh’ van onze zoon Tom zal ik dikwijls een handje toesteken. En veel helpen met onze kleinkinderen, dat hoort er ook bij. Welke goede raad ik heb voor mijn opvolger? Geen eigenlijk.”

“Iedereen moet zijn of haar eigen weg zoeken in de job. Of ja, toch één advies: je moet de leerlingen altijd graag zien en ze op hun gemak stellen. Het is uiteindelijk ‘maar school’. Er zijn immers heel veel andere manieren om gelukkig te zijn in je leven.”

Andere genomineerden

Naast Mieke Hoornaert zijn er nog twee andere VMS’ers die een anker krijgen.

Steven Boudrez (uitgangsjaar 1992) is verantwoordelijke van de divisie robotchirurgie bij Medtronic, bedrijf dat wereldwijd marktleider is in medische technologie. Alexander Doom (uitgangsjaar 2015) is dan weer Belgisch indoorkampioen op de 400 meter en hij was met de Belgian Tornadoes finalist op de 4×400 meter op de Olympische Spelen in Tokio.

(PS)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier