John Vandelanotte uit Wijnendale, die al zowat 25 jaar in zijn vrije tijd beelden in keramiek maakt, benadrukt op een originele manier dat we in de strijd tegen het coronavirus letterlijk afstand moeten houden. Hij laat ook zijn personages in keramiek het goede voorbeeld geven.
Of hoe kunst op een heel eigen wijze kan bijdragen aan de sensibilisatie met het oog op het indijken van een virus. “Jouw volk in je atelier staat veel te dicht bij elkaar, zei mijn jongste zoon Ward plots vanuit het niets”, aldus John. “En hij had gelijk. Dus heb ik de beelden – voor een poosje althans – buiten met telkens anderhalve meter tussenruimte opgesteld.”
Vingerwijzing om voorschriften te respecteren
John (69) zette de keramiekpersonages in een lange rij in de dreef nabij het domein d’Aertrycke, net achter zijn huis in de Mosselstraat in Wijnendale. Mooi om zien, maar voor de wandelaars vooral een duidelijke vingerwijzing: respecteer de voorschriften en blijf uit elkaars buurt. Wie passeerde, keek vreemd op bij het ontdekken van een dreef vol gespreide kunst.
“In tijden van corona kunnen we maar beter voor elkaar zorgen”, vindt John. “Als ik dat met mijn keramiek duidelijk kan maken, waarom zou ik dat niet doen? Mijn vrouw Nicole Vanhulle, onze drie zonen Arne, Sam en Ward en onze vijf kleinkinderen zijn me erg dierbaar. Maar uiteraard net zo goed alle andere mensen, zeker onze buren, vrienden en familieleden.”
Jarenlang in Dominiek Savio actief geweest
John heeft als licentiaat in de sociologie jarenlang een leidinggevende functie vervuld in het Institituut Dominiek Savio in Gits. In drukke professionele periodes was de keramiek zijn uitlaatklep. Nu hij al geruime tijd met pensioen is, is bezig zijn met klei en beelden zijn passie gebleven.
De Wijnendalenaar boetseert op de eerste plaats expressieve koppen. De mens staat in zijn werk centraal. Hij noemt zijn gecreëerde personages graag ‘zijn volk’.
John is van 1976 tot 1991 personeelsdirecteur geweest van het Instituut Dominiek Savio. Vanaf 1986 coördineerde hij de sociale werkplaats Molendries – met restaurant, poetslijn en buurtwinkeltje – en vanaf 1992 fungeerde hij tegelijkertijd als directeur van de vzw Jobcentrum West-Vlaanderen. Eind februari 2011 is hij met pensioen gegaan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier