De uit Gits afkomstige kunstenaar Francky Caen is op 57-jarige leeftijd plots overleden aan een hartaderbreuk. Hij was een internationaal erkend graficus en wordt beschouwd als een van de grootste vernieuwers van de houtsnede sinds Frans Masereel. Kenmerkend is het grote formaat waarop hij met hout en linosnede werkte. Hij woonde al vele jaren in een oude mouterijtoren in Moerbeke-Waas.
Francky Cane heette eigenlijk Caen, maar toen zijn familienaam bij zijn eerste tentoonstelling in 1984 in Veurne foutief als ‘Cane’ op de affiche stond, maakte hij er dan maar zijn artiestennaam van. Francky groeide op in Gits. Zijn moeder Erna Ramon, voormalig uitbaatster van De Gilde, overleed in 2004. Vader Michel is in december vorig jaar gestorven in het Gitse rusthuis. Frankcy had nog een jongere broer en zus: Kurt (frituuruitbater in Emelgem) en Ann die in Westrozebeke woont.
In Gits stichtte Francky mee een jeugdclub, hij trommelde bij de harmonie en reed ooit nog rond met een discobar. Al in de lagere school in Gits werd zijn tekentalent ontdekt. Hij studeerde kunsthumaniora in Brugge en Gent. Hij werd ook gastdocent grafiek aan de Hogeschool in Gent.
Laureaat Louis Paul Boonprijs
In 2007 kwam Cane in het bijzonder in het nieuws, toen hij de Louis Paul Boonprijs kreeg. Die prijs bekroont kunstenaars die hun ‘binding met de mens’ centraal stellen. Andere laureaten zijn onder meer Kamagurka, Jan Decleir, Lieven Debrauwer en vorig jaar Jan De Wilde.
Naast houtsnedes ontwierp Cane ooit nog het T-shirt van Torhout-Werchter, wijnetiketten, cd-inlegboekjes voor Gorki, decors voor Raymond van het Groenewoud en boekencovers voor Hermans Brusselmans. Hij was goed bevriend met kunstenaar-schrijver en geestesgenoot Pjeroo Roobjee, die peter is van zijn zoon.
Francky Caen was de partner van Krine Baetens. Uit zijn eerste relatie had hij twee kinderen: Pablo-Pjeroo en Zarah-Louisa. Hij overleed thuis op 24 mei en werd op zaterdag 1 juni gecremeerd in Lochristi.
(NOM-GF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier