Voor krantenbezorger Rudy Bruneel zijn het eenzame dagen in deze coronacrisis. “Op mijn krantenronde in de vroege morgen kom ik zo goed als niemand meer tegen en van een gesloten café De Kluisberg word ik ook niet vrolijk”, zegt hij. “Pas nu beseffen we hoe goed we het hadden vóór de crisis.”
Rudy Bruneel is ondertussen 64 jaar, woont nog altijd boven ‘zijn’ café De Kluisberg. “Mijn ouders baatten dat café al uit en hadden ook een krantenronde”, zegt Rudy. “Ik mocht die allebei verderzetten. De Kluisberg is een volkscafé waar de duiven- en wielersport hoogtij vieren. Stijn Devolder werd hier klaargestoomd voor de toekomst. We maakten Lendelede een bekend wielerdorp.”
Al om 3 uur de baan op
Ondertussen runt dochter Sofie het café. “Maar mijn vrouw Martine en ik zijn nooit ver weg en springen nog wel even bij als dat nodig is. Ik doe ook nog de helft van de krantenronde. Iets na 3 uur ‘s morgens ben ik al de baan op en om 5 uur ben ik al opnieuw thuis. Dan even ontbijten, even rusten en in de voormiddag een babbeltje slaan met de klanten in het café. Ja, ik kan het niet missen. Toen Sofie het café overnam, konden Martine en ik wel ergens anders gaan wonen, maar ik ging hier niet graag weg. Ik woon hier al in het café van toen ik 4 jaar was. We richtten dan maar een appartementje in boven het café. En Martine was er uiteindelijk ook mee akkoord.”
Rustpauze
De coronacrisis zorgt ook voor inkomstenderving bij de familie Bruneel. “Het doet toch raar dat het café zoveel weken gesloten moet blijven”, zegt Rudi. “Ik mis de vaste en andere klanten die hier over de vloer komen. De postbode die hier even een rustpauze neemt en zijn koffietje drinkt, de mannen van de vuilniskar die hier altijd hun sanitaire stop plannen… Er is altijd wel iemand met wie ik een babbeltje kan slaan. Over van alles en nog wat. Vaak over de duiven en de koers. Over de afgelasting van twee wielerwedstrijden die in mei gepland waren.”
Op mijn krantenronde is het ‘s morgens normaal ook altijd vrij stil op baan, al kwam ik vóór de coronacrisis toch meer kennissen tegen die van of naar hun werk gingen. Nu zitten er ook van hen veel thuis. De kranten of de ‘boekskes’ moeten mijn klanten gelukkig wel nog hebben. Op één iemand na. Iemand die waarschijnlijk, uit vrees besmet te geraken met het coronavirus, zijn krant even niet wil vastpakken. Voor de rest valt dat allemaal mee. De mensen beseffen nu wel welk schoon leven ze hadden als er nog geen corona was!“
Renovatie
Voor de familie Bruneel is het in die coronatijden niet allemaal kommer en kwel. “Dochter Sofie wilde al een tijdje het café vernieuwen en een jonger uitzicht geven en die gedwongen sluiting leek het moment om de renovatie te beginnen. Als het café weer opengaat, zal het er toch een beetje anders dan vroeger uitzien.” (IB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier