Krak van Roeselare: “Mijn 700 huisbezoeken loonden dus de moeite”

De U17 van KSV De Ruiter en Davo Westende dragen Leopold Declercq hier op handen. © (foto JCR)
Wouter Vander Stricht

Als er dit jaar één Krak is die de benen van onder zijn lijf heeft gelopen om de titel binnen te halen, dan is het wel Leopold Declercq. De Rumbekenaar legde maar liefst 700 huisbezoekjes af.

De koffie staat klaar en de cake is gesneden. Leopold Declercq is klaar voor ons bezoek. Hij was dan ook door het dolle heen toen hij de bevrijdende brief in de bus kreeg. Proficiat, je bent Krak van Roeselare. “Ik ben er echt voor gegaan”, trapt Leopold een open deur in. “Ik heb duizend flyers laten drukken en ben die huis aan huis gaan afgeven. Bij 700 mensen gaf ik die ook persoonlijk af. Ik belde aan, stelde me voor en benadrukte mijn kandidatuur voor de Krak. Ik vind het immers een eer dat ik die titel zal mogen dragen. Bij het overgrote deel werd ik vriendelijk ontvangen, een minderheid gooide de deur dicht met de boodschap dat ze niks aan de deur kopen. Maar daarvoor kwam ik niet.”

Met zijn 71 jaar is Leopold uiteraard geen piepkuiken meer en plots vreesde hij concurrentie van de jongere kandidaten. “Zij zijn actief op allerlei sociale media. Daarop ben ik dan ook maar via Facebook reclame beginnen maken. Ook daar stak ik iedere avond enkele uurtjes in.”

Qua campagne kon dus niemand tegen Leopold optornen en dat bracht resultaat op. Eén derde van de stemmen ging naar hem. “Ik ken dan ook heel wat volk, niet enkel in Rumbeke. Maar ook in Roeselare en daarbuiten. Ik ben al 53 jaar scheidsrechter, ik denk de langst dienende ref te zijn bij de Belgische voetbalbond. Mijn eerste wedstrijd floot ik in 1966. Mijn broer Gilbert was scheidsrechter bij RLV en ik ging eens kijken en raakte gecharmeerd. Mijn eerste match was tussen twee wijkploegen en ik had de microbe meteen te pakken. Ik volgde bij de KBVB een cursus en de rest is geschiedenis. Ondertussen zijn we meer dan een halve eeuw verder en ik doe het nog erg graag.”

Nog in topvorm

Leopold was ook lange tijd assistent-scheidsrechter, in die tijd nog lijnrechters genoemd. Hij schopte het tot bevordering (vierde klasse, de huidige derde amateurklasse, red.) Op zijn 71ste denkt hij nog hoegenaamd niet aan stoppen. “Er is maar één ding dat roet in het eten kan gooien en dat is een blessure. Ik heb ooit een scheurtje in de kuit gehad, maar ben gewoon doorgegaan. Het was pijnlijk, maar uiteindelijk werkte ik de wedstrijd af. Voor de rest ben ik nog zo fit als een hoentje. Ik fiets dagelijks op de rollen, aan mijn conditie zal het niet liggen.”

“We moeten ons ook jaarlijks medisch laten controleren en die check-up doorsta ik telkens probleemloos. Ik ga ook nog vaak wandelen. Als ik hier buitenstap ben ik langs het kerkhof meteen bij de Rumbeekse voetbalvelden. Daar heb ik ruimte genoeg om te sporten.”

“Bij KSV Rumbeke weten ze me wonen, wanneer er eens een ref niet komt opdagen, dan bellen ze mij op. Wekelijks leid ik nog twee tot drie wedstrijden. Afgelopen weekend een match op De Ruiter en in de namiddag ook eentje in Heestert. Vanuit Rumbeke is dat een eindje rijden, zeker als je weet dat ik autosnelwegen vermijd. Ik probeer wel eens een wedstrijd van Rumbeke mee te pikken. Ik ben neutraal natuurlijk, maar Cercle Brugge draagt toch wat mijn hart weg.”

Privé

Leopold Declercq (71) is getrouwd met Noëlla Desmedt. Ze hebben één dochter Ann, getrouwd met Krist Vanpoucke. Er zijn ondertussen al twee kleinzonen. Brent speelt basketbal, Sven bespeelt de piano.

Loopbaan

Hij werkte van zijn 14de tot aan zijn pensioen in 2013 bij vatenhandelaar en -recycleerder Verstraete in Rumbeke waar hij ook conciërge was. Het echtpaar woonde dus lang bij het bedrijf, nu verhuisden ze naar een woning vlakbij het Rumbeekse voetbalveld.

Vrije tijd

Leopold fietst vaak op rollen. Alles in functie van zijn grote hobby. Als voetbalscheidsrechter staat hij al 53 jaar op het veld en heeft ruim 4.000 wedstrijden op zijn conto staan.

“Zoveel jaren later lachen we nog om dat ene voorval…”

Jammer genoeg is er soms agressie op en rond een voetbalveld. Ben je ooit bang geweest?

“Eén keertje. Dat was lang geleden bij een wedstrijd tussen Olympic Ledegem en KFC Izegem. Ik was lijnrechter en de wedstrijd was tumultueus verlopen met tal van gele en rode kaarten. Bij ons vertrek bedreigden ze de ref, maar het was ik die bijna een steen tegen mijn hoofd kreeg. Als ik in Ledegem terugkom, word ik daar nog aan herinnerd. Die foto van de dader die man is ondertussen overleden hangt daar nog steeds uit. Maar zoveel jaar later lachen we daar nu eens om.”

Is er veel veranderd in die ruim 50 jaar?

“Heel veel. Voetbal was vroeger telkens een feest, nu niet altijd meer. Op het veld en met de spelers valt dat nog mee hoor, het is alles wat errond gebeurt dat vaak minder aangenaam is. Maar dat weerhoudt me niet om door te gaan.”

Het voetbal heeft ook een digitale revoluatie ondergaan. Lukt dat nog voor jou?

“Zeker en vast. Ik neem ‘mijn tablet’ dagelijks ter hand om te kijken of de aanduidingen gewijzigd zijn.” (WVS)

Lees de verhalen van alle Kraks van West-Vlaanderen op www.KW.be/krak2019.

BIO

Leopold Declercq

Privé

Leopold Declercq (71) is getrouwd met Noëlla Desmedt. Ze hebben één dochter Ann, getrouwd met Krist Vanpoucke. Er zijn ondertussen al twee kleinzonen. Brent speelt basketbal, Sven bespeelt de piano.

Loopbaan

Hij werkte van zijn 14de tot aan zijn pensioen in 2013 bij vatenhandelaar en -recycleerder Verstraete in Rumbeke waar hij ook conciërge was. Het echtpaar woonde dus lang bij het bedrijf, nu verhuisden ze naar een woning vlakbij het Rumbeekse voetbalveld.

Vrije tijd

Leopold fietst vaak op rollen. Alles in functie van zijn grote hobby. Als voetbalscheidsrechter staat hij al 53 jaar op het veld en heeft ruim 4.000 wedstrijden op zijn conto staan.

“Zoveel jaren later lachen we nog om dat ene voorval…”

Jammer genoeg is er soms agressie op en rond een voetbalveld. Ben je ooit bang geweest?

“Eén keertje. Dat was lang geleden bij een wedstrijd tussen Olympic Ledegem en KFC Izegem. Ik was lijnrechter en de wedstrijd was tumultueus verlopen met tal van gele en rode kaarten. Bij ons vertrek bedreigden ze de ref, maar het was ik die bijna een steen tegen mijn hoofd kreeg. Als ik in Ledegem terugkom, word ik daar nog aan herinnerd. Die foto van de dader die man is ondertussen overleden hangt daar nog steeds uit. Maar zoveel jaar later lachen we daar nu eens om.”

Is er veel veranderd in die ruim 50 jaar?

“Heel veel. Voetbal was vroeger telkens een feest, nu niet altijd meer. Op het veld en met de spelers valt dat nog mee hoor, het is alles wat errond gebeurt dat vaak minder aangenaam is. Maar dat weerhoudt me niet om door te gaan.”

Het voetbal heeft ook een digitale revoluatie ondergaan. Lukt dat nog voor jou?

“Zeker en vast. Ik neem ‘mijn tablet’ dagelijks ter hand om te kijken of de aanduidingen gewijzigd zijn.” (WVS)

Lees de verhalen van alle Kraks van West-Vlaanderen op www.KW.be/krak2019.

BIO

Leopold Declercq

Privé

Leopold Declercq (71) is getrouwd met Noëlla Desmedt. Ze hebben één dochter Ann, getrouwd met Krist Vanpoucke. Er zijn ondertussen al twee kleinzonen. Brent speelt basketbal, Sven bespeelt de piano.

Loopbaan

Hij werkte van zijn 14de tot aan zijn pensioen in 2013 bij vatenhandelaar en -recycleerder Verstraete in Rumbeke waar hij ook conciërge was. Het echtpaar woonde dus lang bij het bedrijf, nu verhuisden ze naar een woning vlakbij het Rumbeekse voetbalveld.

Vrije tijd

Leopold fietst vaak op rollen. Alles in functie van zijn grote hobby. Als voetbalscheidsrechter staat hij al 53 jaar op het veld en heeft ruim 4.000 wedstrijden op zijn conto staan.

“Zoveel jaren later lachen we nog om dat ene voorval…”

Jammer genoeg is er soms agressie op en rond een voetbalveld. Ben je ooit bang geweest?

“Eén keertje. Dat was lang geleden bij een wedstrijd tussen Olympic Ledegem en KFC Izegem. Ik was lijnrechter en de wedstrijd was tumultueus verlopen met tal van gele en rode kaarten. Bij ons vertrek bedreigden ze de ref, maar het was ik die bijna een steen tegen mijn hoofd kreeg. Als ik in Ledegem terugkom, word ik daar nog aan herinnerd. Die foto van de dader die man is ondertussen overleden hangt daar nog steeds uit. Maar zoveel jaar later lachen we daar nu eens om.”

Is er veel veranderd in die ruim 50 jaar?

“Heel veel. Voetbal was vroeger telkens een feest, nu niet altijd meer. Op het veld en met de spelers valt dat nog mee hoor, het is alles wat errond gebeurt dat vaak minder aangenaam is. Maar dat weerhoudt me niet om door te gaan.”

Het voetbal heeft ook een digitale revoluatie ondergaan. Lukt dat nog voor jou?

“Zeker en vast. Ik neem ‘mijn tablet’ dagelijks ter hand om te kijken of de aanduidingen gewijzigd zijn.” (WVS)

Lees de verhalen van alle Kraks van West-Vlaanderen op www.KW.be/krak2019.