Krak van De Haan: “Prostaatkanker heeft grote impact op je leven”

Rik Steen, Annemie Vermeulen en Fernand Fonteyne. © AV
Redactie KW

“Wij zorgen voor elkaar”, klinkt het uit de monden van Fernand Fonteyne en Rik Steen. Ze zijn respectievelijk voorzitter en vicevoorzitter van Think Blue Vlaanderen en hebben het over de lotgenotenvereniging prostaatkanker. Fernand Fonteyne is de Krak van het jaar geworden voor de gemeente De Haan.

Het bestuur van de vereniging heeft een charter opgesteld, een lijst met aanwijzingen en aandachtspunten die ze willen meegeven aan en voorleggen in ziekenhuizen en bij medici. “Het gaat om belangrijke informatie die kan helpen om de patiënten met prostaatkanker en hun partner beter te begeleiden. Er is al heel veel ten goede veranderd, dat is zeker. Maar jammer genoeg is het taboe rond prostaatkanker nog niet helemaal doorbroken en daarom wordt het soms te laat ontdekt”, klinkt het. “Ik ben het levende voorbeeld dat een screening zeer belangrijk is”, betoogt Rik Steen, “Ik was pas 55 toen bij mij kanker werd vastgesteld. Gelukkig had mijn vrouw -zij is verpleegster- duidelijk gemaakt dat die screening moest gebeuren.”

Praten over prostaatkanker is nog steeds niet evident. “Het gaat hier over de mannelijkheid die aangetast is. Blijkbaar is dat nog steeds minder bespreekbaar dan bijvoorbeeld borstkanker. Als we over onze problemen spreken moeten we ons zeer kwetsbaar opstellen en dat ligt moeilijk, want het gaat over erectieproblemen en incontinentie. Niet zo gemakkelijk voor een man om toe te geven dat er iets fout loopt.”

Dynamisch team

Dat er nood is aan informatie en contact met lotgenoten wordt bevestigd door het aantal leden van de lotgenotengroep. Iets meer dan vijf jaar geleden gestart met een handvol mensen zijn er nu al meer dan 550 leden. Die leden komen van over heel Vlaanderen. “Het was dokter Peter Van Oyen die, samen met urologisch verpleegkundige Luc De Laere, aan de wieg stond van de vereniging Think Blue Vlaanderen. Wij zijn hen ontzettend dankbaar en blij dat we nog steeds op hen kunnen rekenen. Zeer erkentelijk zijn we ook tegenover uroloog dokter Christophe Ghysel, hij is peter en medisch raadgever van de vereniging. We mogen ook onze secretaris Rony De Grande en penningmeester Erik Allemeersch niet vergeten. Samen vormen we een dynamisch team.”

Prostaathalfronden

Fernand Fonteyne en Rik Steen willen nog eens duidelijk stellen dat het bestuur geen medisch advies verstrekt. “Wij zijn er om elkaar te ondersteunen, naar de verhalen te luisteren”, legt Fernand Fonteyne uit. “Onze bijeenkomsten noemen we ‘prostaathalfronden’. De ene keer is het een informele babbel, de andere keer een georganiseerde bijeenkomst met lezingen rond wetenschappelijke en medische bijzonderheden en vorderingen. Lotgenotencontacten zijn enorm belangrijk, erover spreken helpt en het doorbreekt het stilzwijgen. Prostaatkanker heeft immers een enorme impact op je leven.” Zijn vrouw Annemie Vermeulen is van nabij betrokken. “Met de dames van de lotgenotengroep en prostaatverpleegkundige Sophie Vantieghem zitten we dan samen en spreken vrijuit. Dat loopt heel vlot.”

(AV)

“Het is fantastisch om enthousiasme te ervaren”

Hoe ben je ooit bij een dameswielerwedstrijd uitgekomen?

Fernand Fonteyne: “Dat heeft met toeval te maken, maar ook met mijn passie voor het wielrennen uiteraard. Toen het de eerste keer zo goed lukte om de wielerwedstrijd voor dames hier in Wenduine te organiseren, had ik de smaak te pakken. Er was een goede samenwerking met het gemeentebestuur en er kwam telkens veel volk op af.”

Hoe lang wil je dit nog doen?

“Mijn droom is om zo lang mogelijk verder te gaan en het internationaal uit te bouwen. Het is fantastisch om het enthousiasme te ervaren bij de wielrensters als ze mij zien. Er komen dames van over heel de wereld. In 2018 won een Braziliaanse. Toen ze door een Wenduinenaar geïnterviewd werd in het Portugees trok ze grote ogen. De man heeft zelf een vrouw die Portugees sprak, vandaar (lacht). Op Facebook heb ik contact met veel van die meisjes.”

Blijft er nog tijd over voor jezelf en je relatie?

“We doen veel samen, met de lotgenotengroep zijn we alle twee betrokken en ook voor de wielerwedstrijd kan ik op haar rekenen. We zijn alle twee met pensioen dus we hebben daarnaast nog genoeg tijd voor ons tweetjes en de kleinkinderen.”