Krak Luc Borgonjon :“Kleine dorpsscholen moeten blijven bestaan”

Krak Luc Borgonjon, samen met zijn gezinsleden.© AV
Krak Luc Borgonjon, samen met zijn gezinsleden.© AV
Arno Van Haverbeke
Arno Van Haverbeke Medewerker KW

Luc Borgonjon mag zich een jaar lang de Krak van Maldegem noemen. Ook voor hem was 2020 een bijzonder jaar en daar speelde niet alleen corona een grote rol in. Na een lange carrière in het onderwijs ging Luc met pensioen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

In Maldegem en omstreken staat Luc bekend voor heel wat engagementen. Zo speelt hij al sinds zijn zestiende de rol van Sinterklaas. “Ik was als kind gefascineerd door de sint. Ik vind het zalig om Sinterklaas te spelen. De mooiste sinterklaasfeesten gaan jaarlijks door voor een groep mentaal gehandicapte mensen. De dynamiek die daar leeft, daarvoor doe je het”, lacht Luc.

Luc beleefde gedurende zijn carrière in het onderwijs heel wat hoogtepunten, waaronder samenwerkingen met Europese uitwisselingsprojecten. “Daarvoor bezocht ik Scandinavië, waar ook mijn liefde voor die landen ontstond. We gingen ook naar Estland, Cyprus, Ierland, Engeland en Oostenrijk. We piepten zelfs even over de grens met Rusland toen we in Estland waren, een hele klus, want dat was toen nog niet zo vanzelfsprekend als nu. Ons onderwijs kan heel wat leren van het systeem in andere landen. Zo kreeg ik mee dat we het niet altijd ver moeten zoeken, gewoon eens het groen naast de school ingaan, is soms al genoeg. Als pedagogisch begeleider in de Guimardstraat mocht ik twee schooljaren in alle Vlaamse provincies meehelpen om praktijkmaterialen voor muzische opvoeding naar de scholen te brengen. De ideale gelegenheid om te netwerken”, aldus Luc.

Heel ongewoon

Toen hij zelf zijn ontslag als directeur gaf om opnieuw te gaan lesgeven, beroerde Luc vriend en vijand. “Dat was indertijd heel ongewoon. Maar ik wilde eindigen waar ik begon, voor de klas. Ik heb met erg veel passie nog veertien jaar in het landelijk wijkschooltje Vossenhol les gegeven. Vanuit de klas of schooltuin keek ik met de kinderen vaak naar de prachtige zonsopgang, hazen, fazanten en de terugkerende activiteiten van de landbouwers op hun akkers. Zo’n buurtschooltjes in een prachtige natuurlijke omgeving, die moeten blijven bestaan. Het belang van kleine scholen mag niet vergeten worden”, verduidelijkt Luc.

Zoals veel gepensioneerden kom ik tijd te kort

Hij had zich zijn laatste werkjaar wel anders ingebeeld, maar leerde heel veel bij. “Pas als eens de scholen de deuren moeten sluiten, beseffen ouders het belang van scholen. Een school zonder kinderen is verschrikkelijk. Kinderen uit het eerste en tweede leerjaar online leren rekenen en schrijven, is niet evident. Doordat ik in Maldegem woon en veel kinderen dichtbij wonen, kon ik gelukkig nog een en ander rondbrengen. Daarnaast leerde ik samen met de kinderen in deze coronatijd heel veel bij over ICT, wat ook weer goed uit komt.”

Nu hij met pensioen is, geniet Luc van het gezelschap van zijn gezin. “Maar toch doet het vreemd om ‘s morgens mijn vrouw alleen te zien vertrekken. Zij geeft nog steeds les in de hoofdschool van De Ark. Verder probeer ik mijn 88-jarige moeder bij te staan waar nodig, onze nog thuiswonende kinderen te helpen, dichtbij ons huis te wandelen en te fietsen… Ik hoop dat we snel weer van wat meer vrijheid kunnen genieten”, besluit de Maldegemnaar.

Had je de winst in de Krak-verkiezing verwacht?

“Neen, helemaal niet. Ik kende de verkiezing wel, want onze zoon werd in 2014 verkozen. Cédric mocht op 14-jarige leeftijd een week stage lopen in het Deense toprestaurant NOMA. Ik was verrast, want wat ik doe, zijn de gewone dingen. Het is een hele eer dat ik verkozen werd, een vorm van appreciatie. Ik heb er bijna geen reclame voor gemaakt en kreeg veel reacties, wat erg deugddoend is.”

Waar wil je in de toekomst graag tijd aan spenderen?

“Zoals de meeste gepensioneerden kom ik tijd te kort. Ik wil niet meer die gejaagdheid. Ik ben de hele dag bezig, ik help mijn kinderen waar nodig. Mijn oudste heeft net een zaak ‘Ferdu’ gestart, waar ik met plezier achter de schermen wat meehelp. Daarnaast wil ik Scandinavië graag nog meer ontdekken en droom ik er ook van om een AFS-studente terug te zien in Nieuw-Zeeland. Tenslotte help ik mijn hoogbejaarde moeder ook graag zoveel ik kan.”

Wat wens je jezelf nog toe?

“Vaak word ik gevraagd voor diverse comités en dergelijke. Ik wil dat heel graag doen, maar wil eerst een jaar gewoon doen wat ik wil, voor ik me weer voor andere dingen ga inzetten.”

Luc Borgonjon

Privé

Luc (62) volgde opleiding lager onderwijzer in het Sint-Thomasinstituut in Brussel. Getrouwd met Christel Cockhuyt (58) en vader van drie kinderen: Cédric (20), Benoit (28), Thibault (26). Samen wonen ze in de Francisca Pecsteenlaan.

Loopbaan

Luc ging aan de slag als studiemeester bij de Zusters Maricolen en werkte daarna als onderwijzer bij dezelfde zusters en op de broederschool. In Donk werd hij gedurende vijf schooljaren directeur. Toen de Broederschool en de Zusters Maricolen samengingen, werd hij eveneens voor 5 jaar directeur in Maldegem-centrum. Tussendoor was Borgonjon ook voor 2 schooljaren aan de slag als pedagogisch begeleider in de Guimardstraat in Brussel. De laatste veertien jaar van zijn carrière was hij leerkracht.

Bekijk de video’s en verhalen van alle Kraks 2020 op www.kw.be/proficiat