Koksijde: “Eer voor mezelf, maar ook voor Think-Pink”

Hilde Werbrouck (uiterst rechts) kan op de steun van haar man Peter Dutoo en de kinderen rekenen bij haar inzet voor Think-Pink. © EDK
Redactie KW

“Vijf jaar geleden reed mijn vriendin Mariska Delheye mee met, de voor mij de totaal onbekende, tweede editie van Bike for Think-Pink; dit betekende 400 km in vier dagen afleggen. Dit alles deden we in de strijd tegen borstkanker”, opent Hilde het gesprek. “Omdat borstkanker in België het meeste voorkomt en mijn familie, vriendenkring en buurt veelvuldig teistert, voelde ik me geroepen om mijn steentje bij te dragen. Dat je dit op een sportieve manier kan doen, gaf de doorslag. Dat dit mij uiteindelijk de titel van Krak van Koksijde oplevert, vind ik super.”

Hilde wil kort nog even herhalen hoe het allemaal begon. “Ik trommelde sportieve dames op, we vergaderden enkele keren en zetten mooie initiatieven op het getouw zoals de verkoop van pannenkoeken, tassen, zeepjes, kettingen en organiseerden een spaghetti-avond”, zegt ze. “Zo geraakten we aan ons sponsorgeld en zelf verzorgden we onze fysiek door wekelijks te fietsen. Ook een ploegje van acht dames uit Oostduinkerke namen dit initiatief en zo waren wij met twaalf Koksijdse dames van de in totaal 100 deelnemers op de Bike for Think-Pink vertegenwoordigd!”

Mijn wens is om via deze titel een deurtje te openen om van Koksijde een Think-Pink-gemeente te maken

“Vier Veurne dames reden ook mee… zodat Think-Pink Westkust geboren. De volgende jaren organiseerden we opnieuw spaghetti- en pizza-avonden en ruimden de Koksijdse duinen op met een team van tien sympathisanten. We kregen telkens een mooi artikel in Tijdingen, Blitz, Het Wekelijks Nieuws, Westkustmagazine online. Steeds meer mensen leerden daardoor Think-Pink kennen en steunden ons. Ook van het gemeentebestuur van Koksijde kregen we logistieke steun.”

Think-Pink-gemeente

“Aangezien ik deeltijds werk, heb ik de ruimte om mij voor dit goede doel wekelijks in te zetten. Samen met Peter maak ik verschillende dagen vrij om als vrijwilliger mee te gaan op Think-Pink-evenementen. Tijdens de voorbije vijf jaren kwam ik zeer veel in contact met mensen met borstkanker. Hun pijn en verdriet, maar tegelijk hun vechtlust waren zeer confronterend. Dit motiveert mij nog elke dag om mij voor Think-Pink te engageren. De Kraktitel is een eer voor mezelf en voor Think-Pink. Mijn wens is om via deze titel een deurtje te openen naar het gemeentebestuur om van Koksijde een Think-Pink-gemeente te maken waarbij inwoners, tweedeverblijvers en borstkankerpatiënten geïnformeerd en ondersteund worden. Hierbij wil ik iedereen, die mij al steunde, bedanken. Laat ons samen de strijd aangaan tegen borstkanker, is het niet meer voor ons dan wel voor onze kinderen en kleinkinderen”, wil Hilde tot slot kwijt.

Vragenrondje

Als je kinderen zich later willen engageren voor bepaalde menslievende initiatieven zoals Think-Pink, wat doe je dan?

“Ik zal hen ten volle ondersteunen, positief stimuleren en achter de schermen meewerken. Wij moeten elkaar helpen en liefst uit vrije wil, zonder dat er een prijskaartje aan vast hangt. De wereld zou zoveel mooier zijn, indien die bestuurd wordt door vrijwilligers en het eigenbelang achterwege blijft.”

Hoe sta je tegenover de houding van de overheid tegenover geneeskundig onderzoek?

“Onlangs bereikte de voorzitster van Think-Pink Heidi Vansevenant na weken overleg met minister van gezondheid Maggie De Block het doel om borstreconstructie met eigen weefsel terugbetaald te krijgen. Dat is een heel grote stap vooruit. Bij acties zoals de Rode Neuzen, de Warmste Week,… wordt telkens een heus bedrag geschonken door de overheid voor onderzoek en ondersteuning,wat ik positief vind.”

Zijn er zaken waarvan je echt blij of verdrietig wordt?

“Ik word verdrietig als ik beelden zie van mensen die anderen het leven ontnemen terwijl zovele zieken ervoor vechten. Ik word blij van kinderen en volwassenen samen te zien lachen, spelen, zingen, delen, genieten en samen te werken voor het goede in een aangename sfeer want gedeeld plezier is dubbel plezier!”

Waar zie je jezelf binnen tien jaar?

“Ik leef dag na dag en zie wat die me brengt. Elke dag kunnen ontwaken met een gezonde geest in een gezond lichaam in een thuis met liefde en respect is voor mij al een geschenk.”

Bio

Privé

Hilde Werbrouck (53) werd geboren in Zwevezele, woont met haar man Peter Dutoo en dochter Jolien en zoon Wouter in Koksijde. In Woesten woont dochter Tine samen met haar vriend Bram Denuwelaere en kleinkind June.

Opleiding en loopbaan

Hilde Werbrouck studeerde aan de Normaalschool van Tielt – is lerares aan de Gemeentelijke Basisschool van Koksijde

Vrije tijd

Sport – fietsen bij WTC Koksijde en de Vedetjes van Koksijde – begleidt Start to Run bij MACW – houdt van zingen, gitaar spelen, toneel, lezen en reizen.

(JS)