Koen Verledens, hoofd Team Sport bij stad Kortrijk: “Ik ben maar een sparringpartner”

Koen Verledens, coach langs de lijn: “Ik volg mee en zal bijsturen wanneer het nodig is.” (foto MD)
Margot Demeulemeester
Margot Demeulemeester Stadsreporter Kortrijk

Hij leidt een team met meer dan 75 medewerkers, maar gelooft niet echt in een hiërarchische werkcultuur: iederéén moet meedenken over de toekomst en de uitdagingen. “Of je nu een lesgever bent of een zaalmedewerker, we werken allemaal aan hetzelfde doel”, benadrukt Koen Verledens (36), hoofd Team Sport van de stad.

In zijn jeugd heeft hij lang gevolleybald, “ondanks mijn kleinere gestalte (lacht)”, en in april liep hij de marathon in Rotterdam, maar een echte sportopleiding heeft Koen Verledens niet genoten. Dat ziet hij als een voordeel, omdat hij daardoor een andere, bredere kijk op sport heeft.

“Het is mijn ambitie om in deze functie verbinding te zoeken met vrije tijd, cultuur, jeugd en kwetsbare groepen. Zaken die in mijn opleiding en vorige jobs aan bod kwamen. Het is een mooie uitdaging, met een groot, ervaren team en dus met verschillende insteken. Met een groep werken we op sociale thema’s en proberen we maatschappelijk kwetsbare mensen te bereiken.” Zo was er dinsdag de G-sportdag, waarbij Team Sport mensen met een beperking de kans biedt om hun sportieve talenten te ontplooien.

Veel vergaderen

Over de verschillende divisies van Team Sport ligt een hiërarchisch organogram, maar voor Koen is hiërarchie vooral een term om op papier te zetten.

“Je hebt dat inderdaad nodig om je werkingsmodel te doen draaien, maar ik geloof vooral in medewerkers verantwoordelijkheid en vertrouwen geven. Ik volg mee vanaf de zijlijn en zal bijsturen wanneer het nodig is.” Daarbij doet hij een beroep op twee teamcoördinatoren, die mee de werking aansturen.

Voor Koen ziet geen enkele dag er hetzelfde uit. De rode draad daarin is: veel vergaderen en een netwerk onderhouden. Hij probeert wel een gezond evenwicht te bewaren tussen werk en privé.

“Ik heb een jong gezin en probeer een goede balans te vinden. Als het lukt, neem ik mijn kinderen bijvoorbeeld mee naar een wedstrijd van de Belgian Cats. Zo proeven ze ook eens van sport in Kortrijk.” Zoon Miel en dochter Sien zijn lid van de klimclub Blue-berry Hill en de Kortrijkse turnvereniging. “Ze zijn nog volop aan het zoeken welke sport hen het best ligt. Ik geef hen daarin voldoende vrijheid. Ik wil ze niet pushen naar competitie, ik vind het vooral belangrijk dat ze bewegen.”

United Spurs

Tot vorig jaar was Mia Maes dertig jaar lang directeur van Team Sport. “Ik beschouw haar als een boegbeeld. Ze heeft heel veel betekend voor de sport in Kortrijk en samen met de vorige schepen van Sport Arne Vandendriessche de krijtlijnen uitgetekend waarop ik nu verder werk. Al doe ik dat op mijn eigen manier, gesteund door een uitstekend team.”

Een van die projecten waarmee hij aan de slag kon, is United Spurs, de overkoepelende organisatie van verschillende clubs.

Soms zijn persoonlijke ervaringen een motivator om sporten en bewegen op te pikken

“Ik vind het een zeer ambitieus, waardevol en mooi concept. Projectleider Topsport Romanie Poté leidt dat in goede banen, ik ben maar een sparringpartner. Die houding probeer ik bij veel medewerkers te hanteren. Zij zijn verantwoordelijk, ik volg mee en bij het periodiek overleg sturen we bij indien nodig. Die aanpak werkt redelijk goed.”

Vooral het unieke karakter van United Spurs en het feit dat Kortrijk daarin een voortrekker is spreken Koen aan. “Clubs die met compleet andere sporten bezig zijn en toch de gemeenschappelijke deler vinden, dat is fijn om te zien. Die samenwerking en het uitwisselen van expertise zorgen ervoor dat we er samen beter uitkomen. De volgende grote stap is sponsors zoeken om ook financieel sterker te staan in dit verhaal.”

Schoonvaders fiets

Recent nam Koen een nieuwe sport op: fietsen. Zijn schoonvader Jean-Claude overleed begin deze zomer, drie maanden na de diagnose van longkanker. Op Jean-Claudes zolder vond Koen diens koersfiets, waarmee hij vervolgens naar huis reed. Toen had hij de fietsmicrobe te pakken.

“Persoonlijke verhalen zetten mensen aan tot sport. Wie mij vóór de zomer had gezegd dat ik in volledige koerstenue de Vlaamse Ardennen zou induiken, die zou ik niet geloofd hebben. Soms zijn persoonlijke ervaringen een motivator om een uitdaging aan te gaan of sporten en bewegen op te pikken.” Zo neemt Koen samen met zijn vrienden deel aan de honderd kilometer-run voor Kom Op Tegen Kanker, onder de teamnaam ‘Rapper dan een egel’; hij loopt de veertig kilometer.

Verbinding

Koen wil sport als middel van verbinding uitdragen. Daarbij zoekt hij een evenwicht tussen de focus op topsport en sociaal sportieve verenigingen, zodat iedereen volwaardig kan sporten of bewegen.

“De term ‘Kortrijk sportstad’ is volledig terecht. We hebben een grote sportwerking, United Spurs is uniek in Vlaanderen, en we zetten in op e-sports. We moeten die ambitie blijven vasthouden en blijven innoveren.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier