Vanmorgen werd kleuterjuf Hilde Dewever uitgebreid gevierd door de kinderen en de collega’s van de vrije basisschool Nieuwenhove naar aanleiding van haar nakend pensioen. Omwille van de bubbels waarin les gegeven wordt door de coronamaatregelen, bestond het feestje uit drie delen.
“Na een lekker verrassingsontbijt reed collega Mireille me naar school met een ommetje naar twee oud-collega’s”, vertelt Hilde vreugdevol. “Op school werd ik feestelijk ontvangen in de drie verschillende vestigingen. In de eerste bubbel werd ik gevraagd om het versje op te zeggen dat ik vroeger elk jaar de derde kleuters aanleerde. In de tweede vestiging zongen ze een zelfgeschreven versie van 10.000 luchtballonen, waarbij ballonnen door vlinders was vervangen en bij de jongsten werd er gedanst en gezongen en kreeg ik een prachtige rups overhandigd met betekenisvolle teksten en foto’s op per klas.”
“Sinds het derde leerjaar droomde ik er al van om kleuterjuf te worden. Het stond toen al te lezen in mijn opstellen”, herinnert Hilde zich. “En dat idee is nooit meer uit mijn hoofd verdwenen. Op familiefeestjes speelde ik vaak poppenkast voor mijn neven en nichtje. Tijdens mijn studies liep ik dan stage hier in Nieuwenhove en toen ik afstudeerde in 1981 aan het Krombeeninstituut in Gent kon ik hier onmiddellijk aan de slag. Mijn oud-leerkrachten werden toen mijn collega’s. En nu is de cirkel rond: ik sluit mijn loopbaan af als leerkracht in hetzelfde klaslokaal als waar ik indertijd mijn zesde leerjaar beëindigde.”
Zorgcoördinator
“Het eerste jaar van mijn loopbaan stond ik in de peuterklas, daarna twintig jaar in de derde kleuterklas en vervolgens nog een jaartje in de tweede kleuterklas. Daarna heb ik een aantal uren ‘gelijke onderwijskansen’ ingevuld en werd ik dus GOK-leerkracht van de’ rupsenklas’. Dat evolueerde daarna naar zorgcoördinator. Tot op heden deed ik dat de laatste zeventien jaar halftijds omwille van rugproblemen.”
“De naam van rupsenklas is gekozen doordat een rups een traag diertje is. Het kruipt traag en het ontpopt zich toch altijd tot een mooie vlinder. Als de kinderen de tijd krijgen om te ontwikkelen op hun eigen tempo, groeien ze allen uit tot prachtige vlinders. Mijn afscheidsfeest vandaag staat ook helemaal in het thema van rupsen en vlinders.”
“Ik kijk er nu naar uit om als oma met mijn drie kleinkinderen creatief bezig te kunnen zijn”
“Zelf ben ik ontpopt in dit dorpje en woon hier nu nog steeds met mijn man Geert Claerhout. Al tijdens mijn studies hielp hij me geregeld met het maken van knutselwerkjes. Als het nodig was, kon ik altijd beroep doen op hem. Vooral kleine timmerwerkjes waren zijn specialiteit zoals spijkerplankjes, staanders voor puzzels… Ook hielp hij geregeld de klas klaarzetten en een keer of negen heeft hij me helpen verhuizen”, lacht Hilde. “Door verbouwingen of veranderingen in de schoolorganisatie of omwille van praktische redenen.”
“Als ik terugblik op de voorbije 39 jaar heb ik veel kinderen, maar ook veel verschillende leerplannen zien passeren”, knipoogt ze. “Telkens ging ik me bijscholen met de collega’s en kwam er veelal wat papierwerk bij. Zeker toen ik overschakelde naar zorgleerkracht was er meer administratie. Het creatieve uitleven miste ik wel in deze job. Met het laatste leerplan ZILL zal er wel veel veranderen wat betreft het denkkader waarbinnen leerkrachten van de basisschool hun werk uitvoeren Het lijkt me een kleurrijk en werkbaar leerplan. Maar wat er nooit veranderde, is dat ik de kinderen altijd graag zag. Want het mooiste beroep dat je kunt kiezen, heb ik gekozen”, mijmert de afscheidnemende juf.
Vakbondsafgevaardigde
“Ik zal nu meer tijd hebben voor mijn drie kleinkinderen die mijn twee zonen me al geschonken hebben. Ze zullen het gemis van mijn kleuters op school wat compenseren. Ik kijk er al naar uit om als oma met hen meer creatief bezig te zijn. Mijn oprit staat nu al vol krijttekeningen van hen. Schilderen en tekenen met allerhande materialen is mijn passie. Ik ga me daar nu ook zelf meer op kunnen toeleggen. Ook ben ik actief in verschillende besturen in Waregem op cultureel vlak.”
“Ik ben tot de laatste dag hier heel graag komen werken en heb me hier erg gejeund. Ik ga het heel erg missen. Zelfs als ik een mindere dag had, kreeg ik onmiddellijk energie van al die stralende gezichtjes. Ik ben de kinderen, de collega’s, de directie en het schoolbestuur dankbaar voor de mooie jaren. Als vakbondsafgevaardigde heb ik gedurende jaren heel wat zaken opgevolgd. Als de collega’s in de toekomst nog verduidelijking nodig hebben rond bepaalde zaken kunnen ze altijd een beroep doen op mij. Het is een topteam!”
(GV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier