“We zitten tussen twee vuren: we mogen onze deuren niet sluiten maar we zien amper kindjes om rond te komen. Welke steun krijgen we?”
In Kinderdagverblijf ‘t Pimpeloentje in Menen is het veel kalmer dan anders. Waar er anders 22 baby’s, peuters en kleuters voor leven zorgen, spelen er nu slechts zeven kindjes. “We zijn met twee verantwoordelijken en twee fulltime medewerkers”, vertelt Imelie Standaert, die er al vijftien jaar verantwoordelijke is. “Het is overduidelijk dat we nu niet uit onze personeelskosten kunnen komen. En naast die kosten moeten we ook nog onze lening, sociale lasten en dergelijke betalen… Het water staat ons aan de lippen.”
Nog geen concrete steun
“In theorie zouden we onze twee medewerkers in het systeem van economische werkloosheid kunnen steken, maar dat is geen oplossing. Dan moeten wij weer overuren draaien, en wordt de situatie nog erger. We zitten tussen twee vuren: we willen maar kunnen onze deuren niet sluiten. Van de overheid moeten we openblijven. We krijgen subsidies en zijn gebonden aan het IKG-systeem (inkomensgerelateerde kinderopvang, red.). Zullen we die nog krijgen als we sluiten? Wat zal Kind & Gezin beslissen? Maken we dan wel kans op de hinderpremie? Dat risico willen we niet nemen. Er wordt wel steun beloofd, maar er is nog niets concreet… We willen duidelijkheid. Zo snel mogelijk.”
“Het wordt in de supermarkten steeds moeilijker om voldoende eten te vinden voor de kindjes door de vele hamsteraars…”
Leuk werken is het momenteel ook niet. “We kunnen ons werk niet voluit doen. Onze visie is om een warme, huiselijke sfeer te creëren en de kinderen spelenderwijs klaar te stomen voor school. Door te knutselen, groepsactiviteiten en zelfs hen eten te laten maken. We krijgen het niet over ons hart om minder genegen om te gaan met de kinderen. Maar ook wij moeten voorzichtig zijn. Voor onszelf, maar ook voor onze eigen kinderen en partners. Als een kindje verdrietig is, moeten we de knuffels ook tot een minimum beperken. Contact met de ouders moeten we zo veel mogelijk vermijden. Ze moeten buiten wachten en wij moeten dan hun kindje brengen… En zelfs al zijn er slechts zeven kindjes, het wordt in de supermarkten steeds moeilijker om voldoende eten te vinden voor de kindjes door de vele hamsteraars…”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier