Kijk binnen bij Nico en Valérie: Deur uit mythische kerk en een verborgen lijk

De knappe gevel van de 17de-eeuwse woning.
Piet De Ville
Piet De Ville Medewerker KW

Nico De Wulf en Valérie De Meester hebben het geluk niet alleen te wonen, maar ook te werken in een prachtige 17de-eeuwse woning in de Jeruzalemstraat. Ze runnen er hun vastgoedkantoor Wulf&Meester. “Deze woning is al sinds de jaren 40 in handen van mijn familie”, zegt Valérie, kleindochter van de stichters van de bekende Brugse boekhandel De Meester. “Met die krakende trappen en lange donkere gangen was ik hier als klein kindje ‘s avonds soms wat bang, maar later ben ik echt verliefd geworden op de woning.”

Heel wat passanten hebben zich wellicht al afgevraagd wie of wat er schuilgaat achter de wat vreemde, donkere gevel met opmerkelijke houten erker in de Jeruzalemstraat, aan de achterzijde van de Sint-Annakerk.

Boekhandel De Meester

Wij kennen intussen het antwoord: het blijkt de werk- en woonplaats van het sympathieke en ondernemende koppel Nico De Wulf en Valérie De Meester. Vanuit dit historische 17de-eeuwse pand runnen ze hun eigen vastgoedkantoor Wulf&Meester. “Deze woning is al in handen van mijn familie sinds het einde van de oorlogsjaren. Dat moet ergens 1943 of 44 geweest zijn”, weet Valérie. “Toen zijn mijn grootouders hier komen wonen. Zij waren de oprichters van de bekende boekhandel De Meester, die nu nog altijd bestaat en aan de Dijver gevestigd is. Mijn vader, die ook in de boekensector actief was maar dan als vertegenwoordiger voor Standaard Boekhandel, is hier dus opgegroeid en kwam later met mijn moeder opnieuw in het huis wonen. Zo ben ik hier dus ook zelf opgegroeid. Mijn ouders zijn intussen uit elkaar, maar mijn vader woont hier nog altijd. Hij is vaak op reis en verblijft geregeld voor enkele maanden in zijn vakantieverblijf in Sardinië. Vooral in die periodes verblijven wij in de woning, maar natuurlijk heeft mijn vader hier ook zijn eigen privé-vertrekken.”

(lees verder onder de foto)

1. Het huis werd bijna een museum, met een pak Delftse tegeltjes.
1. Het huis werd bijna een museum, met een pak Delftse tegeltjes.© Davy Coghe

Valérie en Nico leerden elkaar in 2007 kennen in de avondschool in Oostende, waar ze beiden de opleiding voor vastgoedmakelaar volgden. Nico werkte toen nog voor de grote Antwerpse projectontwikkelaar Van Roey, die onder meer het shoppingcenter K in Kortrijk realiseerde. Valérie was toen ook al in de sector actief als bediende bij een vastgoedkantoor in de streek.

Met die krakende trappen en donkere gangen was ik hier als kindje ‘s avonds soms wat bang, maar later ben ik echt verliefd geworden op de woning

“Het klikte dus bijzonder goed tussen ons en met elke onze opleiding achter de rug, dachten we er steeds meer aan om samen een eigen vastgoedkantoor op te richten. En zo werd in 2013 Wulf&Meester geboren”, vertelt Nico. “Een kleinschalig, discreet kantoor met een persoonlijke aanpak. Zonder personeelsleden, enkel Valérie en ik. Uiteraard hadden we nog een kantoor- en ontvangstruimte nodig. En vrij snel groeide het idee om daarvoor gebruik te maken van deze woning. Ook Valéries papa ging daarmee akkoord. Hij vindt het nu zelfs leuk om hier de gasten alvast te ontvangen en wat te entertainen in afwachting van onze komst.” (lacht)

Moderne nieuwbouw

“We hebben het pand hier zo’n vijf jaar geleden wel wat opgefrist”, aldus nog Nico. “Achter de oude keuken hebben we een stuk moderne nieuwbouw met grote glaspartij laten bouwen, waarin een moderne keuken gevestigd is van waaruit we een mooi uitzicht hebben op de tuin. Vooraan rechts van de gang hebben we de eerste ontvangstruimte ingericht, waar we de klanten ontvangen voor een gesprek over hun wensen. En achteraan hebben we nog een tweede ontvangstruimte om meerdere mensen tegelijk te kunnen ontvangen. Boven hebben we ons kantoor.”

(lees verder onder de foto)

Valérie en Nico.
Valérie en Nico.© Davy Coghe

Nico en Valérie vestigen ook nog eens onze aandacht op de opmerkelijke gevel van de woning, mét houten erkertje. “De oorspronkelijke gevel werd in 1899 afgebroken en kort daarna werd door de toenmalige eigenaar, Edmond Gilleman, een nieuwe gevel in neo-Brugse stijl gebouwd”, weet Valérie. “De woning kreeg de naam ‘t Wijngaerdeken, zo valt ook te lezen op de gevel. Op de gevel wordt ook verwezen naar duinenabt Idesbald Van der Gracht, wiens lichaam hier in een loden kist zou verborgen geweest zijn… Maar of dat echt waar is, daar hebben we het raden naar.”

Delftse tegeltjes

Zeker is wel dat bewoner Edmond Gilleman, die dus zorgde voor de opmerkelijke gevel, een waar museum heeft gemaakt. Zo zijn heel wat vertrekken, waaronder de oude keuken, mooi aangekleed met Delftse tegeltjes. “Er staat hier zelfs een deur die nog toebehoorde aan de afgebroken Sint-Donaaskerk op de Burg”, weet Nico.

(lees verder onder de foto)

Eén van de twee ontvangstruimtes voor klanten.
Eén van de twee ontvangstruimtes voor klanten.© Davy Coghe

“Het komt vaak voor dat klanten ons wijzen op bepaalde zaken in het huis waar we zelfs niets van wisten. Zo zouden er, onder andere in de motieven op de witte binnendeuren, elementen zijn die verwijzen naar de vrijmetselarij.” Valérie vult aan: “Met die krakende trap en lange donkere gangen was ik als kind soms wel wat bang hier in huis, maar al vlug ben ik er echt verliefd op geworden.”

Het koppel liet een stuk aanbouwen, met daarin een moderne keuken.
Het koppel liet een stuk aanbouwen, met daarin een moderne keuken.© Davy Coghe


Een oude deur, die ooit in de afgebroken Sint-Donaaskerk stond.
Een oude deur, die ooit in de afgebroken Sint-Donaaskerk stond.© Davy Coghe


Een bord op de gevel verwijst naar Idesbald Van der Gracht, wiens lichaam zou verborgen zijn in het huis...
Een bord op de gevel verwijst naar Idesbald Van der Gracht, wiens lichaam zou verborgen zijn in het huis…© Davy Coghe