Kijk binnen bij baron Polydor van de Heerlijkheid van ‘t Smouthuys

Deze week zijn we te gast bij, hou uw vast, Baron Polydor van de Heerlijkheid ‘t Smouthuys in Koolkerke. Baron Polydor, ook wel bekend als Irenée Van Loo (75), is gek op Brugge en op replica’s van de historische gebouwen in ‘die Scone’ en andere binnen- en buitenlandse steden. Met veel toewijding en geduld maakte hij de voorbije 30 jaar al tientallen bouwwerkjes uit stevig eikenhout.

Voor het eerst in deze interviewreeks doen we de Brugse deelgemeente Koolkerke aan. Daar zijn we te gast bij Baron Polydor en zijn partner die voor de gelegenheid ook een adellijke titel kreeg, barones Juthaporn. Ook Brian Van Hollebeke, de kleinzoon van de broer van de gastheer, is aanwezig als we ontvangen worden in de Heerlijkheid ‘t Smouthuis langs de Brugse Steenweg. U raadt het al: we zijn duidelijk niet te gast bij doordeweekse bewoners in een alledaagse woning.

Herberg voor frisse pint

In ‘t Smouthuis worden we ondergedompeld in de wereld van eeuwenoude kerken en belforten, vorsten, graven en gravinnen. Baron Polydor, op zijn identiteitskaart Irenéé Van Loo, en zijn partner hebben zich voor de gelegenheid ook bijzonder feestelijk uitgedost. “Deze woning hier is gebouwd in 1890 en ik woon er zelfs al sinds 1968. Voorheen woonde ik enkele huizen verderop dus ik ben een echte Koolkerkenaar”, vertelt de baron.

(lees verder onder de foto)

“Dit pand was jarenlang bekend als herberg ‘t Smouthuys, waar de arbeiders na hun noeste werk een frisse en welverdiende pint kwamen drinken. Hier werd gedanst op de muziek van de accordeon.” Irenée werkte tijdens zijn beroepsloopbaan als ‘sas-ambtenaar’ in de haven van Zeebrugge; hij was er dus verantwoordelijk voor het bedienen van de sluizen. “Ik ben echter nogal vroeg op pensioen kunnen gaan maar dat wilde niet zeggen dat ik hele dagen zou stil zitten; integendeel. Zo ben ik jarenlang, quasi heel mijn leven eigenlijk tot zo’n drie jaar geleden, iedere dag, winter en zomer, in de Damse Vaart gaan zwemmen. Dat is hier net om de hoek en dat is telkens weer een schitterende ervaring. Maar daarnaast, en dat is hier wel duidelijk in huis te zien, ben ik fervent bezig met het maken van replica’s van historische gebouwen; behalve de gebouwen die ik vanuit mijn eigen fantasie maak.”

(lees verder onder de foto)

“Ik ben in de eerste plaats gefascineerd door de prachtige gebouwen in mijn eigen stad Brugge, maar daarnaast ook door de prachtige panden in andere steden zoals Damme hier vlakbij, Brussel en in het buitenland onder meer Londen, met zijn prachtige Big Ben.” Daar is geen woord van gelogen. We zien meerdere replica’s van monumenten als het stadhuis van Brugge en het provinciaal hof. Telkens tot in de kleinste details uitgewerkt.

stadsfiguur van Brugge

“Ik werk alleen met eikenhout en in mijn atelier ben ik gemiddeld toch wel drie maanden bezig aan één werk”, vertelt de baron. “Behalve aan het stadhuis van Brussel, daar heb ik wel acht maanden aan gewerkt. Dat werkstuk stond jarenlang op het kantoor van toenmalige minister-president en latere premier Yves Leterme. Ik heb ook naar aanleiding van de verkiezingen in 2012 een replica gemaakt van het Brugse stadhuis en dat heb ik toen overhandigd aan de nieuw verkozen burgemeester Renaat Landuyt. In 2006 heb ik overigens de titel gekregen van stadsfiguur van Brugge voor mijn verdiensten voor de stad. Je moet ook weten dat ik jarenlang met mijn toenmalige vrouw – we zijn in 2006 gescheiden – gevraagd werd om in onze historische 18de eeuwse kostuums overal festiviteiten te gaan opluisteren. Zo waren we te gast bij de verkiezingen van Miss Belgian Beauty, op de Kaasmarkt in Brugge en ga zo maar door. We zijn zelfs twee jaar op de Nederlandse televisie geweest. En, niet te vergeten, ik heb 25 jaar lang hier bij me thuis een opendeurdag georganiseerd. Daarbij kwamen maar liefst 3.000 mensen per editie over de vloer!”

(lees verder onder de foto)

Ook in de gang en de tuin staan vol met replica’s. Niet alleen van gebouwen maar ook van oude schepen, nog zo’n passie van de baron. In een speciaal gebouwd ‘huisje’, uiteraard met torentje bovenop, verzamelt de man ook nog heel wat replica’s, waaronder zijn grootste Belfort. “Ooit stond er een Belfort van maar liefst zeven meter hoog bovenop dit gebouwtje maar een zware storm heeft het vernield. Misschien moet ik dat eens opnieuw bouwen. Ik laat trouwens ook graag zelf mijn fantasie eens de vrije loop en dan bouw ik constructies vanuit mijn verbeelding, zoals hier achterin de tuin te zien is. Ik ben een tijdje bewust uit de aandacht weg gebleven maar het doet me plezier mijn werk nu toch nog eens te kunnen tonen”, besluit de sympathieke baron.