Kattenschuilhokjes in het Ravenhofpark worden systematisch omgegooid en beschadigd

Bij een van de geviseerde schuilhokjes voor poezen in het Ravenhofpark: van links naar rechts Tania Beyaert, Sanne Demeulenaere met dochtertje Fey en Silke De Schepper met dochtertje Allie. © foto JS
Johan Sabbe

Tania Beyaert, al zowat vijftien jaar beschermengel van de Torhoutse zwerfkatten, is boos. En terecht, want de stedelijke schuilhokjes voor poezen die in en om het Ravenhofpark staan, worden de laatste tijd systematisch omgegooid en beschadigd. Je zou voor minder kattig reageren. “Ik heb kunnen uitzoeken dat de vandaal een man is”, zucht Tania. “Maar wie precies weet ik helaas nog niet. Een domme sukkel, dat is zeker. Ene die ons harde werk vernielt.”

Vorig weekend was het weer van dat. Het schuilhokje aan de achterzijde van het Ravenhofpark lag op zijn zijde gestampt en de dekentjes en etensbakjes waren eruit gegooid. In en nabij het park vangt Tania momenteel twaalf zwerfkatten op. Ze heeft ze laten steriliseren of castreren, geeft ze te eten, ververst de dekentjes in de schuilhokjes en zorgt ervoor dat ze in de winter een min of meer warm onderkomen hebben.

De eerste hokjes, die er al een vijftal jaar staan, werden door de stad gemaakt en betaald. De nieuwste, die groter en steviger zijn, zijn door de Vlaamse overheid geleverd, maar in stadsbezit. Ook de oorspronkelijke witte hokjes waren en blijven geregeld het mikpunt van vandalisme.

Tijd, inspanningen en geld

Tania (60), die in Wijnendale woont, verzorgt thuis momenteel meer dan twintig zwerfkatten, die ze voedt en onderdak geeft. In 2007 startte ze met een zwerfpoezenproject, puur uit liefde voor de dieren.

“Het is allemaal begonnen met een klein verwaarloosd katje dat ik in het bos vond”, zegt ze. “Het was er te vondeling gegooid. Toen ik dat uitgemergelde dier zag, brak mijn hart. Ik heb het mee naar huis genomen en er weer bovenop geholpen. Vanaf toen ben ik me over zwerfkatten gaan ontfermen. Ze zijn mijn vrienden.”

Tania vangt de poezen in principe enkel tijdelijk op, want ze wil van haar huis zeker geen asiel maken, al lijkt het er bij momenten sterk op. “Dit vergt heel wat van me”, zegt ze. “De dieren medicatie geven, voor voedsel zorgen, ze laten steriliseren of castreren en zoveel mogelijk een adoptiegezin voor hen zoeken. Dat alles vraagt tijd, inspanningen en ook behoorlijk wat geld. Hoewel de wetgeving sinds dit jaar strenger geworden is, blijft het probleem van de zwerfkatten aanzienlijk.”

“Niet alle mensen denken goed na als ze een huisdier nemen. Het heeft geen zin om een kat of een ander dier in huis te halen, als je er niet fatsoenlijk voor kunt zorgen. Gevolg: als de eigenaars beu zijn om ze onderdak te geven, laten ze de poezen zomaar op straat, in het bos of in een park achter. Met alle gevolgen van dien. Een kattin kan jaarlijks gemiddeld twee tot drie keer vier jongen krijgen en zo neemt het aantal zwerfkatten heel snel toe. En die zorgen dan voor overlast in de buurt.”

Baasjes overtreden de wet

De Vlaamse Regering heeft een paar jaar geleden maatregelen genomen om de zwerfkattenplaag in te dijken, maar het grote probleem blijft de controle op het naleven van de reglementering. Sinds 1 april 2018 dient elk baasje zijn kat te laten steriliseren vóór de leeftijd van vijf maanden en vooraleer ze verhandeld wordt. Alleen de poezen die tussen 31 augustus 2014 en 1 april 2018 geboren waren, ontsnapten nog even aan de regel, maar sinds 1 januari 2020 moeten ook zij gesteriliseerd zijn.

Tania Beyaert (60) bij een van de oudere stedelijke schuilhokjes voor poezen. Ook die zijn geregeld het mikpunt van vandalisme. Ze toont hoe het vernielde dak hersteld diende te worden.
Tania Beyaert (60) bij een van de oudere stedelijke schuilhokjes voor poezen. Ook die zijn geregeld het mikpunt van vandalisme. Ze toont hoe het vernielde dak hersteld diende te worden.© foto JS

“Dat betekent dat de katten én onvruchtbaar gemaakt én gechipt dienen te worden”, weet Tania. “De sterilisatie moet uitgevoerd worden door een dierenarts, die de ingreep binnen de week registreert in een databank. Een kat laten steriliseren, kost uiteraard geld en dus doen sommige mensen alsof hun neus bloedt en overtreden de wet. Of dumpen zelfs hun poes. Allemaal moeilijk vast te stellen, hé. Waardoor de miserie van te veel jonge katjes blijft.”

Tania geen fan van het asiel

Tania wordt als beschermheilige van de poezen af en toe geholpen door een aantal vrijwilligers. Zo bijvoorbeeld Sanne Demeulenaere (29), die in de Eugeen Van Oyestraat heeft gewoond, maar nu naar Koekelare is verhuisd. En door Silke De Schepper (26) uit de Gwijde van Dampierrestraat. Beide jongedames zijn woest over het vernielen van de schuilhokjes. “Tania doet zo ongelofelijk veel voor de katten en dan wordt haar zorg door een of andere onnozelaar gedwarsboomd”, sneren ze. “We begrijpen niet dat het stadsbestuur geen camerabewaking in de buurt voorziet. Of is het omdat het máár katten zijn, misschien? Tania pompt veel geld in wat ze doet. Wie haar financieel wil steunen, is zeker welkom: 0496 93 31 42.”

Zowat elke dag gaat Tania in het Ravenhofpark langs om de poezen te eten en te drinken te geven. En om de schuilhokjes proper te houden. “Ik beschik over een zogenoemd voederpasje en mag de katten dus eten geven”, zegt ze. “Want dat mag je niet zomaar doen. Tot nu toe hielp ik ook het zwerfkattenbeleid coördineren, maar ik hoor dat de stad daarvoor het dierenasiel van het Blauwe Kruis in Brugge wil inschakelen. Dat zou ik betreuren, want dat asiel laat veel dieren inslapen en daar sta ik niet achter. Ik wil de poezen niet dood.”

Vrijwilligers van goudwaarde

“Torhout heeft al jaren een zwerfkattenbeleid”, reageert schepen van Dierenwelzijn Elsie Desmet. “Samen met de vrijwilligers en Tania als ervaren coördinator wordt dat beleid gestuurd. Die groep doet prachtig werk. We zijn allen dankbaar. Op 1 april 2018 legde de Vlaamse Regering elke gemeente een verplicht zwerfkattenbeleid op, dat perfect strookt met het onze. Aanvankelijk maakten we met de stad zelf schuilhokjes en vorig jaar konden we er ook aanvragen bij Dierenwelzijn, wat gebeurd is. Dat die hokjes beschadigd worden, is heel triest. De zwerfkatten moeten een voeder- en schuilplaats krijgen. Dat is de wet.”

“Het nieuwe Vlaamse regeerakkoord zegt dat elke gemeente moet samenwerken met een dierenasiel. De dichtste zijn in Brugge en Oostende en binnenkort ook Roeselare. We willen ons eerst goed informeren alvorens een contract met een asiel aan te gaan. En sowieso zullen onze vrijwilligers een cruciale rol blijven spelen in het zwerfkattenbeleid. Want ze zijn van goudwaarde.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier