Katrien Verhaeghe is nieuwe directeur WZC Ter Melle en Biezenheem: “Ik ben 51 en dacht: als ik nog eens wil versmijten, is dit het moment”

Katrien Verhaeghe bij de bekende onthaalbalie in wzc Ter Melle © NOM
Noël Maes
Noël Maes Medewerker KW

Sinds kort is Katrien Verhaeghe de nieuwe directeur van de woon-zorgcentra Ter Melle in Heule en Biezenheem in Bissegem, samen goed voor bijna 200 bewoners. De jongste jaren was zij bij het OCMW in Kortrijk verantwoordelijk voor de kinderopvang. De stap naar de bejaardenzorg lijkt groot maar dat vindt Katrien zelf niet. “Er zijn veel paralellen. Het gaat alle twee om coördinatie en beleid. Bij mijn afscheid van de kinderopvang zei men ook lachend ‘omdat mensen met pampers belangrijk zijn’…”

Sinds mei is Katrien Verhaeghe (51) al aan de slag in Bissegem en nu ook in Heule waar we haar op een alweer warme dag ontmoeten. “Ja, de warmte hakt er wel in. Mijn bureau is hier wel de warmste plaats. In de livings is er airco en elders houden we het ook vrij koel, maar helaas hadden we wel meerdere sterfgevallen. Het staat statistisch vast dat de warmte voor hoogbejaarde, kwetsbare mensen soms net dat iets te veel is…”

Pittig jaar 2007…

De nieuwe directeur is geboren en getogen in Kortrijk. Nu woont ze met haar 15-jarige dochter Elena in Aalbeke. Ze studeerde maatschappelijk werk aan het toenmalige Ipsoc en kon in juli 1993 op haar stageplaats in de sociale dienst van het OCMW blijven werken. Toen de nieuwe opleiding master maatschappelijk werk begon, volgde zij deze als werkstudent en door zelfstudie. “In 2007 behaalde ik mijn diploma. In hetzelfde jaar was ik bevallen van mijn dochter en werd ik hoofd-maatschappelijk werkster. Best een pittig jaar!”

In 2015 werd Katrien dan verantwoordelijke voor de kinderopvang van het Kortrijkse OCMW: buitenschoolse opvang, gezinsopvang en groepsopvang, met onder meer De Puzzel in Heule en in de Condédreef. Ze blijft dit alles tijdelijk ook nog volgen, want voorlopig is er nog geen opvolger benoemd.

“Op de gepaste leeftijd”

“Waarom nu naar de ouderenopvang. Toen de vacature bekend werd, dacht ik er eerst niet aan, maar toen men niet direct een geschikte kandidaat vond, begon het ineens te kriebelen. Ik ben 51 en dacht: als ik nog eens wil versmijten, is dit het moment. Het is wel een uitdaging en daardoor ben ik blij met mijn leeftijd. Ik ben het gewoon met mensen te werken en oplossingen te zoeken. Een van de uitdagingen is personeel vinden. Er is de flexibiliteit, het weekendwerk, het probleem van de werk-leven-balans… Ik zie het hoe dan ook zitten en hoop dat alles stilaan weer helemaal wordt zoals voor corona, zoals het contact met de nabije school.”

In de vrije tijd vindt Katrien ontspanning in het wandelen met haar golden retriever. “Nu is het wat te warm, maar ik heb hem zelfs al meegebracht naar het woon-zorgcentrum. Een hond heeft een positief effect op oudere mensen, ze fleuren dan telkens even op.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier