Vanmiddag legde Katrien Terryn (27) onder het strenge oog van de jury haar examen af als garnaalvisser te paard. Ze slaagde met brio en is zo meteen officieel de tweede vrouwelijke garnaalvisser te paard in Oostduinkerke, naast Nele Bekaert.
Ze kon het goed verbergen, maar Katrien verklapte stiekem dat ze best wel zenuwachtig was. Juryleden Johan Casier en Günther Vanbleu volgden haar op de voet. “Dat start al bij Katrien thuis, op de Paardenhoeve”, legt Günther uit. “Daar halen we haar op, want we volgen alle handelingen van a tot z. Ze moet haar paard Johnny correct optuigen en de kar aanspannen, maar ook hoe ze te paard door het verkeer richting strand trekt, telt mee. Het moeilijkste voor Katrien was misschien wel hoe ze op haar paard moet klimmen: zij is klein van gestalte en Johnny is een flink uit de kluiten gewassen trekpaard. We houden ook in de gaten hoe vlot ze met de netten overweg kan, hoe ze de garnalen trieert, die ze achteraf moet koken. Achteraf moet alles netjes worden opgekuist, maar ze heeft het er prima vanaf gebracht.”
De aanloop naar deze titel, waarop ze echt wel trots is, is een mooi liefdesverhaal… “Mijn band met Oostduinkerke is er altijd geweest”, begint spraakwaterval Katrien haar verhaal. “Ik ben opgegroeid in Schaarbeek, maar elke vakantie brachten we met de familie door in Oostduinkerke. Ik had ook jaren een leuke studentenjob aan zee, in de plaatselijke surfclub. Als kind leerde ik paardrijden in manege Hacienda, eerst op een pony! Maar na een ernstig accident hield ik het voor bekeken. Toen mijn mama enkele jaren geleden hier een appartement kocht, wist ik zeker dat ik hier ooit definitief zou wonen. Op een bepaald moment wilde mama leren garnaalvissen en ze kocht een boerenpaard bij paardenvisser Günther Vanbleu. Mama moest mij overtuigen om mee te gaan, want de schrik voor paarden zat er nog altijd in. Tot het paard ineens voor mijn neus bleef staan… Ik stak voorzichtig mijn hand uit, eigenlijk om het paard af te weren, maar dat gaf zo’n rare kriebel… Toen daagde Günther mij uit en zei: ‘waarom ga jij niet op dat paard?’. Ik had schrik, maar wilde mij niet laten kennen… Dat moment in de piste vergeet ik nooit: het voelde zo zacht, zo rustig… een subliem wow-gevoel! Ik was verkocht!”
Een jonge hoefsmid
“Samen met Günther ging ik een paar keer mee naar het strand en ik kreeg interesse in garnaalvissen”, vervolgt Katrien. “Toen ons paard naar de hoefsmid moest, verwachtte ik een oud boertje met een pijp. Maar in de plaats stond daar een j?nge boer, met pikzwarte handen van het smeden! We geraakten aan de praat en Dominique bleek ook paardenvisser te zijn. Zijn West-Vlaams was in het begin een struikelblok voor mij. Maar hij nodigde me uit om iets te gaan drinken, en het is niet bij één keer gebleven…”
“Dominique heeft me alles over paarden geleerd”, zegt Katrien. “Na meer dan een jaar vroeg hij me of ik geen garnaalvisser wou worden. Ik vroeg me af of ik dat wel zou kunnen, want ik ben klein en heb geen spierkracht zoals mannen. Maar Dominique had er vertrouwen in en ook paardenvisser Nele Bekaert overtuigde mij. Dus ging ik ervoor, met de hulp van Dominique. In het begin moest ik meer leren van het paard dan omgekeerd. Dominique leerde me alles in een rustig tempo te doen, en zeker een paard met minder ervaring niet op te jagen. Zo ervaart het zijn ‘werk’ als minder lastig. Gelukkig weet ik door mijn surfervaring waar de banken en kellen zich bevinden op ons strand, en ken ik goed de getijden. Belangrijk voor paardenvissers is dat hun paard vertrouwd is met het publiek, en niet schrikt van te veel volk of fototoestellen. Ik ben dus supercontent vandaag, want dit is een officiële erkenning: als paardenvisser mag je het immateriële culturele Unesco-erfgoed van Koksijde in de kijker zetten.”
Katrien werd vorig jaar ook eredame Mieke Garnaal. Samen met Dominique runt Katrien de paardenhoeve ‘Het Trekpaard’, een educatief centrum voor trekpaarden. Daar komt haar diploma bedrijfsmanagement prima van pas. Ze bieden ook huifkartochten aan en je kan met hen mee gaan garnaalvissen. In de tot polyvalente zaal verbouwde loods kan je hun huisgemaakte garnalensoep en garnaalkroketten proeven.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier