Karl Vannieuwkerke schrijft een brief aan Meester Andy: “Het onderwijs mag blij zijn dat er mensen als jij bestaan”

Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze keer gaf het einde van de paasvakantie hem inspiratie. Meester Andy mag altijd antwoorden: karl@kw.be

Ik hoop dat je een beetje hebt kunnen genieten van de paasvakantie. Heeft die nu twee of vijf weken geduurd of komt er uiteindelijk een reces van zes maanden aan? Ik dacht het cliché er maar meteen in te gooien. Voor het onderwijspersoneel overal te lande op haar achterste poten staat, raad ik ze toch aan om even verder te lezen. Hoeveel honderd keer per jaar moeten jullie horen dat jullie toch wel veel vakantiedagen hebben? Zo zijn er nog veel gemeenplaatsen over leerkrachten, de wijsneuzen van het grote gelijk die geen seconde tijd hebben op een vrije namiddag en ongevraagd studieadvies geven op de wekelijkse boerenmarkt.

Andy, het onderwijs mag blij zijn dat er mensen als jij bestaan. Leerkrachten die alle clichés ontkrachten door wie ze zijn en wat ze doen. Enthousiastelingen die het beste voor hebben met onze kinderen en ze ook weten te raken. Je doceert wiskunde in de eerste graad in ‘t Saam in Diksmuide. Als ik je leerlingen mag geloven, maak je van gevreesde materie een feest. Onder jouw hoede wordt een tangens een tango, verandert de paradox van Epimenides in zuivere logica en verworden discrete stochastische variabelen tot uitbundige constanten. Ik kwam ooit eens pannenkoeken eten in je klas en zag kinderen vol respect en bewondering naar hun leraar kijken. Ze aten uit je hand zonder dat je je stem moest verheffen of een vermanend toontje aansloeg. Natuurlijk gezag gedreven door persoonlijkheid en begeestering.

Mijn kinderen hadden nooit les van je, maar ik leerde je kennen op tennisclub De Maene. Als een al even bevlogen tennisleraar sleep je ook daar kinderen mee in je verhaal. Je daagt ze uit op de juiste manier en springt onder groot jolijt in het Ieperleekanaal of de IJzer als ze hun doelstellingen halen. Geestdrift doet wonderen, ook in coronatijden. ‘t Saam in Diksmuide was één van de eerste scholen die op de digitale kar sprong. Nog voor de deuren van de klaslokalen werden gesloten, stonden de eerste lessen via de laptop al klaar. Dat jullie in het begin wat werden verraden door overdreven enthousiasme en de leerlingen overuren moesten kloppen, is al lang vergeven. De correctie vanuit het lerarenkorps kwam snel, net als dat geweldige filmpje waarin alle leraren en leraressen het beste van zichzelf gaven en waarmee jullie bij de kinderen meermaals een glimlach op het gezicht toverden. Optimaal gebruik van sociale media. Jullie studenten houden ervan.

Maandag start je met nieuwe leerstof. Een nieuwe uitdaging waar wij, ouders, niet genoeg bij stilstaan en waarschijnlijk ook de moeilijkheidsgraad niet van kunnen inschatten. Maar ik ben ervan overtuigd dat je ook nu een verfijnd register zal opentrekken. Never waste a good crisis. Als corona in de coulissen van de geschiedenis belandt, gaan alle leerkrachten in dit land een nieuw hoofdstuk lesgeven hebben geschreven. En misschien komt daar wel iets moois van, want ik merk dat kinderen bij dit rustigere ritme de kans krijgen om andere talenten te ontwikkelen. Ik ben er zeker van dat die gedachte ook bij meester Andy voor een opwindende gloed zorgt. Doe zo verder!

Warme groet,