Karl schrijft een brief aan Ben Weyts: “Het gevaar op besmetting is groter op het veld”

© belga
Karl Vannieuwkerke
Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief

Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Vandaag richt hij zich tot minister van Sport Ben Weyts, die eerder deze week voorstelde om alle publiek bij sportwedstrijden weg te houden.

Meneer de minister,

Beste Ben,

Zonder stroop aan je baard te willen smeren. Ik vind je een bekwame man. Je neemt zelden ondoordachte beslissingen en een gebrek aan dossierkennis kan je bezwaarlijk worden verweten. De paar keer dat ik je persoonlijk ontmoette, maakte je ook een sympathieke en gedecideerde indruk. Zelfs nadat we je in een voetbalmatch voor het goede doel genadeloos hadden afgemaakt, bleef je lachen. Met forse tegenzin en groen weliswaar. Grapje, Ben.

Je lijkt des mensen en te beschikken over een stevige dosis gezond verstand. Voor- en tegenstanders heb je altijd, in wat je ook doet. Van zodra je het beleid mee helpt bepalen, heb je mensen die denken dat ze het beter kunnen. Of dat nu in de politiek, bij de jeugdvereniging of in de lokale voetbalclub is.

Elke beslissing wordt tegelijkertijd toegejuicht en gecontesteerd. Ook dat hoort erbij. Zo schrok ik zondag hard van het advies dat je de Nationale Veiligheidsraad zou meegeven: “Alle sportwedstrijden achter gesloten deuren. Zowel bij profs als bij de amateurs!” Ik vroeg me af welk genie in je kabinetsbubbel jou deze raad had ingefluisterd? Ongetwijfeld een medewerker wiens profileringsdrang groter is dan zijn kennis van jeugdsport of het provinciale kader waarin aan competitieve sportbeleving wordt gedaan. En dan spreek ik even als ondervoorzitter van KSV Diksmuide. Wat je daar voorstelde, was niet meer en niet minder dan het wegspoelen van het kind met het badwater.

Bij jeugdwedstrijden en matchen in de provinciale reeksen staat er niet zelden meer volk op het veld dan achter de omheining, beste Ben. Bovendien heb je de ouders nodig om de spelertjes op hun training of match te krijgen. Waar moeten die naartoe als ze 50 kilometer van huis zijn en niet in een voetbalstadion mogen? Het dichtstbijzijnde café in? Is dat veiliger dan ze te spreiden over de tribune en de bijna vierhonderd lopende meter omheining langs een voetbalveld? Zelfs na een stevig aperitief had je zondagse adviseur dit nog moeten kunnen bedenken.

Het gevaar op besmetting is op dit niveau veel groter op het veld dan ernaast

Toen ik er een tweet over postte, liet jouw reactie niet lang op zich wachten: “Als je elke duidelijke, uniforme maatregel steeds gaat afwegen tegenover andere praktijk of uitzondering, mag uiteindelijk alles en doen we niets tegen het virus. Liever duidelijke, meest veilige lijn, voor iedereen gelijk. Net om sportlockdown te vermijden.” Het antwoord leek even ondoordacht als het advies. Want de meest veilige lijn is een complete lockdown en dat kan de economie dan weer niet meer aan. En iedereen gelijk? Graag. Het is niet de aanwezigheid van publiek bij jeugdwedstrijden die een nieuwe lockdown zal veroorzaken als op 50 meter van het voetbalstadion het terras van de brasserie te klein blijkt om wachtende ouders een veilige plek te geven.

Nee, het gevaar op besmetting is op dit niveau veel groter op het veld dan ernaast. Laat maximum tweehonderd mensen (en dan zal zelfs nooit iemand moeten worden geweigerd) met mondmasker en met respect voor de anderhalve meter toe langs elk voetbalveld en er kan nooit een probleem ontstaan. Ook dat is duidelijk en uniform.

De Nationale Veiligheidsraad heeft je advies maandag naast zich neergelegd, Ben. Terecht. Dat zal voor een competitiebeest als jij als een kleine vernedering hebben aangevoeld. Maar zo erg is dat nu ook weer niet. Zolang er voortschrijdend inzicht is, blijven we met zijn allen evolueren en het virus bestrijden.

Voetbal Vlaanderen besliste dinsdag om geen matchen in de amateurreeksen meer te spelen tot 25 augustus. Omdat het zich bewust is van het gevaar dat op het veld en in de kleedkamer ontstaat, en vooral niet langs de zijlijn of op de tribune. Voor dat advies had ik zondag zeker begrip kunnen opbrengen. Ik hoop dat we ooit nog eens tegen mekaar kunnen voetballen en dan discussiëren we er nog wel eens over bij een frisse pint in de kantine. Als alles achter de rug is.


Warme groet en hou het veilig,

Karl schrijft een brief aan Ben Weyts: